ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ ΜΑΣ ΕΊΠΕ ΜΙΑ ΌΜΟΡΦΗ ΙΣΤΟΡΊΑ.

site analysis

Μερικοί άνδρες υποστήριζαν ... Ποια είναι η πιο όμορφη γυναίκα;
Κάποιος αγαπά τα καφέ  μάτια, ο άλλος αγαπά το μπλε όπως ο Ουρανός , και ο  τρίτος αγαπά το σμαραγδένια πράσινα.
Μου αρέσουν οι μελαχρινες , ο άλλος οι ξανθιές, και το τρίτος είναι ευχαριστημένο με τα κοκκινομάλλα.
Κάποιος θαυμάσει τον εντυπωσιακή , ψηλή ,  άλλος  - μικρή ελαφριά , κομψή , ο τρίτο λέει - το ιδανικό μέσου ύψους.
Και κάθε ένα από τα όριά τους φαίνεται το μόνο αληθινό. Όλες οι προσπάθειες να αποθαρρύνουν ο ένας τον άλλο  δεν οδήγησαν σε τίποτα. Στη συνέχεια οι φίλοι αποφάσισαν ότι κάποιος θα πρέπει να τους κρίνει. Ήρθαν σε ηλικιωμένο γέρο και ζήτησαν την ερώτηση:
- Έχουμε διαμαρτυρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά δεν μπορούμε να αποφασίσουμε πια γυναίκα είναι η πιο όμορφη. Πες  μας , αξιότιμε  άνθρωπε !
Ο γέρος τους κοίταξε και, χαμογελώντας ελαφρά, απάντησε:
"Η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο είναι αυτή που αγαπάς ..."

ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Η πριγκίπισσα Kitty Meshcherskaya

site analysis

Η πριγκίπισσα Kitty Meshcherskaya

έζησε στην πολυτέλεια. Ήταν αριστοκράτης. Όλα όσα είχε: ένα παλάτι, κοσμήματα, φορέματα, ένα πιάνο ...

Ανατράφηκε σε μια πανσιόν για ευγενείς κορίτσια. Υπήρχαν σφιχτες κορσέδες -  . Τέτοιες ώστε  η αναπνοή να είναι δύσκολη. Ξυπναγε στις έξι το πρωί και επλενε το πρόσωπό της με παγωμένο νερό. Πήγαινε με τα κορίτσια στην προσευχή.

Υπήρχαν είκοσι κορίτσια στην κρεβατοκάμαρα, καθένα με τη δική τους σιδερένια κούνια, ένα μαλακό μαξιλάρι και μια λεπτή κουβέρτα. η θερμοκρασία είναι δέκα βαθμούς. Τα ρούχα έπρεπε να διπλωθούν σε μια καρέκλα, έτσι ώστε η υπεύθυνη κυρία να τα  δει:  οι κάλτσες να είναι στη θέση τους! Από το κρύο, άλλα κορίτσια προσπαθουσαν να κοιμηθούν με κάλτσες. Τιμωρήθηκαν:  τους άφηναν χωρίς γεύμα.

Λοιπόν, θα προσεύχονταν και θα πηγαινανε για πρωινό: τσάι και ψωμί και βούτυρο. Αλλά η τροφή λίγη αν κάποιος τρώει κάτι κρυφά, για παράδειγμα, η όταν οι γονείς εφέρναν ένα σάντουιτς, τιμωρουνταν.

Οι γονείς  μας έβλεπαν μία φορά την εβδομάδα. Και επικοινωνεί με μια δροσερή κυρία με ένα κορίτσι. Και το Σαββατοκύριακο τραγουδούσε στη χορωδία και προσευχόταν . Και σπούδασε με καλούς τρόπους: Είναι απαραίτητο να μοιραστείτε, αν επιτρέπεται να πάρετε μια απόλαυση από τη μαμά και τον μπαμπά. Πρέπει να κρατήσετε τη στάση σας και να το μοιράζετε . Ακριβά εσώρουχα να φοράτε όχι  τα ρούχα πρέπει να είναι καθαρά. Και είναι καλύτερο να δίνετε χρήματα στους φτωχούς.

Η πριγκίπισσα έπεσε έπειτα στη φυλακή της Lubyanka - και επέζησε ήσυχα στη φυλακή. Και στη συνέχεια στον πόλεμο που υπηρέτησε στην αεροπορική άμυνα, οι εμπρηστικές βόμβες την τραυματισαν . Και πήγε με στρατιώτες στο μέτωπο. Και έγραψε στρατιωτικές πορείες. Και ήταν παντρεμένη με τον πιλότο. Και τρεις φορές ήταν παντρεμένη.

Και έζησε 91 ετών, χωρίς κοσμήματα, παλάτια, φορέματα - αλλά με ένα όμορφο έδρανο. Και με μια υπέροχη αριστοκρατική ανατροφή: δεν μπορείτε να διαμαρτυρηθείτε, δεν μπορείτε να εκρατατε για εσάς πρέπει να μοιράζεστε  με την πρώτη ευκαιρία.  Να εκπαιδεύεται . Να είστε ευσπλαχνικοι, μην κλαψουρίζεστε να δίνετε ένα παράδειγμα σε άλλους.

Αυτή είναι η αληθινή αριστοκρατική ανατροφή, χάρη του οποίου η πριγκίπισσα επέζησε και επέζησε για πάντα. Και μάλιστα της απονεμήθηκε ένα μετάλλιο για την υπεράσπιση της Μόσχας. Και της έδωσαν μια καλή σύνταξη, την οποία μοιράστηκε. Επειδή είναι απαραίτητο να μοιραστείτε!

Έτσι, το παιδί πρέπει να μαθαίνει φυσικά. Αλλά είναι απαραίτητο να εκπαιδευτει . Η ζωή έχει δυσκολίες  και η ζωή σπάνια απολαμβάνετε , δυστυχώς. Και μερικές φορές μόνο η ανατροφή σας επιτρέπει να επιβιώσετε ... Η ικανότητα να διατηρείτε τη στάση του σώματος.

Α. V. Kiryanova

ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ Η ΜΑΝΑ.

 site analysis  

Το αγόρι ήταν σοβαρά άρρωστος. Πολλές νύχτες η μητέρα καθόταν δίπλα στο κρεβάτι του, προσευχόμενη για τη βοήθεια του Θεού. Σε μία από τις βαρύτερες νύχτες υπήρχε ένα σφυρίσμα των φτερών του αγγέλου του θανάτου.
"Μην πάρετε το γιο μου μακριά!" Φώναξε η μητέρα του. - Το αγόρι μου δεν έχει μεγαλώσει ακόμα και δεν έχει γνωρίσει το πιο σημαντικό πράγμα - αγάπη.
«Στον ουρανό, θα συναντήσει το καλύτερο παρά στη γη», ψιθύρισε ο άγγελος.
"Αλλά τι θα φέρει μαζί του;" Αφήστε τον να συγκεντρώσει τουλάχιστον μερικές σταγόνες αγάπης και θα τον αφήσω να πάει στον ουρανό! - Η μητέρα παρακαλούσε.
- Καλός. Ας είναι όπως είπατε . Όταν γεμίσει αυτό το δακτύλιο με σταγόνες αγάπης, θα έρθω και πάλι πίσω του », είπε ο άγγελος και έβαλε ένα χρυσό δακτύλιο μπροστά από τη μητέρα του.
Όταν το αγόρι ανέκτησε, η μητέρα είπε στον γιο της:
- Να θυμάσαι , γιε μου για τη συμφωνία μας και μην βιάζεσαι να αγαπησεις . Η καρδιά του αγοριού μπορεί να αγαπά με επιδεξιότητα, και έδωσε γενναιόδωρα αυτό το δώρο στους συγγενείς του. Η μητέρα μου αγωνιζόταν με αγωνία τη στιγμή που η δακτυλιθρα ήταν γεμάτη. Χρόνια πέρασαν, ο γιος έγινε ενήλικας. Αγαπούσε την οικογένειά του, το έργο του και τους φίλους του. Φρόντισε για τη μητέρα και τον πατέρα με τρυφερότητα, και η δακτυλιθρα δεν είχε γεμίσει.
Η μητέρα είδε πάλι τον άγγελο του θανάτου, μόνο όταν ανέβηκε στον ουρανό.
«Με εξαπατήσατε, μητέρα», ο άγγελος ειπε. "Κανένα δακτυλίδι δεν μπορεί να περιέχει περισσότερο από τον όγκο του, αλλά το δακτυλίδι της αγάπης είναι αψίδα.

ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ο πνευματικός εγωκεντρισμός αντικαθιστά το σκοπό του γνήσιου ασκητισμού.

 site analysis  

Ο πνευματικός εγωκεντρισμός αντικαθιστά το σκοπό του γνήσιου ασκητισμού. Αποκόβει ένα τέτοιο άτομο από το σύμπαν και τον μετατρέπει σ' ένα πνευματικό τσιγκούνη(...) Κάθε τύπος εγωκεντρισμού πάντοτε οδηγεί στην αυτοδηλητηρίαση(...)

Μπορούμε να δηλώσουμε άφοβα ότι ο πνευματικός εγωκεντρισμός υπόκειται απόλυτα σ' αυτό το νόμο. Κι αυτή η αυτοδηλητηρίαση κάποιες φορές μπορεί να οδηγήσει κάποιον ακόμη και σε απόλυτο και ολοσχερή πνευματικό θάνατο.

Αυτό είναι ίσως το πιο τρομακτικό φαινόμενο που μπορεί να επιφυλάσσεται σ' έναν άνθρωπο. Και είναι ιδιαίτερα τρομακτικό, γιατί είναι δύσκολο να το διακρίνει κανείς, επειδή αντικαθιστά με αδιόρατο τρόπο τις αληθινές πνευματικές αξίες με κάλπικες, διότι κάποιες φορές απαιτείται να ξεσηκωθεί κάποιος ενάντια στις προφανείς και δοξασμένες χριστιανικές αξίες, που όμως έχουν κατανοηθεί λαθεμένα(...) απαιτείται ένας ξεσηκωμός ενάντια στον ασκητισμό που έχει λαθέψει.

Πηγή: Τζ. Φόρεστ, "Αγία Μαρία Σκομπτσόβα(1891-1945): Η θυσία του αδελφού", σελ. 218-9, εκδ. Δορκάς, 2007

[Η αγία Μαρία Σκομπτσόβα για τον "Ασκητικό τύπο" της πνευματικής ζωής.]

ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ή Καπετάνισσα Μπουμπουλίνα είπε στους προκρίτους και τους δημογέροντες:

site analysis

«'Εχασα τον συζυγόν μου.
Εύλογητός ό Θεός! 
Ό πρεσβύτερος υιός μου έπεσε με τα όπλα ανά χείρας.
Εύλογητός ό Θεός!
Ο δεύτερος καί μόνος υιός μου, 14ετής την ήλικίαν, μάχεται μετά των Ελλήνων καί πιθανώς να εύρη ενδοξον θάνατον.
Εύλογητός ό Θεός!

Ύπό το σημείον του Σταυρού θα ρεύση επίσης το αίμα μου.
Εύλογητός ό Θεός!
'Αλλά θα νικήσωμεν ή θα παύσωμεν μεν ζώντες,
αλλά θα έχωμεν την παρήγορον ιδέαν,
ότι εν τω κοσμώ δεν αφήσαμεν όπισθεν ημών
δούλους τους 'Ελληνας»

Οσία Χαριτίνη του Νόβγκοροντ η Λιθουανή (5 Οκτ.)

site analysis

Η Λιθουανή αγία

Προσκυνητής

Η Οσία Χαριτίνα (*) καταγόνταν από την Λιθουανία και προερχόνταν από οικογένεια ευγενών η οποία μετακινήθηκε στην Ρωσία λόγω πολιτικών ταραχών. Στην Ρωσία αποφάσισε να αφιερωθεί στο Θεό και έγινε μοναχή στο Νόβγκοροντ στην Μονή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Μετά από πολλά χρόνια ασκητικής ζωής εκλέχθηκε ηγουμένη. Ήταν πολύ ταπεινή και επιδόθηκε σε σκληρούς ασκητικούς αγώνες. 

Εκοιμήθη στις 5 Οκτωβρίου 1281. Η ημερομηνία εβρέθη σε ταφόπλακα στην μονή. 

(*) "Ν": μάλλον το όνομα είναι Χαριτίνα, αλλά επικρατεί ως "Χαριτίνη" επειδή στη γενική πτώση, στα αρχαία, το -α γίνεται -η και λέμε "της αγίας Χαριτίνης", όπως της αγίας Μαρίνης, Αικατερίνης, Ιουλίτης κ.τ.λ.

Η αρχαία αγία Χαριτίνη (5 Οκτ.)

Ἔζησε στὰ χρόνια του Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). 

Ἦταν χριστιανὴ καὶ δούλη ἑνὸς πλουσίου Ρωμαίου, τοῦ Κλαυδίου. Ὅταν ὁ κόμης Δομέτιος ἔμαθε τὴν πίστη τῆς Χαριτίνης ζήτησε ἀπὸ τὸν Κλαύδιο νὰ τοῦ τὴν στείλει γιὰ νὰ τὴν ἐξετάσει ὁ ἴδιος. Ἡ Ἁγία παρουσιάστηκε στὸν κόμη καὶ χωρὶς νὰ δειλιάσει ὁμολόγησε τὴν ἀληθινὴ πίστη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Δομέτιος ἐξοργισμένος ἀπὸ τὴν ὁμολογία πίστεως τῆς Χαριτίνης διέταξε τὸν βασανισμό της καὶ στὴν συνέχεια ζήτησε νὰ τὴν ρίξουν στὴ θάλασσα δένοντάς της μία πέτρα στὸ λαιμό.

Ὅμως μὲ τὴν βοήθεια τῆς Θείας Χάρης ἡ Ἁγία ἐπέζησε καὶ παρουσιάστηκε μπροστὰ στὸν Δομέτιο γιὰ νὰ τοῦ ἀποδείξει τὴν παντοδυναμία τοῦ Κυρίου. Παραταύτα ὁ Δομέτιος δὲν πείστηκε καὶ ἀπαίτησε τὸν βασανισμό της ξανά.

Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἡ Ἁγία Χαριτίνη παρέδωσε τὸ πνεῦμά της εἰς τὸν Κύριο.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. 

Θείᾳ χάριτι, κραταιωθεῖσα, κράτος ᾔσχυνας, τῆς δυσσεβείας, Χαριτίνη ὑπὲρ φύσιν ἀθλήσασα· ὅθεν χαρίτων πηγὴν ἀδαπάνητον, ὡς γλυκασμὸν ἀναβλύζεις τοῖς κράζουσι. Μάρτυς ἔνδοξε, 

ΠΗΓΗ.ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΠΗΓΗΧριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

«Η Προσευχή της δασκάλας*» Gabriela Mistral

site analysis

«…Κάνε να είμαι πιο μάνα από τις μάνες
Για να μπορέσω να αγαπήσω
Και να υπερασπίσω όπως αυτές
Κάτι που δεν είναι σάρκα της σάρκας μου…»

Οι στίχοι είναι από την «Προσευχή της δασκάλας», της Χιλιανής ποιήτριας Gabriela Mistral, που πήρε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1946

Αφιερωμένο σε κάθε δάσκαλο που όλα τα υπομένει και επιμένει να υπηρετεί το λειτούργημα μας, με σεβασμό και αγάπη.

Η προσευχή της δασκάλας

Κύριε! Εσύ που δίδαξες, συγχώρα με που διδάσκω·
που φέρω το όνομα της δασκάλας,
που Εσύ έφερες όταν ήσουν στη Γη.

Δώσε μου την μοναδική αγάπη για το σχολειό μου·
που ούτε το κάψιμο της ομορφιάς να είναι ικανό
να κλέψει την τρυφεράδα μου απ’ όλες τις στιγμές.

Δάσκαλε, κάνε ακατάπαυστο τον ενθουσιασμό μου
και περαστική την απογοήτευση.
Βγάλε από μέσα μου αυτό τον ακάθαρτο πόθο
για δικαιοσύνη που εξακολουθεί να με ταράζει,
το γελοίο απομεινάρι της διαμαρτυρίας
που βγαίνει από μέσα μου όταν με πληγώνουν.
Να μην πονάει η αγνόηση και να μην θλίβομαι
για την λήθη αυτών που μας δίδαξαν.

Κάνε με να είμαι πιο μάνα από τις μάνες,
για να μπορέσω ν’ αγαπήσω
και να υπερασπίσω όπως αυτές,
αυτό που δεν είναι σάρκα της σάρκας μου.
Βόηθά με να πετύχω να κάνω για καθένα
απ’ τα παιδιά μου τον στίχο μου τέλειο
και να σου αφήσω αυτή την άφωνη,
την πιο δυνατή μου μελωδία,
για όταν τα χείλη μου δεν θα τραγουδούν πια.

Δείξε μου τη δύναμη του Ευαγγελίου σου έγκαιρα,
για να μην εγκαταλείψω τη μάχη της κάθε μέρας
και της κάθε ώρας γι αυτό.

Βάλε στο δημοκρατικό σχολειό μου,
τη λάμψη που σκορπίζεται
από το τρέξιμο των ξυπόλυτων παιδιών.

Κάνε με δυνατή,
ακόμα και στη γυναικεία αδυναμία μου
και στη γυναικεία φτώχεια μου·
κάνε με αδιάφορη για ότι μπορεί
να μην είναι αγνό,
για κάθε πίεση που δεν είναι
της θερμής θέλησής σου στη ζωή μου.

Φίλε, συντρόφεψέ με! Στήριξέ με!
Πολλές φορές δεν θα έχω άλλο
από Σένα στο πλευρό μου.
Όταν το δίδαγμά μου θα είναι πιο αγνό
και πιο θερμή η αλήθεια μου,
θα παραμείνω χωρίς τα εγκόσμια·
αλλά Εσύ τότε θα με κυβερνήσεις
ενάντια στην καρδιά σου,
που γνώρισε αρκετά
τη μοναξιά και την αδυναμία.
Δεν θ’ αναζητήσω παρά
στη ματιά σου τη γλυκύτητα της αποδοχής.

Δώσε μου απλότητα και βάθος·
λύτρωσέ με απ’ το να είμαι
περίπλοκη ή κοινότυπη στο καθημερινό μου μάθημα.

Δώσε μου δύναμη να υψώσω τα μάτια
πάνω από το στήθος μου με τις πληγές,
μπαίνοντας κάθε πρωί στο σχολειό μου.
Να μη φέρνω στην έδρα μου τις υλικές μου ανησυχίες,
τις καθημερινές μικροαστικές θλίψεις μου.

Ελάφρυνε το χέρι μου στην τιμωρία
κι απάλυνέ το, ακόμα πιο πολύ στο χάδι.
Να μαλώνω με πόνο,
να ξέρω ότι έχω διορθώσει αγαπώντας!

Κάνε να γεμίσει με πνεύμα
το χτισμένο με τούβλα σχολειό μου.
Να τυλιχτεί με τη λάμψη του ενθουσιασμού μου
η φτωχή του αυλή, η γυμνή του αίθουσα.
Η καρδιά μου να είναι η κολώνα του
και η αγνή μου θέληση πιο δυνατή
από τις κολώνες και το χρυσάφι
των πλούσιων σχολείων.

Και, τέλος, θύμιζέ μου
από την ωχρότητα του καμβά του Velazquez,
ότι το να διδάσκεις
και ν’ αγαπάς παράφορα στη Γη
είναι να φτάνεις με τη λόγχη του Λογγίνου
στην καυτή πλευρά του έρωτα.

Gabriela Mistral
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη

πηγή: https://pappanna.wordpress.com/