Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Βίος της Αγίας Μάρτυρος Σουσανίκης της εκ Γεωργίας



site analysis

 


Η αποστασία του βασιλιά.
Η ευσεβής Σουσανίκη έζησε τον 5ο αιώνα. Ήταν κόρη ενός Αρμένιου στρατηγού, του Βαρδάν, και γυναίκα του ηγεμόνα της Κάρτλης Βαρσκέν, γιου του Αρσουσά, με τον οποίο είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά, τρεις γιους και μία θυγατέρα.
Ο Βαρσκέν, μολονότι βαπτισμένος χριστιανός, ήταν πολύ ασεβής. Η Σουσανίκη θλιβόταν για την ασέβεια του συζύγου της, αλλά σήκωνε υπομονετικά το σταυρό της με αδιάλειπτη προσευχή.
Τελικά ο Βαρσκέν αλλαξοπίστησε. Το 466 πήγε στο βασιλιά της Περσίας Φερούζ Μουρντανάχ (459-484), από τον οποίο ήταν τότε εξαρτημένη η Κάρτλη, και, θέλοντας να κερδίσει την εύνοιά του, αρνήθηκε τον Χριστό κι έγινε πυρολάτρης, όπως οι Πέρσες.
Ο Φερούζ, γεμάτος χαρά, πρόσφερε πλούσια δώρα στον Βαρσκέν και τον κατευόδωσε για την πατρίδα του. Κι εκείνος, φτάνοντας στην περιοχή της Ερέτης, στα σύνορα της Κάρτλης, έστειλε κάποιον υπηρέτη του με γρήγορο άλογο, για να ειδοποιήσει τους υπηκόους του, που θα του έκαναν επίσημη υποδοχή.
Εγκατάλειψη του αποστάτη.
Ο καβαλάρης έφτασε στην Τσουρτάβη, ζήτησε ακρόαση από την αρχόντισσα Σουσανίκη και, αφού τη χαιρέτησε, της ανάγγειλε την επιστροφή του συζύγου της.
-Αν παραμένει στην πίστη του, είπε εκείνη, τότε με το καλό να έρθει. Αν όχι, τότε δεν θέλω ούτε να τον δω ούτε ν’ ακούσω γι’ αυτόν.
Προαισθανόταν η αρχόντισσα κάτι δυσάρεστο, γι’ αυτό ζήτησε επίμονα από τον υπηρέτη να της φανερώσει την αλήθεια. Όταν άκουσε ότι ο Βαρσκέν αλλαξοπίστησε, ταράχτηκε και είπε με δάκρυα:
-Πόσο αξιολύπητος είναι! Αρνήθηκε το Χριστό, τον αληθινό Θεό, και πήγε με τους απίστους!
Ύστερα σηκώθηκε, πήρε τους γιους και την κόρη της κι έτρεξε στην εκκλησία. Έβαλε τα παιδιά να σταθούν μπροστά στο ιερό και άρχισε να προσεύχεται:
-Κύριε και Θεέ μου! Εσύ μου έδωσες αυτά τα παιδιά. Εσύ φύλαξέ τα στην αγία πίστη. Μην τα στερήσεις από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, για να μην τα απομακρύνουν από την ποίμνη Σου.
Τελειώνοντας, έστειλε τα παιδιά στο παλάτι, ενώ η ίδια μπήκε σ’ ένα κελλάκι, κοντά στο ναό, και βυθίστηκε σε βαρύ πένθος.
Την ώρα εκείνη ο επίσκοπος του παλατιού Φώτιος απουσίαζε στο σπίτι κάποιου πιστού μαζί με τον πρεσβύτερο Ιάκωβο, μετέπειτα επίσκοπο Τσουρτάβης, πνευματικό της αγίας Σουσανίκης και βιογράφο της. Ο διάκος του επισκόπου έτρεξε ως εκεί και τους διηγήθηκε τα καθέκαστα – ότι ο ηγεμόνας ερχόταν και ότι η γυναίκα του εγκατέλειψε το παλάτι.
«Λυπηθήκαμε πολύ», σημειώνει ο π. Ιάκωβος. «Άφησα τον επίσκοπο και πήγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα στο κελλάκι, όπου είχε κλειστεί η Σουσανίκη. Τη βρήκα πικραμένη.
»-Αρχόντισσά μου, της είπα, έχεις μπροστά σου σκληρό αγώνα. Θα παλέψεις με τις πανουργίες του εχθρού, για να φυλάξεις την πίστη σου. Οπλίσου, λοιπόν, με θάρρος και υπομονή.
»-Γνωρίζω πως με περιμένει μεγάλη δοκιμασία, είπε η αγία. Είμαι όμως έτοιμη για όλα.
»-Η θλίψη σου είναι θλίψη μας και η χαρά σου χαρά μας. Τί σκέφτεσαι σχετικά με το μαρτύριο;…
Από το βιβλίο: Οι Αγιοι της Γεωργίας. Έκδοσις: Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωροπός Αττικής. 2004.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.-ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου