Να επικαλούμαστε τον Θεό και όλα να γίνωνται με την αίσθηση της παρουσίας και της βοήθειάς Του!
Γερόντισσα Χαριθέα (1915-1999), Ηγουμένη Ιεράς Μονής Αγίου Ηρακλειδίου, Λευκωσία.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Η Γερόντισσα συνήθιζε να μας θυμίζη κάτι από την Αγία Γραφή, κάθε φορά που δινόταν μια αφορμή, είτε από τις πτώσεις μας, είτε επειδή ήθελε να μας επιστήση την προσοχή. Ο σκοπός της, βέβαια, ήταν πάντοτε ο ίδιος: ο εν Χριστώ σύνδεσμος μεταξύ των μελών της Αδελφότητας.
Όταν διέκρινε ότι κινδυνεύαμε να πέσουμε στην κατάκριση, μας συμβούλευε:
«Έχουμε τα φυσικά μας ιδιώματα, την δική μας αντίληψη και ας μην ξεχνούμε, ότι ο Θεός έδωσε σε άλλο πέντε τάλαντα, σε άλλο δύο και σε άλλο ένα. Αν εσύ έχης πέντε, να ξέρης ότι δεν είναι από την δύναμή σου και έτσι, με αυτό τον λογισμό, είσαι ασφαλισμένος να μην κρίνης τους άλλους.
Και εξάλλου, κάθε φορά που κρίνουμε τους αδελφούς μας, δεν τους βοηθούμε με τον τρόπο μας και, επομένως, βαδίζουμε αντίθετα από την γραμμή του Ευαγγελίου. Δεν μας αναφέρει η Γραφή, «αδελφός υπ’ αδελφού βοηθούμενος ως πόλις οχυρά»; Τι βοήθεια λοιπόν, προσφέρουμε στον αδελφό μας, όταν τον κατακρίνουμε;
Ενώ, αν κάνουμε προσευχή, τον βοηθούμε και ο Θεός βλέπει την διάθεσή μας, την αγάπη και τον βοηθά περισσότερο. Και από αυτή την κατάσταση βέβαια ωφελούμαστε.
Και από αυτή την κατάσταση βέβαια ωφελούμαστε και εμείς. Οφείλουμε να καλλιεργήσουμε τα τάλαντα που πήραμε από τον Θεό και έχουμε ευθύνη για την αξιοποίησή τους. Με την κρίση και την κατάκρισή μας στα καθημερινά γεγονότα, έστω και αν φαινομενικά έχουμε δίκαιο, ο εχθρός χαίρεται.
Να μην αφήνετε τον εχθρό να χαίρεται με τις πτώσεις σας. Είμαστε άνθρωποι και θα πέφτουμε σε λάθη και αμαρτίες. Όμως να προτιμήσης να πεθάνης, παρά να αμαρτήσης. Και όταν αμαρτήσης, όταν πέσης, να βάζης αμέσως μετάνοια, «ίνα μη χαρίσηται ο εχθρός σου επί τη πτώσει σου».
Τι λέει το ψαλτήρι; «Οι εχθροί μου αγαλλιάσονται, εάν σαλευθώ».
Πριν επιχειρήσουμε ακόμη και το πιο απλό και συνηθισμένο πράγμα, να επικαλούμαστε τον Θεό και όλα να γίνωνται με την αίσθηση της παρουσίας και της βοήθειάς Του. Έτσι, μέσα στο πνεύμα της αγάπης είναι αδύνατο να αναπτυχθή το πνεύμα της κατάκρισης.
Δεν μπορείς να κάνης τον άλλο ό,τι και όπως είσαι εσύ. Εξάλλου, αν το δούμε και λίγο πιο πνευματικά, εσύ τι νομίζεις ότι είσαι και κρίνεις τις αδελφές σου και, θέλεις να γίνουν όλες όπως είσαι εσύ; Πρέπει να προσπαθήσης, να προσέξης· και μεταξύ σας να μην έχετε απαίτηση από όλες τις αδελφές να έχουν την ίδια αντίληψη, την ίδια δύναμη και την ίδια διάθεση.
Τόσα μπόρεσε να βάλη μέσα στο δίσσάτσιν* της, όπως μας έλεγε και ο μακαριστός Γέροντάς μας Μακάριος. Όταν τύχαινε καμιά δυσκολία, πάντα μας θύμιζε ο ευλογημένος: «Θα γεμίσουμε το δισσάτσι μας, κόρη. Θα το βάλουμε στον ώμο και θα πάμε. Δεν θα πάμε με το άλογο».
Έτσι, και εμείς να αναλογιζόμαστε τα καθημερινά μας λάθη και να παρακαλούμε τον Θεό, να μας συγχωρέση και να μας αξιώση να σταθούμε ενώπιον της δόξης Του καθαροί. Κάθε νύχτα να αναλογίζεστε, αδελφές, πώς θα σταθούμε ενώπιον του Θεού, μπροστά στις τόσες ευεργεσίες Του; «Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων, ων ανταπέδωκεν ημίν»;
Νομίζω θα είμαστε αναπολόγητοι μπροστά στην τόση αγάπη και την ανοχή που δείχνει στις καθημερινές παρεκτροπές μας. Ελπίζουμε μόνο στο μεγάλο Του έλεος και στην άμετρή Του ευσπλαγχνία και αγάπη».
* Δισάκκιν [σάκκος, δισακκίδιον]
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γερόντισσα Χαριθέα: Με το μέτρο της αγάπης είναι εύκολο να ανεχτούμε ο,τιδήποτε!
8 Ιανουαρίου 2021
Γερόντισσα Χαριθέα (1915-1999), Ηγουμένη Ιεράς Μονής Αγίου Ηρακλειδίου, Λευκωσία.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Να είστε γεμάτες χαρά· και θα είστε γεμάτες χαρά όταν δεν βάζετε μπροστά τον εαυτό σας. Στο καταρτίζεσθαι του Αποστόλου, δεν δώσαμε την πρέπουσα σημασία, ώστε ημέρα την ημέρα να καταρτίζουμε και εμείς τον εαυτό μας να γίνουμε καλύτερες, αφήνοντας τον παλαιό άνθρωπο “συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις”.
Σας ακούω καμιά φορά να λέτε, προφασιζόμενες: Σαν [ας] το κάνει αυτή, που είναι διακονία της. Πολλές φορές πέρασα από τον διάδρομο και στο τοιχαράκι είδα ένα δίσκο με κεραστικά.
Προφανώς κάποια θα κέρασε και μετά θα τα άφησε, είτε από απροσεξία είτε από αμέλεια. Όμως, τόσες αδελφές πέρασαν από τον διάδρομο από εκείνη την ώρα; Καμιά όμως δεν θέλησε να σηκώση τον δίσκο.
Όχι έτσι, αδελφές. Να έχετε την ευχή μου! Το Μοναστήρι είναι το σπίτι μας. Θέλω σας [σας θέλω] νοικοκυρές. Ο Θεός αρέσκεται να φροντίζουμε το σπίτι Του, που είναι και δικό μας σπίτι.
Πάντοτε θυμάμαι ένα στιχηρό της Παρακλητικής του βαρέος ήχου και είναι πολύ ωφέλιμο: “ώσπερ θησαυρούς, τας βασάνους προαρπάζοντες”. Οι μάρτυρες θησαυρούς έβλεπαν τα βάσανα.
Και εμείς έτσι καλούμαστε να βλέπουμε τις δουλειές μας. Να ψάχνουμε να αρπάζουμε τις ευκαιρίες, έστω και για να ξεκουράσουμε μια αδελφή.
Το Μοναστήρι είναι το σπίτι μας και πρέπει να έχη εμφάνιση· το κάθε πράγμα εν τω οικείω τόπω. Αυτά όλα όμως, θέλουν κόπο και θυσίες για να γίνουν.
Εμείς αυτά τα απλά πράγματα δεν τα κάνουμε πολλές φορές, ενώ οι μάρτυρες; Ώσπερ θησαυρούς τας βασάνους προαρπάζοντες. Έτσι πρέπει να αγωνιζόμαστε. Να έχουμε πάντοτε προ οφθαλμών μας τον αγώνα αυτών των ανθρώπων.
Και να μην ξεχνούμε ότι και αυτοί άνθρωποι σαν και εμάς ήταν, με σώμα φθαρτό και γήινο, όμως η μεγάλη τους αγάπη στο Θεό, τους έδωσε την δύναμη να αψηφήσουν κάθε πόνο πρόσκαιρο.
Να συγκρίνουμε την ζωή μας με την ζωή των Αγίων μαρτύρων. Αγωνιζόμαστε έτσι; Δίνουμε τόσο πολύ τον εαυτό μας στον Θεό; Είναι θυσία η πνευματική ζωή, μα είναι και χαρά ανεκλάλητη.
Ας παραμερισθούν οι εγωισμοί, ας υπομένουμε, ας αδικούμαστε και ας υποφέρουμε για την αγάπη του Χριστού μας.
Με το μέτρο της αγάπης είναι εύκολο να ανεχτούμε ο,τιδήποτε· και τα άγια λόγια της Γραφής, ας είναι πάντα μπροστά μας· με ένα καλό τρόπο, με μια πνευματική συνεννόηση να προλαμβάνουμε τα σκάνδαλα.
Είπα, είναι θυσία η μοναχική πολιτεία· θυσία με την κυριολεκτική της έννοια.
Απόσπασμα από το βιβλίο η “Μακαριστή Γερόντισσα Χαριθέα”, έκδοση Ιεράς Μονής Αγίου Ηρακλειδίου, Λευκωσία, Κύπρος.
πηγη.ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου