site analysis
 Ας δούμε τον βίο της, με την ευχή να αποτελεί ένα στήριγμα για τους νέους που αγωνίζονται να ζήσουν αγνά στην σημερινή διεφθαρμένη εποχή που “η αμαρτία κατήντησε μόδα” και, δυστυχώς, από πολλούς ο αγνός νέος και νέα θεωρούνται μη φυσιολογικοί … Καρπός και βλάστημα του ελληνικού και άγιοτόκου Πόντου υπήρξε ή άγια παρθενομάρτυς Ελένη ή νέα. Έζησε τον 18ο αιώνα στην όμορφη παραλιακή πόλη του Ευξείνου Πόντου, τη Σινώπη, σε εποχή τουρκικής σκλαβιάς. Γεννήθηκε και ανατράφηκε από γονείς πιστούς και ευσεβείς, το ζεύγος Μπεκιάρη. Με ιδιαίτερη προσοχή οι γονείς έσκυψαν και έσπειραν στην απαλή ψυχή της μικρής τους Ελένης το σπόρο της χριστιανικής διδασκαλίας. Αλλά και ό θείος της Ελένης, πού ήταν εκεί δάσκαλος σε ελληνικό κρυφό σχολείο, επέδρασε στη διαμόρφωση του ακέραιου και γενναίου χαρακτήρα της. Τα χρόνια περνούσαν. Ή Ελένη είχε φθάσει στην ηλικία των 15 ετών και αγωνιζόταν με ενθουσιασμό να «μορφώνει» μέσα της τον Χριστό. Ήταν τόσο πολύ αγνή στην καρδιά, ώστε το πρόσωπο της έλαμπε ολόκληρο από σπάνια και ζηλευτή ωραιότητα. Κάποια μέρα ή μητέρα της την έστειλε στο κατάστημα του Κρύωνα για να αγοράσει νήματα για κέντημα. Με προθυμία, όπως πάντα, υπάκουσε στο θέλημα της μητέρας. Ό δρόμος όμως για το κατάστημα περνούσε από την κατοικία του πασά – διοικητή της Σινώπης, του Ουκούζογλου. Ή Ελένη ανυποψίαστη πέρασε και από το μέρος αυτό. Στο βάδισμα της ήταν πάντοτε και παντού προσεκτική και προσευχομένη. Έτυχε όμως και την είδε ό πασάς και θαμπώθηκε από την ομορφιά της. Ή ψυχή του πλημμύρισε από ακόλαστη επιθυμία και διέταξε τούς φρουρούς του να τη φέρουν μπροστά του για να μολύνει την παρθενία της. Όμως ή γενναία και πιστή Ελένη απέκρουσε με πείσμα τις άνομες προτάσεις του. Μια αόρατη μυστική δύναμη εμπόδισε τον πασά να αγγίξει την αγνή κόρη. Ή «φοβερά προστασία» του παντοδυνάμου Θεού περιτείχιζε την πιστή Ελένη, πού συνέχεια προσευχόταν από μέσα της λέγοντας τον Εξάψαλμο. Ή προσπάθεια του πασά ναυάγησε. Διέταξε να κλείσουν στο σπίτι του την Ελένη. Όμως ή ιδία διέφυγε απαρατήρητη από τους φρουρούς για το σπίτι της. Όταν έμαθε τη φυγή της ό πασάς, έξαλλος διέταξε τη Δημογεροντία των Ελλήνων να του φέρει πίσω την Ελένη, διαφορετικά θα διέτασσε σφαγή όλων των Ελλήνων της Σινώπης. Ό πατέρας της ενημερώθηκε αμέσως. Και αναγκάστηκε για το συμφέρον του τόπου να παραδώσει με αβάστακτο πόνο τον μονάκριβο θησαυρό του στον αιμοβόρο τύραννο. Ό πασάς άντίκρυσε με χαρά τη χριστιανή κόρη, την ‘Ελένη. Είχε πολλές ελπίδες ότι θα ικανοποιούσε τώρα τα κατώτερα ένστικτα του. Όμως πάλι νικήθηκε. Οι θερμές προσευχές της γενναίας πιστής Ελένης τον εμπόδισαν να ασελγήσει. Ή αόρατη μυστική δύναμη του Θεού, όπως και πριν, τον απωθούσε από το «θήραμα» του. Επιχείρησε και την επόμενη μέρα. Όμως διαλύθηκαν και πάλι τα δόλια του σχέδια. Ό πανάγαθος Κύριος ενίσχυε και ασφάλιζε το κρίνο του αυτό – την Ελένη – από κάθε είδους βεβήλωση. Αγανακτισμένος ό πασάς διέταξε και την έκλεισαν στις υγρές και σκοτεινές φυλακές της Σινώπης. Ή μικρή – έφηβη Ελένη δεν φοβήθηκε ούτε το σκοτάδι, ούτε τη μοναξιά, ούτε τις νέες απειλές τού Ούκούζογλου. Με τη δύναμη και πάλι του Νυμφίου Κυρίου της απωθούσε με πείσμα τον φοβερό πειρασμό και νικούσε… Οργισμένος ό πασάς τώρα διέταξε να τη βασανίσουν, να τη θανατώσουν και να της τρυπήσουν το κεφάλι με δύο καρφιά. Ατάραχα και γενναία δέχθηκε ή Ελένη τα κτυπήματα, τους βασανισμούς και τον οδυνηρό θάνατο. Πέρασε ένδοξα στην αθανασία με «άσπιλο τον θεούφαντο χιτώνα της ψυχής της», όπως ωραία σημειώνει ό υμνογράφος της. Το λείψανο της οι δήμιοι το σφράγισαν σε σάκο και το κατεπόντισαν στο πέλαγος. Ό Κύριος με σημείο φανέρωσε το τίμιο Λείψανο της Νεομάρτυρος σε διερχόμενο ελληνικό πλοίο. Οι ναυτικοί είδαν από τον πυθμένα να εξέρχεται φως. Το πέρασαν για χρυσάφι. Ήταν όμως θησαυρός αμύθητου αξίας: το ιερό σκήνωμα μιας νεομάρτυρος, της Ελένης της νέας. Μέχρι το 1924 ή τιμία κάρα της βρισκόταν θησαυρισμένη στον Ιερό Ναό Παναγίας της Σινώπης. Ερχόμενοι όμως τότε στη Θεσσαλονίκη οι διωχθέντες ευσεβείς Πόντιοι αδελφοί μας της Σινώπης έφεραν μαζί τους και τον πλούτο τους, την Αγία τους. Ή τιμία κάρα της νεομάρτυρος Ελένης, πού μάλιστα κάποτε και ευωδιάζει, φυλάσσεται σήμερα στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας Άνω Τούμπας Θεσσαλονίκης. Αλλά και στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Τρικάλων υπάρχουν ιερά Λείψανα της Αγίας. Πλήθη ευσεβών πιστών συγκινούνται καθώς μελετούν τη ζωή της ένδοξου Νεομάρτυρος. Και την τιμούν. Τελούν με πίστη Ιερές Παρακλήσεις. Και οι ικεσίες της θαυματουργούν ιδιαίτερα στους πάσχοντες από πονοκεφάλους.  Με το παντοδύναμο όπλο της προσευχής μπορούμε και μείς πάντα να νικούμε στις μεγάλες ώρες των πειρασμών. Ιδιαίτερα οι σημερινοί χριστιανοί νέοι στο μεγάλο τους αγώνα για τη διατήρηση της αγνότητας ας έχουν δυνατό πρότυπο τους την άγια Ελένη. «Πάνσεμνε του Χριστού κόρη Ελένη, ή καθελούσα τον έχθρόν τη δυνάμει της πίστεως, διά παντός έκδυσώπει, έλεηθήναι τάς ψυχάς ημών». ΠΗΓΗ του βίου: Περιοδικό Άγιος Κυπριανός ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ  ...... και οι σημερινές 15χρονες οπαδοί του Σορος και της Νέας Τάξης, που λόγω της πλύσης εγκεφάλου που έχουν υποστεί κυρίως στα σχολεία αλλά και στις οικογένειές τους, βλέπουν παντού με υποκρισία, ρατσισμούς, φασισμούς (ενώ αυτούς ακριβώς υπηρετούν) και τους αρέσει ο πολυπολιτισμός και η διαφορετικότητα.... Λογικά θα τις ξαναδούμε στα Gay Pride.... Νομίζω ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι δυστυχώς δεν έχουν ουδεμίαν σχέση με την συνομήλική τους αγία Ελένη την Σινωπίτισσα... Εξάλλου τέτοια πρότυπα σαν την αγία Ελένη είναι ενοχλητικά για την παιδεία μας και θάβονται.... και από την ιστορία και από τα θρησκευτικά.... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου