Ανυσίας της Αγίας
εορτάζουμε τη μνήμη
και εις το ένδοξό της τέλος
άσβεστο καίει καντήλι.
Γόνος ευγενών γονέων
που της δίδαξαν την πίστη
και έκαναν την Ανυσία ,
πάμπλουτη εις την καρδία..
Τι να θες κληρονομία
δώσε δούλου, ελευθερία,
δώσε στου φτωχού τα πλούτη ,
μέγιστη η χαρά ειν, τούτη….
Καλλινίκων των μαρτύρων
τις πληγές παρθένα, νίψε,
δώσε έλεος , στο φτωχό
σκέπε με , τον ταπεινό..
Στου Κυρίου ευθύς τας πόδας
δάκρυ πίπτει, δίκην μπόρας…
Φέρνει η λατρεία ετούτη
φως καρδίας, αντί πλούτη. ..
Φέρνει ο πειρασμός, σεισμό
προς τερματισμό ευχών,
μα η προσήλωση για Eκείνον
κάνει το θηρίο , ανήμερο…..
Στων διωγμών τα μαύρα χρόνια
του στρατού, άφρων οπλίτης
λόγχισε την Ανυσία
με αμέτρητη μανία .
Πέφτει κάτω , η Ανυσία
στέλνει Αγγέλους , η Κυρία,
αποθέτουν στην Οσία
στέφανο για τη θυσία…
Λάρναξ αργυρή τυλίγει
σκήνωμα με ευωδία,
πλάι στο Μεγαλομάρτυ
προσκυνώ με δέος τη Μάρτυ…
Θεία όμως η προνοία,
μετοικεί στη Λευκωσία,
με τεμάχιο Λειψάνου
σε ναό, κάλλους μεγάλου..
Είναι η νήσος των Αγίων
κατά τι, πλουσιότερα
και από θρόνου Παντανάσσης
έθνους ευλογεί, δυνάμεις…
Στις 30 Δεκεμβρίου
μνήμη, ο στρατός δοξάζει
και εκ του όρους του Αγίου
νέα προσευχή , δια βίου…
Πρεσβειών, της Ανυσίας
Θείου έρωτα αθλητρίας
μιμητής κληρονομίας
παρθενίας και νηστείας ….
Μνάσων ο παλαιός μαθητής.
πηγη.http://www.diakonima.gr/