Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

Η ΜΑΚΑΡΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ.



site analysis





.
Κάποιος Μπογκομόλιατς, ό Ντράγκιτς Τσεπέρκοβιτς από την Βέρνιατσκα Μπάνια, αρρώστησε. Στον λαιμό του εμφανίστηκε ένας όγκος. Πήγε σε διάφορους γιατρούς καί όλοι τού έλεγαν ότι δεν υπήρχε άλλη θεραπεία από την εγχείρηση. Εκείνος φοβόταν την εγχείρηση καί επειδή ήταν πολύ αποκαρδιωμένος, ήρθε στην Μητέρα καί παραπονέθηκε για τό πρόβλημά του.

 Εκείνη τού είπε: “Αδελφέ, πιστεύεις ότι για τον Θεό όλα είναι δυνατά”; Εκείνος απάντησε ότι πιστεύει. Εκείνη του ξαναλέει: “ ’Αν πιστεύεις σταθερά, τότε πάρε ένα από τά πέντε ψωμιά να τό φας μέ αγιασμό. Καί αν προσευχηθείς στον Θεό καί υποσχεθείς στον Κύριο ότι θα προσπαθήσεις να διορθώσεις όλα εκείνα για τά όποια ή συνείδησή σου βρίσκει ότι έχεις σφάλει, πιστεύω καί εγώ ότι ό Κύριος θα σε βοηθήσει να αναρρώσεις". Εκείνος υποσχέθηκε ότι θα τά κάνει όλα αυτά καί ικέτευσε την Μητέρα Ευφημία να προσευχηθεί στον Κύριο για την θεραπεία του, τό όποιο καί πράγματι έκανε. 

"Όταν γύρισε στο σπίτι του, έφαγε τό καρβέλι μέ αγιασμό καί εκείνη την νύχτα προσευχήθηκε πολλή ώρα σύμφωνα μέ τις οδηγίες της Μητέρας. Την επόμενη ημέρα, όταν σηκώθηκε από τό κρεβάτι, αισθάνθηκε τελείως θεραπευμένος από την αρρώστια του. Αργότερα πήγε στούς γιατρούς, οι οποίοι του είχαν πει ότι δεν υπήρχε άλλη θεραπεία από την εγχείρηση καί τούς είπε για την θεραπεία.
ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016

Η ΦΟΒΕΡΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΩΝ 153 ΨΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΛΙΕΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. ΜΑΚΑΡΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ.



site analysis





Μετά την ταφή της Μεγαλόσχημης 'Ηγουμένης Ευφημίας, ή Ηγουμένη Άννα, περίλυπη από πολλά βάσανα, διασχίζοντας τό Κράγκουγιεβατς, αισθάνθηκε την υποχρέωση να περάσει να επισκεφτεί τον πνευματικό της πατέρα Επίσκοπο Βαλεριανό της Σουμάντια. Από αυτόν άκουσε τούς παρακάτω παρηγορητικούς λόγους: “Στην Ηγουμένη Ευφημία εμφανίστηκε διαβήτης εξ αίτιας τών μερίμνων της καί της έντασης τών πνευματικών της αγώνων”.




Πριν τό Μνημόσυνο στις σαράντα ημέρες μετά την κοίμησή της, μία από τις αδελφές πήγε στο Βελιγράδι για να αγοράσει μία επιπλέον ποσότητα ψαριών, επειδή περιμέναμε να φθάσουν περισσότεροι επισκέπτες εκείνη την ημέρα. Επειδή δεν μπορούσε να βρει μεγάλο ψάρι, έπρεπε να κανονίσει την ποσότητα με μικρότερα ψάρια. Όταν γύρισε στο μοναστήρι, ή αδελφή πού ήταν ή μαγείρισσα τυχαία μέτρησε τά ψάρια καί είπε στην αδελφή τί είχε αγοράσει: “Έδώ έχουμε 153 ψάρια”. Αυτός ό αριθμός αμέσως μάς θύμισε την θαυματουργική αλιεία τών Αποστόλων, οι όποιοι δεν είχαν πιάσει τίποτε όλη την νύχτα, αλλά οι όποιοι, όταν εμφανίστηκε ό Αναστημένος Χριστός στην ακτή καί τούς έδωσε την εντολή να ρίξουν ακόμη μία φορά τά δίχτυα τους, τράβηξαν ένα δίχτυ γεμάτο ψάρια—153 στον αριθμό (Ίω. 21:10-11).



'Ο 'Άγ. Γρηγόριος ό Διάλογος ερμηνεύει τό περιστατικό αυτό μέ τον εξής τρόπο. Ή ουσία τού νόμου της Παλαιάς Διαθήκης εκφράζεται στις Δέκα Εντολές τού Θεού. Αν αυτό τό πολλαπλασιάσουμε επί τρία, μάς κάνει τριάντα. Αλλά  τά επτά “Αγία Μυστήρια, τά όποια
πολλαπλασιαζόμενα μέ τό τρία κάνουν είκοσι ένα, μαρτυρούν την δύναμη τού Θείου νόμου της Καινής Διαθήκης. ’Αν αυτό προστεθεί στο τριάντα καί ξανά πολλαπλασιαστεί επί τρία, μάς κάνει 153 καί δηλώνει την εκπλήρωση της Παλαιάς καί της Καινής Διαθήκης, διά μέσου της Αγίας Τριάδας.
Από αυτό, λοιπόν, μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι ό Κύριος ήθελε να μάς πείσει ότι ή Μητέρα εκπλήρωσε όλες τις υποχρεώσεις της με την ζωή της πάνω στη γη και την τεσσαρακοστή ημέρα εισηλθε στην ουράνια δόξα.
ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Η Όλγα



site analysis


Φωτο:nefthalim.blogspot.com

Είχε ο Γέροντας ένα πνευματικό παιδί πού λεγόταν Όλγα. Αυτή καταγόταν από μία αριστοκρατική οικογένεια. Ο πατέρας της ήταν στρατηγός του ρωσικού τσαρικού στρατού, πολύ γνωστός εκείνη την εποχή. Είχε λάβει μέρος στον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας. Η μητέρα της πέθανε όταν η Όλγα ήταν πολύ μικρή και ο πατέρας της παντρεύτηκε δεύτερη φορά. Η δεύτερη γυναίκα του ήταν πολύ καλός άνθρωπος και αγαπούσε πολύ την Όλγα. Αργότερα η Όλγα έλεγε ότι η μητριά της ήταν πολύ καλή. Ο πατέρας της Όλγας ήταν άνθρωπος πολύ πιστός. Μια φορά στην εκκλησία έφερε την Όλγα κοντά στην εικόνα της Παναγίας του Καζάν και της είπε·
-Αυτή είναι η πραγματική σου Μητέρα, απ· Αυτήν να ζητάς ευλογία για όλα τα έργα σου.
Έτσι η Όλγα από παιδί άρχισε να προσεύχεται στην Παναγία. Στην αρχή της ζητούσε καινούρια παπούτσια και φουστάνια – και πάντα έπαιρνε όλα πού ζητούσε. Η Όλγα ήξερε ότι η Παναγία πάντα της δίνει όλα πού ζητάει και με απλότητα και εμπιστοσύνη την παρακαλούσε για όλα όσα είχε ανάγκη.
Όταν η Όλγα τελείωσε το Ινστιτούτο των ευγενών παρθένων (κλειστό ίδρυμα για τα κορίτσια από τις αριστοκρατικές οικογένειες) άρχισε να σκέφτεται τί να κάνει στο μέλλον. Η ψυχή της ποθούσε την μοναχική ζωή αλλά δεν ήταν σίγουρη αν μπορεί να σηκώσει τις δυσκολίες πού προϋποθέτει αυτή η ζωή. Τότε άρχισε να προσεύχεται στην Παναγία και να την παρακαλά να της πει αυτή ποιά οδό να διαλέξει. Έλεγε το εξής·
-Αν δεν σου είναι ευάρεστο να γίνω μοναχή, τότε στείλε μου τέτοιο γαμπρό σαν εκείνο το αγόρι – γιό του γνωστού μας γαιοκτήμονα πού είναι ένας άνθρωπος πολύ πιστός, σεμνός και μεγαλόψυχος.
Μετά από λίγες μέρες οι γονείς αυτού του παιδιού ήλθαν στο σπίτι της Όλγας να την ζητήσουν γυναίκα για τον γιό τους. Κατάλαβε ότι η Παναγία άκουσε την παράκλησή της και της δίνει ευλογία να παντρευτεί. Άρχισαν να ετοιμάζονται για το γάμο. Η τελετή έπρεπε να γίνει στο ναό Ισάκιγεβσκι και αναμενόταν πώς στο γάμο τους θα είναι ο ίδιος ο αυτοκράτορας… Όλοι γύρω της ήταν χαρούμενοι και μόνο η Όλγα, όπως έλεγε αργότερα η ίδια, είχε μέσα της κάποιο κακό προαίσθημα. Της φαινόταν πώς την ετοιμάζουν για κηδεία και όχι για γάμο.
Την ημέρα του γάμου η Όλγα περίμενε στο σπίτι της να έλθει με την άμαξα ο γαμπρός της για να πάνε μαζί στο ναό. Οι γονείς της ήδη είχαν φύγει στην εκκλησία και τους περίμεναν εκεί. Είχε βάρος στην καρδιά της, στάθηκε μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και προσευχήθηκε, λέγοντας το εξής·
-Άχραντε Παρθένε, ας γίνει το θέλημά σου. Αν ξέρεις ότι ο γαμπρός μου θ· αλλάξει μετά το γάμο και δεν θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μία καλή οικογένεια τότε καλύτερα να μην παντρευτώ.
Την ίδια ώρα ο γαμπρός της Όλγας περίμενε στο σπίτι του, στην άλλη άκρη της Αγίας Πετρούπολης τον αδελφό του αξιωματικό για να πάνε μαζί στο σπίτι της νύφης και μετά στο ναό. Ο αδελφός του αργούσε. Ήδη πέρασε η ώρα και ο γαμπρός ήταν αναστατωμένος. Επιτέλους ήλθε ο αδελφός του. Μπήκε τρέχοντας στο σαλόνι, ζητώντας συγγνώμη. Μετά πήγε στο διπλανό δωμάτιο για ν· αλλάξει τα ρούχα του και άφησε πάνω στο τραπέζι το πιστόλι του. Ο γαμπρός πήρε το πιστόλι και από απροσεξία πυροβόλησε τον εαυτό του. Πέθανε επί τόπου. Δεν ήταν βέβαια αυτοκτονία, ήταν ένα ατύχημα πού όμως δεν έγινε τυχαία. Ήταν απάντηση στην προσευχή της Όλγας.
Όταν η Όλγα έμαθε για το θάνατο του γαμπρού της, όπως ήταν με το νυφικό, πήγε στην εκκλησία όπου είχαν φέρει το σώμα του. Την ίδια μέρα έγινε κηδεία.
Μετά απ΄ αυτό το περιστατικό η Όλγα αρρώστησε. Δέκα μέρες δεν έτρωγε τίποτα και σχεδόν δεν κοιμόταν. Όλο αυτό το διάστημα βρισκόταν καρφωμένη στο κρεβάτι. Οι γιατροί βρήκαν καλπάζουσα φυματίωση. Οι γονείς δεν ήξεραν πώς να βοηθήσουν το παιδί τους. Την δέκατη ημέρα την επισκέφθηκε η αγία μάρτυς Παρασκευή, η οποία της είπε αυστηρά·
-Πήγαινε στην Γάτσινα, εκεί υπάρχει ένα τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου και χέρι του τιμίου Προδρόμου. Εκεί θα γίνεις καλύτερα. Μετά θα πάς σ· εκείνο τον τόπο όπου βρίσκεται η εκκλησία με τη δική μου θαυματουργή εικόνα, θα πάς στο άγιασμα πού έχει κοντά, θα εξομολογηθείς και θα κοινωνήσεις. Εκεί θα γίνεις καλά, μετά θα σου πω τί θα κάνεις. Όλο το δρόμο θα περπατήσεις και μόνο λίγο πριν φτάσεις θα σε πάρει η άμαξα.
Η Όλγα σηκώθηκε από το κρεβάτι της και πήγε με τα πόδια στην Γάτσινα, όπου γιατρεύτηκε από το ψυχικό τραΰμα. Μετά πήγε στην εκκλησία όπου βρισκόταν η ξυλόγλυπτη θαυματουργή εικόνα της άγιας Παρασκευής και στο άγιασμα πού είχε κοντά. Εξομολογήθηκε και κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων. Πραγματικά σχεδόν όλο το δρόμο η Όλγα έκανε με τα πόδια και μόνο τα τελευταία δύο χιλιόμετρα πήγε με άμαξα.
Στο ναό πάλι της φανερώθηκε η αγία Παρασκευή και της είπε·
-Ο Κύριος σε θεράπευσε. Από σήμερα και μέχρι τα εβδομήντα σου χρόνια οΰτε μια φορά δεν θα άρρω- στήσεις. Όταν θα επιστρέψεις στο σπίτι πήγαινε στον Γέροντα, αυτός θα σου πει τί πρέπει να κάνεις.
Όταν άρχισε ο πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος ο πατέρας της Όλγας πήγε στο μέτωπο. Μια φορά το φαγητό στο σπίτι τους τελείωσε και ούτε υπήρχαν χρήματα να το αγοράσουν. Η Όλγα έμαθε πού μένει ο πατήρ Σεραφείμ, πήρε από την μητριά της ψιλά για το τραμ και πήγε να βρει τον Γέροντα. Όταν κατέβηκε από το τραμ την σταμάτησε μία φτωχή γυναίκα πού ζητούσε ελεημοσύνη. Η Όλγα της έδωσε όλα τα χρήματα πού είχε για εισιτήριο.
Μόλις μπήκε στο σπίτι του Γέροντα εκείνος είπε να την φωνάξουν αμέσως στο κελί του. Την ρώτησε»
-Τί, δεν παντρεύτηκες; Γιατί δεν ζήτησες ευλογία;
Μετά της έδωσε ένα πρόσφορο, λέγοντας·
-Φάε αυτό και θα χορτάσεις. Κάντε υπομονή, σε τρεις μέρες θα τα έχετε όλα και με παραπάνω. Ακόμα και στους άλλους θα δίνετε.
Η Όλγα σκέφτηκε·
-Πώς θα χορτάσω μ· αυτό το μικρό πρόσφορο;
Όταν όμως έφαγε το μισό κατάλαβε ότι έχει χορτάσει. Άφησε το άλλο μισό και το πήγε στην μητριά της. Μετά από τρεις ήμερες ήλθαν από το χωριό τους άμαξες φορτωμένες με διάφορα τρόφιμα. Τούς τα έστειλε ο πατέρας της. Αυτός έστειλε από το μέτωπο εντολή στους εργάτες του στο χωριό να πάνε τρόφιμα στην οικογένειά του στην πόλη.
Η Όλγα διηγήθηκε στον Γέροντα όλη την ζωή της και του είπε ότι αυτό πού συνέβη με το γαμπρό της το βλέπει σαν σημείο από τον Θεό ν· αφήσει τον κόσμο και να γίνει μοναχή. Ο Γέροντας την άκουσε προσεκτικά και μετά της είπε»
-Αν σου δώσω ευλογία να γίνεις μοναχή, μπορούν να σε κάνουν ηγουμένη, επειδή είσαι μορφωμένη. Αλλά είσαι πολύ συμπονετική – όλη την περιουσία της μονής θα την μοιράσεις στους φτωχούς και η ίδια θα κάνεις υπακοή στις αδελφές. Αν όμως θα γίνεις απλή μοναχή δεν θ· αντέξεις, η υγεία σου δεν είναι καλή. Τί λοιπόν μπορούμε να κάνουμε με σένα;
-Θα κάνω αυτό πού θα μου πείτε, παππούλη μου, – του απάντησε η Όλγα.
-Καλά, να γίνεις εισπράκτορας του τραμ, -της είπε ο Γέροντας-, θα σε ξέρει όλη η Πετρούπολη και πολλοί θα σε επισκέπτονται. Όταν θα δίνεις εισιτήρια να σημειώνεις πόσα πούλησες και το βράδυ για τον καθένα πού πούλησες το εισιτήριο να κάνεις μία μετάνοια και να παρακαλάς τον Κύριο να τους σώσει όλους. Πολλοί άνθρωποι θα σωθούν με την προσευχή σου αν σηκώσεις τον σταυρό σου μέχρι τέλος.
Ο πατήρ Σεραφείμ έδωσε στην Όλγα ακριβώς τόσα χρήματα όσα αυτή είχε δώσει στην φτωχή γυναίκα. Έκανε πιστά όλα όσα της είπε ο πατήρ Σεραφείμ. Έγινε εισπράκτορας στο τραμ. Αυτή τη δουλειά συνέχιζε και μετά την επανάσταση, μέχρι να πάρει σύνταξη. Ο Κύριος της έδωσε την χάρη της προφητείας και πολλοί άνθρωποι την επισκέπτονταν για να βρουν παρηγοριά και να ζητήσουν την συμβουλή της. Η Όλγα πάντα έλεγε ότι όλα όσα κάνει τα κάνει με τις προσευχές του Γέροντα Σεραφείμ.
Εδώ βλέπουμε μία τακτική του Γέροντα· εκτός από την Όλγα και άλλα πνευματικά παιδιά του βοηθούσαν τους ανθρώπους. Ο πατήρ Σεραφείμ δεν είχε την δυνατότητα να βοηθάει ο ίδιος όλους τους ανθρώπους και προσευχόταν στον Κύριο να δίνει βοήθεια σε όσους την χρειάζονται μέσω ανθρώπων με τους οποίους είχε στενούς πνευματικούς δεσμούς. Αλλά μόλις άρχιζε ο άνθρωπος να σκέφτεται ότι τα κάνει με τη δική του δύναμη αμέσως έχανε την ικανότητα πού είχε.
Η Όλγα έγινε γνωστή στις ημέρες της πολιορκίας του Λένινγκραντ από τους Γερμανούς κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Για πολλούς από τους κατοίκους της πόλης η Όλγα έγινε πραγματική μητέρα. Είχε πολλούς γνωστούς σε διάφορα συσσίτια της πόλης και την στρατιωτική λέσχη και τους παρακαλούσε να της φέρνουν τα αποφάγια. Και οι γνωστοί της ότι μάζευαν μετά το φαγητό τα έβαζαν σε μικρές σακούλες και τα πήγαιναν στην Όλγα…
Τις πιο πολλές φορές η ίδια η Όλγα δεν ήξερε τί είναι μέσα στις σακούλες. Μόλις της τις φέρνανε αυτή αμέσως τις έδινε σ· αυτούς πού είχαν ανάγκη. Πολλοί άνθρωποι της φέρνανε ψωμί και άλλα φαγητά επειδή ήξεραν ότι όταν παρουσιαστεί ανάγκη η Όλγα θα τους βοηθήσει. Και όλα αυτά η Όλγα τα μοίραζε στους πεινασμένους. Και το μόνο ότι υπήρχε ένας τέτοιος άνθρωπος στην πολιορκημένη πόλη ήταν μεγάλο στήριγμα για τους κατοίκους του Λένινγκραντ. Η Όλγα συνέχιζε κάθε μέρα να κάνει μετάνοιες για τους ανθρώπους πού φέρνανε σακουλίτσες και για τους πεινασμένους πού μετά τις πέρνανε και προσευχόταν για την σωτηρία της πόλης.
Μέχρι να σταματήσουν να κυκλοφορούν στο Λένινγκραντ τα μέσα συγκοινωνίας η Όλγα συνέχιζε τη δουλειά της στο τραμ. Συνήθως όταν γίνονταν οι αεροπορικές επιδρομές η Όλγα δεν άφηνε τη θέση της στο τραμ και δεν πήγαινε να κρυφτεί στο καταφύγιο. Και όταν την ρωτούσαν για ποιό λόγο το κάνει αυτό, εκείνη απαντούσε·
-Ο Γέροντας γνωρίζει πού πρέπει να πέσει η βόμβα.
Πράγματι, μια φορά η βόμβα χτύπησε το δεύτερο βαγόνι του τραμ ενώ η Όλγα βρισκόταν στο πρώτο. Το δεύτερο βαγόνι καταστράφηκε αλλά η ·ίδια η Όλγα δεν έπαθε τίποτα.
Μετά το τέλος του πολέμου η Όλγα συνέχισε να δουλεύει στο τραμ. Όπως και παλιά την επισκέπτονταν πολλοί άνθρωποι και πάντα έβρισκαν παρηγοριά και βοήθεια. Για την αγάπη της προς τους ανθρώπους ο Κύριος έδωσε στην Όλγα ένα ξεχωριστό χάρισμα» όσα φαγητά ευλογούσε η Όλγα παρέμειναν για πολύ καιρό φρέσκα. Ένας από τους γνωστούς της λέει ότι λίγο πριν πεθάνει η Όλγα του χάρισε ένα τσεκούρι και του είπε»
-Θα το φας όταν θα σκληρανθεί.
Εφτά χρόνια το τσουρέκι παρέμεινε φρέσκο! Όταν μετά από εφτά χρόνια άρχισαν να το τρώνε είχε γεύση σαν χθες να το έβγαλαν από το φούρνο.
Η Όλγα απεβίωσε το 1957. 60 ημέρες πριν το θάνατο της σταμάτησε να τρώει και μόνο κοινωνούσε των Αχράντων Μυστηρίων… Στην κηδεία και την ταφή της συμμετείχαν χιλιάδες άνθρωποι…
Πηγή: Βίος-Θαύματα-Προφητείες του Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα – Νέου Αγίου της Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας 1866-1949, Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη, 2003.
πηγη.ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

Η ΣΤΑΚΑ ΣΚΕΝΤΕΡΟΒΑ-Η ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΟΥ ΠΕΚΙΟΥ



site analysis





ΣΕΡΒΟΙ ΑΓΙΟΙ “ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”



Η ΣΤΑΚΑ ΣΚΕΝΤΕΡΟΒΑ. Ή Αδελφή Στάκα, γνωστή ως «Χάτζη Εκόσπογια» (Προσκυνήτρια), εξ αιτίας των ταξιδιών της πού έκανε στήν Μέση Ανατολή καθώς και της διαμονής της σε πολλές περιοχές των Βαλκανίων, έζησε σχεδόν την ίδια εποχή με την Αίκατερίνα τού Πεκίου. 


'Η Στάκα ίδρυσε ένα σχολείο στο Σαράγιεβο για κορίτσια όλων των θρησκευτικών πεποιθήσεων, δεχόμενη ακόμη και τις θυγατέρες τού Τούρκου πασά. Δίδασκε την γραφή και την ανάγνωση καθώς και τις βασικές αρχές της Ορθόδοξης πνευματικότητας. Δημιούργησε μία χορωδία με Ορθόδοξους μαθητές πού ταξίδευαν σε διάφορους ναούς της Βοσνίας για να ψάλλουν στις ακολουθίες. Με την μεγάλη της Χριστιανική ευσπλαχνία ή Στάκα κέρδισε τον σεβασμό τού πασά τού Σαράγιεβο, σε βαθμό ώστε να ασκεί μεγάλη επιρροή στήν εκεί τουρκική αυλή . 

Ως εκ τούτου, έσωσε πολλούς από τον θάνατο. Έλεγαν ότι “ή  Προσκυνήτρια Στάκα κατεβάζει πολλούς ανθρώπους από την γκιλοτίνα και βγάζει τούς αθώους από την φυλακή. Ταξίδευε θαρραλέα στο Βελιγράδι και την Σέρβική Βόϊβοντινα και αγόραζε Χριστιανικά βιβλία και το υλικό για το σχολείο της και τούς αγαπημένους της μαθητές. 

'Ο Ρώσος ιστορικός και πρόξενος στο Σαράγιεβο της έδωσε τον τίτλο «ή μεγαλύτερη γυναίκα των Βαλκανίων». Με την αγνή ζωή της, τις εκπαιδευτικές της προσπάθειες και την προθυμία της να βοηθά τούς Χριστιανούς, ή Στάκα κέρδισε μετά την εν Κυρίω ανάπαυση της τρομερό σεβασμό από τούς ευλαβείς Σέρβους τού Σαράγιεβο και όλης της Βοσνίας. Δεν ήταν μοναχή με την τυπική έννοια, εν τούτοις έζησε «ως Χριστιανή των πρώτων χρόνων».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΤΟ ΣΕΡΒΙΚΟ  ΠΑΤΕΡΙΚΟ. ΤΟΜΟΣ Α.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ 2015
  Η ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΟΥ ΠΕΚΙΟΥ. 'Η Αδελφή Αίκατερίνα ήταν μία αληθινά αγία γυναίκα, καταγόμενη από την περιοχή τού Πεκίου, ή οποία έζησε το δεύτερο μισό τού δέκατου ένατου αιώνα. Την εποχή αυτή, στήν Σερβία, όλες οι γυναίκες, και ιδιαίτερα οι μοναχές, ήταν υποκείμενες στήν δουλεία και σε μεγάλα δεινά από τούς Τούρκους. Ώς εκ τούτου, τα γυναικεία μοναστήρια δεν ανθούσαν τον καιρό της τουρκικής κατοχής των Βαλκανίων. (Έξ άλλου, στις περιοχές πέρα από ιούς ποταμούς Σάβα και Δούναβη, όπου ήταν εγκατεστημένοι οι Σέρβοι τα αυτοαποκαλούμενα «ελεύθερα» εδάφη εντός των ορίων της Αυστροουγγρικής  Αυτοκρατορίας, ή Όρθοδοξία—συμπεριλαμβανομένου και τού μοναχισμού—δέν γινόταν ευνοϊκά δεκτή). Ανάμεσα στους πολλούς Χριστιανικούς αγώνες της (Πόντιακ), ή Αδελφή Αίκατερίνα ίδρυσε ένα σχολείο για παιδιά στο Πέκιο (1855)» στο όποιο τα κορίτσια μάθαιναν να διαβάζουν, να γράφουν και να ασκούνται και σε άλλες εργασίες. Το 1860 ήταν γραμμένα 24 κορίτσια, και γύρω στα 1865 έγιναν 40. 



Οι διάσημοι Βρετανοί ταξιδιώτες Έρμπυ και Μακένζυ γνώρισαν την Αδελφή Αίκατερίνα στο Πέκιο, το 1863, και την θεώρησαν ως το πιο σημαντικό πρόσωπο πού είχαν συναντήσει σε ολόκληρη την τουρκική

Αυτοκρατορία. Δύο από τις μαθήτριές της, οι Αδελφές Βάνα και Ζάν συνέχισαν το έργο της με τα παιδιά και έγιναν επίσης και Ορθόδοξες Χριστιανές δασκάλες πού έχαιραν μεγάλης εκτιμήσεως.

ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Η ΜΗΤΕΡΑ ΑΝΝΑ ΤΗΣ ΒΡΑΤΣΕΒΣΙΝΑ.



site analysis

ΣΕΡΒΟΙ ΑΓΙΟΙ “ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ” Η ΜΗΤΕΡΑ ΑΝΝΑ ΤΗΣ ΒΡΑΤΣΕΒΣΙΝΑ.









Στήν βάπτισή της, ή μητέρα Άννα ονομάσθηκε Νάντα ’Άντγιτς, θυγατέρα του Σρέτεν Άντγιτς, ιδρυτή της περίφημης Σχολής Διδασκάλων Γιαγκόντιν. Άνθρωπος με μεγάλη μόρφωση και ειδικευμένη στις τέχνες και στήν λογοτεχνία, παρέδωσε όλη της την ζωή στον Χριστό και στήν μόρφωση των παιδιών. Ένώ ήταν ακόμη στον κόσμο, ή Νάντα διατηρούσε ένα ορφανοτροφείο για παιδιά στήν Μπίτολα, πού ονομαζόταν «Μπόγκνταϊ» ( Ό Θεός δίνει), το όποιο διηύθυνε ό Επίσκοπος Νικόλαος. "Όταν οι Βούλγαροι εισέβαλαν στήν Μπίτολα το 1941» μετακόμισε στο Κράλιεβο και το Τέρστενικ όπου συνέχισε, κάτω από τραχείες συνθήκες, την κοινωνική και εκπαιδευτική της εργασία με τα παιδιά πού ήταν πρόσφυγες από την Βοσνία, Βόϊβοντινα και άλλες περιοχες.



Μετά τον πόλεμο, ή άνάληφη όλων των ορφανοτροφείων από ι ίιν κυβέρνηση ώθησε την Νάντα να σκεφθεΐ πιό σοβαρά την είσοδό της στις μοναστικές τάξεις, πράγμα το όποιο και έκανε στήν Μονή Στρενιε Σερβίας, το 1945• Κατόπιν άναχώρησε για την Μονή Βρατσέβσινα,  που βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Ρούντνικ, όχι μακριά από την εθνική όδό Κραγκούγεβατς-Γκόρνι Μιλάνοβατς. Έπειτα από άρκετά χρόνια  μοναχικών αγώνων εν Κυρίω, ή Αδελφή Άννα έγινε Ηγουμένη στην Βρατσέβσινα. Αύτή ήταν το «πνευματικό φώς» για την κοινότητα των αδελφών πού βρίσκονταν εκεί, καθώς τούς καθοδηγούσε με το παράδειγμα μάλλον παρά με τα λόγια, δίνοντας έμφαση στήν ασκητική προσπάθεια, την πνευματική τελείωση και το ιεραποστολικό πνεύμα. κατηύθυνε ακόμη πολλούς νέους στήν θεολογική σχολή για να προετοιμαστούν για την ιεροσύνη. Ή μητέρα Άννα είναι πραγματικά μια σύγχρονη άγια, για όλους όσοι συνεχίζουν να δέχονται την μητρική της καθοδήγηση εφ’ όσον την τιμούν με πίστη, ελπίδα και Αγάπη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΤΟ ΣΕΡΒΙΚΟ  ΠΑΤΕΡΙΚΟ. ΤΟΜΟΣ Α.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ 2015
ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Η ΣΤΕΦΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ (1945).



site analysis

ΣΕΡΒΟΙ ΑΓΙΟΙ “ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”Η ΣΤΕΦΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ (1945).








Στο βάπτισμα, το αγαπημένο αυτό παιδί του Θεού ονομάσθηκε Στέφκα Ντιούρτσεβιτς. Γεννήθηκε το 1887 στο χωριό Βράκα, κοντά στήν πόλη  Σκάνταρ, στήν Αλβανία. Όταν ήταν ακόμη παιδί, οι Αλβανοί εκδίωξαν ιήν Στέφκα και την οικογένεια της, εξαναγκάζοντας τους να μετακομίσουν στο χωριό Ντρένοβατς του Κοσσυφοπεδίου. Όταν ενηλικιώθηκε, ή Στέφκα ζούσε μόνη σε ένα μικρό σπίτι στο Ντρένοβατς, αφιερώνοντας τον εαυτό της στον Κύριο και Σωτήρα Ιησού Χριστό μέσω της προσευχής, της νηστείας και της ησυχίας. Πήγαινε τακτικά για εξομολόγηση και θεία Κοινωνία στήν Μονή Ντέτσανι, όπου την ανακάλυψε ό Επίσκοπος Νικόλαος, ό όποιος της ζήτησε να μετακομίσει στήν Μονή της Ζίτσα για να την έχει για παράδειγμα σε όλες τις μοναχές εκεί. 


Αύτή επειδή υπέφερε από τα πόδια της, λόγω της ορθοστασίας στις πολύωρες ακολουθίες, δεν μπορούσε πια να κάνει την εξαντλητική πορεία μέχρι το Ντέτσανι και επομένως δέχθηκε την κλήση του Επισκόπου Νικολάου. Επιθυμώντας την κατά μόνας προσευχή, ή Στέφκα δέχθηκε αργότερα την πρόσκληση της Νάντα ’Άντγιτς—τής μετέπειτα Μητέρας ’Άννας—καί ταξίδεψε στήν Μπίτολα, όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε ένα απομονωμένο σπιτάκι στον κήπο του βρεφικού σταθμού «Μπόγκνταϊ». Το τέλος της ζωής της φανέρωσε ένα διπλό μαρτύριο. Υπομονετικά υπέμεινε τον πόνο των άνοιχτών πληγών στα πόδια της από τις πολλές ώρες της προσωπικής της προσευχής στο σπιτάκι της επιπλέον, οι Γερμανοί στρατιώτες επιδείνωσαν την κατάσταση της υγείας της, όταν την ξυλοκόπησαν, επειδή δεν έσβηνε την κανδήλα πού έκαιγε συνεχώς στο δωμάτιό της, ένώ εκείνοι είχαν δώσει διαταγή να γίνει στήν πόλη γενική συσκότιση. 


Υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες πού είπαν ότι ενόσω την χτυπούσαν, το αίμα από τις πληγές της ξεχύνονταν και γέμιζε το πάτωμα και τούς; τοίχους τού δωματίου της. Πέθανε ως μάρτυς το 1945- Λίγο μόνον πριν τον θάνατό της, κάποιος Βούλγαρος επίσκοπος δέχθηκε την Στέφκα στις μοναστικές τάξεις δίνοντάς της το όνομα Στεφανίδα, το οποίο προέρχεται από την ελληνική λέξη «στέφανος». 'Η Νεομάρτυς Αδελφή Στεφανίδα θάφτηκε τιμητικά στήν Μονή τού 'Αγ. Χριστοφόρου, κοντά στήν Μπίτολα.


'Η Αδελφή Στεφανίδα μάς άφησε ένα Ορθόδοξο πνευματικό κλασσικό έργο των καιρών μας—τίς Εξομολογήσεις της. Αυτές οι 92 εξομολογητικές επιστολές, τις όποιες συνέθεσε λόγω της υπόσχεσης της ησυχίας πού είχε δώσει, συγκεντρώθηκαν από τον πνευματικό της πατέρα, Βίκτωρα, τον Σέρβο Ορθόδοξο Επίσκοπο τού Σκάνταρ. Οι επιστολές περιέχουν κατά τον Επίσκοπο Άμφιλόχιο Ράντοβιτς, «την φωτεινή λάμψη όπως επίσης και την απλή πνευματική εμπειρία αυτής της Αγίας τού καιρού μας. Σε αυτές παρατηρούμε ότι, με την φλογερή πίστη για τον Χριστό και την Αγάπη της για τον Θεό, συμμετείχε στήν Θεία Ευχαριστία κάθε εβδομάδα, και μερικές φορές δύο φορές την εβδομάδα. Νήστευε αυστηρά όλον τον χρόνο, χρησιμοποιώντας το λάδι κυρίως για το κανδήλι της, και τρώγοντας ψάρι μόνον στήν Γέννηση τού Χριστού και το Πάσχα, χάριν της αγάπης πρός τούς άλλους. Οι Εξομολογήσεις της είναι διαποτισμένες από μία βαθειά παραδοσιακή θλίψη, πού χαρακτηρίζει εν γένει τον λαό μας, αλλά με μία ακόμη βαθύτερη χαρά, πού γεννιόταν μέσα της από την διαρκή ένωσή της με τον Χριστό».


Αληθινά ψυχωφελείς για όλους τούς Σέρβους Ορθοδόξους ζηλωτές, αυτές οι εξομολογητικές επιστολές, όταν μεταφρασθούν, θα γίνουν για όλους πηγή ύδατος ζώντος.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΤΟ ΣΕΡΒΙΚΟ  ΠΑΤΕΡΙΚΟ. ΤΟΜΟΣ Α.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ 2015

Η ΜΑΚΑΡΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ..ΜΙΑ ΗΡΩΙΔΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΜΑΣ.



site analysis




 
Η ΜΑΚΑΡΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ .ΜΙΑ ΗΡΩΙΔΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΜΑΣ.


Προσκολληθείτε στούς άγιους, διότι εκείνοι που προσκολλώνται σε αυτούς θα γίνουν άγιοι. — 'Άγ. Κλήμης Ρώμης




ΣΕ ΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ τά ουράνια βασίλεια, ή φανέρωση ενός νέου Αγίου αποτελεί πνευματική χαρά καί παρηγοριά. 'Ο κάθε άγιος είναι ένας πολύτιμος σύνδεσμος στην χρυσή αλυσίδα της αγιότητας, φωτίζοντας για μάς την οδό της αγιότητας στο σκοτάδι της παρούσας ζωής.




Ή Μακαρία Ευφημία της Ραβάνιτσα της Σερβίας, (1958) είναι ένας τέτοιος ακριβώς σύνδεσμος για μάς. 



Ή ακτινοβόλα ψυχή της πού φωτίστηκε από την Θεομήτορα στα νεανικά της χρόνια, φλεγόταν για τον Θεό, ό Όποιος την έκανε Απόστολο, ποιμένα καί παρηγορήτρια πολλών ψυχών. Σάν ακοίμητη κανδήλα πού άγρυπνά ενώπιων τού Κυρίου, ποτέ δεν αναπαύτηκε από τούς κόπους της παρά τον πόλεμο, τον θάνατο την ασθένεια καί την απελπισία πού μαίνονταν ολόγυρά της. Στην αρχή, ως ασκήτρια στον κόσμο καί αργότερα ως μοναχή, χρησιμοποίησε τά φυσικά χαρίσματα πού της δώρισε ό Θεός σε συνεργασία μέ την Θεία χάρη για να περάσει σε μία μεταμορφωμένη κατάσταση καί να γίνει πηγή της Αγάπης του Χριστού για όλους εκείνους πού προσέτρεχαν σε αυτήν.

Η ΜΑΚΑΡΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ . ΟΒΙΟΣ ΜΙΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ 2015 
ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ