Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Αγία Αγριππίνα και οι συν αυτές Παύλη, Βάσση και Αγαθονίκη († 23 Ιουνίου)



site analysisε

23 Ιουνίου. † Μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος ᾿Αγριππίνης
Ή άγια και ένδοξος μάρτυς Αγριππίνα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ρώμη στους κόλπους ευγενούς οικογένειας.
Από την νεότητα της αφιερώθηκε στον Θεό και με την εύωδία των αρετων της προσέφερε στις χριστιανές μία πρόγευση των τέρψεων του Παραδείσου και τις παρακινούσε να απαρνηθούν τα πάθη για να ακολουθήσουν μαζί της την οδό της άγνείας καί της παρθενίας. Έτσι πολλές ήταν οι νεαρές κόρες και οι ώριμες γυναίκες πού ζητούσαν να μοιραστούν την πολιτεία της προκειμένου νά κληρονομήσουν την χάριν που ό Θεός της είχε χορηγήσει. Ή ακτινοβολία των αρετων της όμως γέννησε τό φθονερό μίσος των ειδωλολατρών οι όποιοι την κατήγγειλαν στις Αρχές, κατά τον διωγμό του Βαλεριανού (257).
Κατηγορούμενη για επανάσταση κατά του θεσμού του γάμου καί εξαπάτηση νεαρών κοριτσιών, ή νύμφη του Χριστού απάντησε ότι αντί νά τά ξεστρατίζει, αντιθέτως τά παρουσίαζε στον Θεό καί ότι ή παρθενία την οποία έξεθείαζε δεν ήταν κατάλυση της κοινωνίας, άλλα ένωση με τον Σωτήρα πού ήλθε στον κόσμο γεννηθείς άπό Παρθένο. Παραδόθηκε με γενναιότητα στο μαρτύριο γιά την αγάπη του ουράνιου Νυμφίου της. Όταν την κτυπούσαν στό στόμα έμενε σιωπηλή, συντρίβοντας έτσι δλα τά οστά της ασεβείας. Γυμνωθείσα καί μασπγωθείσα σέ σημείο ώστε τό αίμα της νά πλημμυρίζει τό χώμα, απογύμνωνε τις δόλιες μηχανεύσεις του Εχθρού καί με τά μέλη δεμένα στά δεσμά διέλυε όλες τις πλάνες των ειδωλολατρών. Τέλος, αφού την επισκέφτηκε άγγελος πού γιάτρεψε τις πληγές της, παρουσιάσθηκε εκ νέου με παρρησία ενώπιον του δικαστηρίου, παρέδωσε την ψυχή της στον Θεό εν μέσω βασανιστηρίων καί έλαβε στον ουρανό τον στέφανο της νίκης.
Οι φίλες καί πνευματικές αδελφές της, Βάσσα, Παύλα καί Αγαθονίκη, πού την είχαν ακολουθήσει με κίνδυνο της ζωής τους, μπόρεσαν νά πάρουν τό σκήνωμα της πού είχε ριχθεί τροφή στά σκυλιά. Πηγαίνοντας άπό τόπο σε τόπο, οδηγούμενες άπό φωτεινή στήλη, έφθασαν στην Σικελία και το κατέθεσαν σε έναν τόπο που ονομαζόταν Μένης, όπου άνε-γέρθηκε ναός προς τιμήν τής άγιας μάρτυρος του Χρίστου. Ή παρουσία της έξεδίωξε σύντομα τους δαίμονες που «λατρεύονταν» ώς θεοί άπό τους κατοίκους του νησιού, τους όποιους ελευθέρωσε από τά σκοτάδια τής πλάνης. Όταν πειρατές Σαρακηνοί τόλμησαν να επιτεθούν στο Ιερό, αφανίσθηκαν άπό την εμφάνιση χρυσής περιστεράς οπλισμένης μέ Σταυρό. Λεπροί και άρρωστοι κάθε είδους πού έρχονταν να τιμήσουν τό σώμα τής άγιας Άγριππίνης έβρισκαν γιατρειά στα πάθη τους. Ή Βάσσα, ή Παύλα και ή Άγαθονίκη αξιώθηκαν κι αυτές μέ την σειρά τους τον στέφανο του μαρτυρίου.
Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Εκδόσεις Ίνδικτος

Κυριακή 19 Ιουνίου 2016

Χαιρετισμοί ΟΣΙΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, μ. Γερασίμου



site analysis





  • Ποίημα Γερασίμου Μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου

    Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
    Τῶν θεοφόρων Γυναικῶν τόν θεῖον σύλλογον, τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψασῶν εἰς κτίσιν ἅπασαν, μακαρίσωμεν συμφώνως πιστῶν δῆμοι· δοξασθεῖσαι γάρ τῇ χάριτι τοῦ Πνεύματος, τοῖς αἰτοῦσι χορηγοῦσι τά σωτήρια· ταύταις εἴπωμεν, θεοδόξαστοι χαίρετε.

    νοιξόν μου  τό στόμα, Ἰησοῦ ὁ Θεός μου, καί λόγον μοι σοφίας παράσχου (ἐκ γ’),ὅπως ἀνυμνήσω εὐπρεπῶς τῶν Ὁσίων Γυναικῶν τόν κατάλογον, καί τράνωσον τήν γλῶσσαν μου, βοῆσαι πρός αὐτάς τοιαῦτα·
    Χαίρετε, σκεύη τοῦ Παρακλήτου·
    χαίρετε,  κρίνα τοῦ Παραδείσου.
    Χαῖρε     Ἀδολία, Χριστόν ἡ ποθήσασα·
    χαῖρε      ἡ Ἀνθοῦσα, ὁσίως ἀνθήσασα.
    Χαῖρε,    Ῥώμης θεῖον βλάστημα, Ἀναστασία κλεινή·
    χαῖρε      Ἀνδρονίκου σύμβιε, Ἀθανασία σεμνή.
    Χαῖρε     Ἀθανασία, τῆς Αἰγίνης τό γέρας·
    χαῖρε      ἄλλη Ἀνθοῦσα, ἀληθείας τό κέρας.
    Χαῖρε     ἡ Ἄννα ἡ χαριτώνυμος·
    χαῖρε      ἑτέρα Ἄννα θεόληπτος.
    Χαίρετε  ὄργανα ἀμέμπτου βίου·
    χαίρετε   μέτοχοι δόξης Κυρίου.
    Χαίρετε  Γυναῖκες Ὅσιαι.

    Βίον καθηγνισμένον καί πλήρη ἐνθέων ἔργων, διήλθετε ἐν κόσμῳ ἐμφρόνως καί ζωῆς ὁσίας τούς καρπούς, δαψιλῶς ἐγεωργήσατε Ὅσιαι, δι’ὧν ἀεί διατρέφονται οἱ εὐσεβεῖς, πιστῶς βοῶντες·
    Ἀλληλούϊα.

    Γνῶσιν θείαν πλουτοῦσαι, τάς ἐν κόσμῳ ἀξίας παρείδετε θεόφρονι γνώμῃ καί πτωχεύσασαι κατά Χριστόν, πλουτοποιῶν χαρισμάτων ἐτύχετε, Γυναῖκες οὐρανόφρονες, ἀκούουσαι παρ’ ἡμῶν ταῦτα·
    Χαίρετε, στῆλαι τῆς παρθενίας·
    χαίρετε,  λύχνοι τῆς μετανοίας.
    Χαῖρε     τῶν Ὁσίων Ἀβίτα συνόμιλε·
    χαῖρε      θεοδόξαστε Ἄννα θεόσοφε.
    Χαῖρε    Ἄννα ἄλλη ἔνδοξε, ἀρετῶν ὑπογραμμός·
    χαῖρε     Ἀναστασώ πάντιμε, τῶν θαυμάτων ποταμός.
    Χαῖρε    μῆτερ Ἀγάθη, ἀγαθότητος σκεῦος·
    χαῖρε     Θεσσαλονίκης Ἀνυσία τό ἔρνος.
    Χαῖρε    Ἀπολλιναρία πάνσεμνε·
    χαῖρε     Ἀγλαΐς παμμακάριστε.
    Χαίρετε πτῶσις ἐχθρῶν ἀοράτων·
    χαίρετε  ῥῶσις ἀσθενῶν ἁπάντων.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιαι.

    Δύναμιν οὐρανόθεν, ἐν ἀγῶσι λαβοῦσαι, ἰσχύσατε ἐν πᾶσι τοῖς πόνοις καί τόν ἐν κακίᾳ ἰσχυρόν κατεπαλαίσατε δράκοντα, πάνσεμνοι· διό ὑμῶν τήν ἄσκησιν θαυμάζοντες, Θεῷ βοῶμεν·
    Ἀλληλούϊα.

    λαμψαν πάσῃ κτίσει, θεοφόροι Γυναῖκες, ὡς ἄστρα τοῦ φωτός τοῦ ἀδύτου καί τάς ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ καταφωτίζουσι, φέγγει τῆς χάριτος· διό τοῖς τούτων λάμψεσι προσδράμωμεν ἀναβοῶντες·
    Χαίρετε Ἄγγελοι σαρκοφόροι·
    χαίρετε  ἄνθρωποι θεοφόροι.
    Χαῖρε    πατρικία Ἀναστασία ἔνδοξε·
    χαῖρε     ἡ Ἀσέλα, Ὁσία ὑπέρτιμε.
    Χαῖρε    μύρον τῆς ἀσκήσεως, ὦ Βρυαίνη, νοητόν·
    χαῖρε     ἄνθος εὐωδέστατον Βενερία νοητόν.
    Χαῖρε    Βασιανίλα, βάσις τῶν σέ τιμώντων·
    χαῖρε     ἡ Γελασία στήλη θείων ἐρώτων.
    Χαῖρε    Γοργονία παναοίδημε·
    χαῖρε     Δομνίκα Ἁγίων μέτοχε.
    Χαῖρε    Δομνίκα ἡ ἐκ Καρχηδονος·
    χαῖρε     Δομνίνα τῆς Κύρου γόνος.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιαι.

    Ζήσασαι ἐναρέτως, οἱ μέν ἐν ἡσυχίᾳ, αἱ δέ ἐν ταῖς Μοναῖς θεοφρόνως, ἄλλαι δέ ἐν σπηλαίοις στεῤῥῶς καί ἕτεραι ὁσίως ἐν ταῖς πόλεσι Γυναῖκες αἱ μακαρίαι, πᾶσαι τῷ Σωτῆρι βοῶσιν·
    Ἀλληλούϊα.

    στραψαν οἱ ἀγῶνες Γυναικῶν τῶν Ὁσίων, ἐν πάσῃ λαμπρῶς τῇ ὑφηλίῳ, καιροῖς ἰδίοις ἀσκητικῶς καί πρός τό φῶς τῶν ἀρετῶν διήγειραν τά τῶν πιστῶν συστήματα, βοῶντα πρός αὐτάς τοιαῦτα·
    Χαίρετε ἄστρα Φωτός ἀδύτου·
    χαίρετε  σύμμορφοι τοῦ Κυρίου.
    Χαῖρε    Δομνίνα, μοναζουσῶν ὡράϊσμα·
    χαῖρε     Εἰρήνη, Χρυσοβαλάντου καύχημα.
    Χαῖρε    Εὐφροσύνη πάνσεμνε, νύμφη πάγκαλε Χριστοῦ·
    χαῖρε     Εὐπραξία ἔνδοξε, εἰκών βίου θαυμαστοῦ.
    Χαῖρε    ἡ Ἐλισάβετ, τῶν δαιμόνων ὁ πέλυξ·
    χαῖρε     ἡ Εὐφροσύνη, τῆς Ῥωσίας ἀνθέριξ.
    Χαῖρε    Εὐβούλη ἡ θεοβούλητος·
    χαῖρε     Εὐστολία ἡ θεόληπτος.
    Χαῖρε    Εὐανθία ἡ πανολβία·
    χαῖρε     Εὐστολία ἄλλη Ὁσία.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιαι.

    Θαύμασι παραδόξοις τόν σεπτόν ὑμῶν βίον, ἐδόξασεν ὁ πάντων Δεσπότης· ἔνθεν θαυματουργεῖτε ἀεί, εἰς πάντα κόσμον, Γυναῖκες πανόσιαι καί σώζετε ἐκ θλίψεων τούς ἐν Τριάδι ἐκβοῶντας·
    Ἀλληλούϊα.

    χνεσι τοῦ Νυμφίου καί Σωτῆρος τῶν ὅλων ἑπόμεναι, θεῖαι Γυναῖκες, ἐκ πάσης πολιτείας καί γῆς, τῷ οὐρανίῳ νυμφῶνι συνέδραμον, ὑπέρ ἡμῶν πρεσβεύουσαι τῶν ἐκβοώντων ὁμοφώνως·
    Χαίρετε πύργοι τῆς εὐσεβείας·
    χαίρετε  πτῶσις τῆς ἀσεβείας.
    Χαῖρε    Εὐγενία, ὁσία ἀθλήτρια·
    χαῖρε     Ἐπιστήμη, Κυρίου μαθήτρια.
    Χαῖρε    Εὐδοκία, Σαμαρείας ὁ βλαστός·
    χαῖρε     Εὐτροπία πάνσεμνε, εὐσεβούντων ἀρωγός.
    Χαῖρε    ἡ ἐν Κυθήροις Ἐλέσα Ὁσιομάρτυς·
    χαῖρε     Θεοδοσία, Βυζαντίου προστάτης.
    Χαῖρε    χορεία ἡ θεοκρότητος· 
    χαῖρε     Ὁσίων ἅγιος ὅμιλος.
    Χαίρετε Πνεύματος θεῖα δοχεῖα·
    χαίρετε  κρείττονος τά ἐκμαγεῖα.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιαι.

    Κήρυκες εὐσεβείας ἀνεδείχθητε κόσμῳ, στερραί Ὁσιομάρτυρες πᾶσαι, καί πρός ἀγῶνας ἀθλητικούς, ἀπορρίψασαι σαρκός τήν ἀσθένειαν, ἀνδρείως ἐχωρήσατε, τῷ Ἀθλοθέτῃ ἐκβοῶσαι·
    Ἀλληλούϊα.

    Λάμψασαι ἐν τῷ κόσμῳ εὐσεβείας τοῖς πόνοις καί πλούτῳ ἀρετῶν οὐρανίων, Γυναῖκες αἱ Ὁσίαι, λαμπρῶς φωταγωγοῦσι πιστῶν τήν διάνοιαν· ὧν τόν βίον θαυμάζοντες, βοήσωμεν ἐν εὐφροσύνῃ·
    Χαίρετε Ὅσιαι νικηφόροι·
    χαίρετε   Μάρτυρες θεοφόροι.
    Χαῖρε     Θεοκτίστη, Λεσβίων ἀγλάϊσμα·
    χαῖρε      Θεοδώρα, τῆς Ἄρτης ὡράϊσμα.
    Χαῖρε     βασιλίδων κλέϊσμα Θεοφανώ εὐκλεής·
    χαῖρε      ἡ ἐξ Αἰγίνης λάμψασα Θεοδώρα θαυμαστή.
    Χαῖρε     Θεσσαλονίκης Θεοδώρα ἡ δόξα·
    χαῖρε      Ἀλεξανδρείας Θεοδώρα τό θρέμμα.
    Χαῖρε     Θεοδώρα θεοτίμητε·
    χαῖρε      Θεοδούλη θεοδόξαστε.
    Χαίρετε  εὔοσμοι ἠθῶν λειμῶνες·
    χαίρετε   ἄκλυστοι πιστῶν λιμένες.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιαι.

    Μίαν ὁσίαν γνώμην σώμασι διαφόροις, φέρουσαι Γυναῖκες θεοφόροι, εἰ καί διΐστανται τοῖς καιροῖς καί τοῖς ποικίλοις τοῦ βίου συστήμασι, μίαν χορείαν ἤθροισαν, μιᾷ φωνῇ Χριστῷ βοῶσαι·
    Ἀλληλούϊα.

    Νόμοις τῆς ἐγκρατείας, ὅλον ὑμῶν τόν βίον, ἰθύνασαι εὐθείᾳ καρδίᾳ, ἐνεκρώσατε τό τῆς σαρκός γεῶδες καί θνητόν φρόνημα Ἅγιαι· ζωῆς δέ τῆς ἀμείνονος ἐτύχετε, αἷς ἐκβοῶμεν·
    Χαίρετε τύποι τῆς ἐγκρατείας·
    χαίρετε  ἄνθη τῆς ἀπαθείας.
    Χαῖρε    Θωμαΐς, τῆς ἁγνείας τό ἄγαλμα·
    χαῖρε     Θεοδώρα, Καισαρείας καύχημα.
    Χαῖρε    Θεοκλητώ ἔνδοξε, ἰαμάτων χορηγός·
    χαῖρε     Θεοδότη πάνσεμνε, ὀρφανῶν ἡ βοηθός.
    Χαῖρε    Θεοδότη ἄλλη, ἡ θεόφρων Ὁσία·
    χαῖρε     Ξένης θεραπαινίδων ξυνωρίς μακαρία.
    Χαῖρε    Ὁσίων Ἰοῦστα σύσκηνε·
    χαῖρε     Ἁγίων Ἰσιδώρα σύγκληρε.
    Χαίρετε κόσμῳ ἀεί βοηθοῦσαι·
    χαίρετε  πᾶσι τά κρίττω διδοῦσαι.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιαι.

    Ξέναι ὤφθητε κόσμῳ, ξενοτρόποις ἀγῶσι, πανόσιαι ἅγιαι Γυναῖκες, καί τῷ ξενωθέντι δι’ἡμᾶς προσῳκειώθητε βίου λαμπρότητι, Οὗ τῆς δόξης μετέχουσι σύν Ἀγγέλοις, ἀεί βοᾶτε·
    Ἀλληλούϊα.

    μιλε θεοφόρε, συνδρομή μακαρία, θεόφρονες Ὅσιαι Γυναῖκες, αἱ ἀπ’αἰῶνος ἀσκητικῶς Χριστῷ τῷ Νυμφίῳ εὐαρεστήσασαι, ὑπέρ ἡμῶν πρεσβεύσατε, τῶν ἐκβοώντων ὑμῖν ταῦτα·
    Χαίρετε κῆποι θείων χαρίτων·
    χαίρετε  μέτοχοι τῶν ἀρρήτων.
    Χαῖρε   Ἰουλίττα Ὁσία πανένδοξε·
    χαῖρε    Ἱερεμία, Ἁγίων συμμέτοχε.
    Χαῖρε   Ἰουλιανή, Κανδίδα τε καί ἡ Κύρα αἱ σεμναί·
    χαῖρε    Λεωνίς πανεύφημε καί Λιβύη θαυμαστέ.
    Χαῖρε   μῆτερ Μαρία, ὁ βλαστός τῆς Αἰγύπτου·
    χαῖρε    σοφή Μακρίνα, ἀδελφή Βασιλείου.
    Χαῖρε   Ματρῶνα, Πέργης γεώργημα·
    χαῖρε    Ματρῶνα, Χίου καλλώπισμα.
    Χαῖρε  Ῥωμαία Μελάνη ἁγία·
    χαῖρε   ὁσία σεμνή Μελανθία.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιαι.

    Πᾶσα τάξις ἀνθρώπων καί χοροί μονοτρόπων, γεραίρουσιν ὑμῶν τούς ἀγῶνας, Ὅσιαι Γυναῖκες εὐλαβῶς· ἁπάντων γάρ πληροῦται τά αἰτήματα  καί ἴασιν καί λύτρωσιν παρέχετε τοῖς ἐκβοῶσιν·
    Ἀλληλούϊα.

    ήματα τοῦ Σωτῆρος γεωργήσασαι πίστει, ἠνέγκατε ζωήν αἰωνίαν καί δόξαν εὕρατε ἀληθῆ, τόν καρπόν τῆς θεώσεως δραψάμεναι, Γυναῖκες θεοφόρητοι, ὑμῖν ὁμοῦ βοῶμεν·
    Χαίρετε Ἅγιαι ἐν Ὁσίοις·
    χαίρετε  Ὅσιαι ἐν Ἁγίοις.
    Χαῖρε     Μαρία ἀνδρικῶς ἡ ἀσκήσασα·
    χαῖρε      Μαράνα ἐχθρόν ἡ νικήσασα.
    Χαῖρε     Μάγνα παμμακάριστε, ἀσκουμένων καλλονή·
    χαῖρε      Μελάνη πάντιμε, πρώτης ἡ θυγατριδή.
    Χαῖρε     τοῦ Ξενοφῶντος ἡ συμβία Μαρία·
    χαῖρε      τοῦ Ἀβραμίου ἀνεψιά ἡ Μαρία.
    Χαῖρε     Μαρκιανή, σεμνή Ἄνασσα·
    χαῖρε      Μαρκέλλα, τῆς Χίου βλάστημα.
    Χαῖρε     ἡ Μάρθα Συμεών τοῦ Στυλίτου·
    χαῖρε      Μάρθα ἡ τοῦ Θαυμαστορίτου.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιαι.

    Σύμπασα Παλαιστίνη, Αἴγυπτος καί Λιβύη, Ἐώα καί Ἑλλάς σύν τοῖς νήσοις καί πᾶς τόπος καί χώρα σεπτῶς τῇ ἀσκήσει ὑμῶν καθηγιάσθησαν· διό ὑμᾶς γεραίρομεν, Ὅσιαι Γυναῖκες, βοῶντες·
     Ἀλληλούϊα.

    Τῶν Ἀγγέλων τοῖς δήμοις καί Ἁγίων χορείαις, τελέσασαι ὁσίως τόν δρόμον συνήφθητε, Γυναῖκες σεμναί, γνωσταί καί ἅπασαι αἱ ἀνώνυμοι, πταισμάτων ἀπολύτρωσιν αἰτούμεναι τοῖς ἐκβοῶσι·
    Χαίρετε ἄσαρκοι ἐν ἀσκήσει·
    χαίρετε  ἄτρεπτοι ἐν ἀθλήσει.
    Χαῖρε    τῆς Ῥώμης μῆτερ Ξένη τό βλάστημα·
    χαῖρε     Ξανθίππη γυναικῶν τό ἀγλάϊσμα.
    Χαῖρε    Ξένη τῆς Ῥωσίας, ἡ Σαλή διά Χριστόν·
    χαῖρε     Δούκισσα Ἐλισάβετ, ἡ θανοῦσα δι’Αὐτόν.
    Χαῖρε    Ὀλυμπιάς Διάκονε, καλῶν ἔργων συνδρομή·
    χαῖρε     μῆτερ Οὐσία, ἡ ἁγία γυνή.
    Χαῖρε    ἐν παρθενίᾳ Πιαμούν ἡ Ὁσία·
    χαῖρε     Παρασκευή, πρός Θεόν παρρησία.
    Χαῖρε    κλεινή Πλατωνίς μακαρία·
    χαῖρε     ἀεί Πολυξένη Ὁσία.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιαι.

    μνουν αἱ τῶν Ἀγγέλων στρατηγίαι ὁρῶσαι ὑμῶν τάς θαυμαστάς ἀριστείας, τόν Σωτῆρα πάντων καί Θεόν, τόν διδόντα ὑμῖν δύναμιν ἄνωθεν, δι’ ἧς ἐθριαμβεύσατε ἐν τοῖς ἀγῶσιν, ἐκβοῶσαι·
    Ἀλληλούϊα.

    Φάλαγξ ἡ τῶν δαιμόνων πέπτωκε καί ἡττήθη, ἐνστάσῃ καί στερρᾷ καρτερίᾳ πασῶν τῶν Ὁσίων Γυναικῶν, ἀγωνισαμένων ἐν θείῳ Πνεύματι· πιστοί δέ ἐπευφράνθησαν τῇ τούτων νίκῃ ἐκβοῶντες·
    Χαίρετε δόξα τῆς Ἐκκλησίας·
    χαίρετε  ἦττα τῆς δυσεβείας.
    Χαῖρε    Παρασκευή, Ἐπιβατῶν βλάστημα·
    χαῖρε     Πελαγία, ἀρετῶν ἐκτύπωμα.
    Χαῖρε    Ποταμία πάνσεμνε, ἡ ἀθλήσασα στερρῶς·
    χαῖρε     Πολυξένη ἀοίδημε, ἡ ἀσκήσασα σεπτῶς.
    Χαῖρε    Συγκλητική, φῶς ἀσκήσεως μέγα·
    χαῖρε     Σολωμονή, Μακκαβαίων μητέρα.
    χαῖρε     Σοφία, ἡ ἐξ Αἴνου λάμψασα·
    χαῖρε     Σωπάτρα, ἡ Χριστόν δοξάσασα.
    χαῖρε     Σάρρα, ἀσκουμένων τύπος·
    χαῖρε     Ὁσίων Γυναικῶν το πλῆθος.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιε.

    Χάριτας ἰαμάτων ἀναβλύζουσι κόσμῳ καί θαύματα τελοῦσιν ἀπαύστως, πανόσιαι Γυναῖκες σεμναί, αἱ θῆκαι τῶν λειψάνων ὑμῶν Ἅγιαι καί νόσους θεραπεύουσι καί σώζουσι τούς ἐκβοῶντας·
    Ἀλληλούϊα.

    Ψάλλουσαι σύν Ἀγγέλοις τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι, ἀλήκτως τόν Τρισάγιον ὕμνον, ἀνώνυμοι ὁμοῦ καί γνωσταί, αἱ ἀπ’ αἰῶνος Γυναῖκες θεόληπτοι, δέξασθε τούς ὕμνους ἡμῶν, τῶν ἀπαύστως ἀναβοώντων·
    Χαίρετε σύσκηνοι τῶν Ἁγίων·
    χαίρετε  πρότυπα καλῶν ἔργων.
    Χαῖρε    τῆς Κυζίκου τρυφή, μῆτερ Τρύφαινα·
    χαῖρε     σύν Ταώρ ἡ Ταλίδα ἡ ἔνθεος.
    Χαῖρε    τῶν θαυμάτων πέλαγος, μῆτερ Σεβαστιανή·
    χαῖρε     Ταϊσία πάνσεμνε, μετανοίας ἡ αὐγή.
    Χαῖρε    ὦ Φεβρωνία, καλλιπάτθενε Μάρτυς·
    χαῖρε     ἐκ τῆς Ῥωσίας Φεβρωνία ἡ ἄλλη.
    Χαῖρε    Φιλοθέη ἡ ἐν Ἀθήνησι·
    χαῖρε     Φωτεινή, φῶς ἐν τοῖς πέρασι.
    Χαίρετε πᾶσαι αἱ ὀνομασθεῖσαι·
    χαίρετε  ἅπασαι αἱ μή γνωσθεῖσαι.
    Χαίρετε Γυναῖκες Ὅσιαι.

     πληθύς μακαρία, Γυναικῶν τῶν Ὁσίων, ἀνώνυμοι καί ὀνομασθεῖσαι (ἐκ γ’),δέξασθε ἡμῶν τήν προσφοράν  καί ἑνί ἑκάστῳ ἡμῖν βραβεύσατε χάριν καί ἔλεος· πάντες γάρ ὁμοῦ βοῶμεν·
    Ἀλληλούϊα.

    Καί αὖθις τό Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
    Τῶν θεοφόρων Γυναικῶν τόν θεῖον σύλλογον, τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψασῶν εἰς κτίσιν ἅπασαν, μακαρίσωμεν συμφώνως πιστῶν δῆμοι· δοξασθεῖσαι γάρ τῇ χάριτι τοῦ Πνεύματος, τοῖς αἰτοῦσι χορηγοῦσι τά σωτήρια· ταύταις εἴπωμεν, θεοδόξαστοι χαίρετε.

    Δίστιχον.
    Χαῖρε Γυναικῶν θεοειδῶν ὁ δῆμος,
    Γεράσιμος ὑμῖν βοᾷ γηθοσύνως.
  • Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

    ΑΓΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ-ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΤΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΝΤΙΒΕΕΒΟ



    site analysis

    Η Αγαθή Σεμιόνοβνα Μελγκούνοβα,ήταν πολύ πλούσια και κατείχε πολλά κτήματα στο Γιάροσλαβ,στο Βλαντιμίρ και στο Ριαζάν.Από νεα έμεινε χήρα και το 1760 έγινε μοναχή στη Μονή Φλορέφσκι του Κιέβου με το όνομα Αλεξάνδρα.Δεν της ήταν γραφτό να μείνει πολύ εκεί αφού είδε σε όραμα την Παναγία η οποία της είπε να φτιάξει ένα νέο μοναστήρι. 



    Υπό την καθοδήγηση της Παναγίας και μετά από δεκάδες προσκυνήματα,η Αγ.Αλεξάνδρα έφτασε στον τόπο που είχε διαλέξει η Παναγία.Ήταν στο Ντιβέεβο,όχι πολύ μακρια από το Σαρώφ όπου την εποχή εκείνη βρισκόνταν μια ανδρική μονή γνωστή για τους μεγάλα πνευματικά της αναστήματα.

    Υπό την καθοδήγηση των ερημιτών του Σαρώφ η Αγ.Αλεξάνδρα ξεκίνησε την ησυχαστική της ζωή σ'ένα κελί δίπλα από έναν ναό αφιερωμένο στην εικόνα της Παναγίας του Καζάν.Δώρησε όλην την περιουσία της για να χτιστούν και να ανακαινιστούν ναοί και για να βοηθηθούν χήρες τα ορφανά και οι φτωχοί.Η ίδια ζούσε από τον ιδρώτα του προσώπου της καθαρίζοντας σταύλους ή πλένοντας ρούχα.Οι κάτοικοι του Σαρώφ θυμόνταν για πολλά χρόνια την ταπεινοφροσύνη της και τη βοήθεια που πρόσφερε στα κρυφά. 
    Σιγά-σιγά εκεί δημιουργήθηκε μια αδελφότητα βάση της οποίας ήταν η εκουσία φτωχεία,η χειρωνακτική εργασία,η φιλοξενία των προσκυνητών και η αδιακοπη ευχή του Ιησού,βαδίζοντας έτσι στη χνάρια της αυθεντικής ορθόδοξης μοναστικής ζωής

    Από την αρχή ακόμη ερχόνταν στην Αγ.Αλεξάνδρα άνθρωποι κάθε κοινωνικής τάξης για να πάρουν συμβουλές και να πάρουν την ευλογία της.

    Η Αγ.Αλεξάνδρα εκοιμήθη στις 13 Ιουνίου 1789 και είχε πει ότι εκεί θα χτιστεί ένα μεγάλο μοναστήρι ,αλλά και τις ταραχές που θα λάβουν μέρος εκεί.Δυο εβδομάδες πριν από την κοίμησή της πήρε το μεγάλο αγγελικό σχήμα.
    Ο Αγ.Σεραφείμ του Σαρώφ της είχε βαθειά εκτίμηση ακόμη από όταν η αγία ζούσε.Μετά το θάνατό της είπε ότι εκείνη βρίσκεται κοντά στο θρόνο του Θεού και είπε σε μια αδελφή να μάθει στους υπόλοιπους να προσεύχονται σ'αυτήν με τον ακόλουθο τρόπο:«Μητέρα και Κυρία μου προσευχήσου για μένα στον Κύριο να με συγχωρήσει,όπως Εκείνος συγχώρεσε εσένα και να με θυμηθείς και εμένα μπροστά στο θρόνο του Θεού»

    Στο μοναστήρι υπάρχουν πολλές γραπτές μαρτυρίες για τα θαύματα που έκανε η Αγ.Αλεξάνδρα
    ΠΗΓΗ.ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ

    Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016

    Η Βυζαντινή Πριγκίπισσα χάρη στην οποία εκπολιτίστηκαν οι Γερμανοί



    site analysis



    Με μεγάλη χαρα δέχτηκε ο βασιλιάς της Γερμανίας Όθωνας Α΄την πρόταση το αυτοκράτορα του βυζαντίου Ιωάννη Τσιμισκή να συνδεθούν με συγγένεια οι δυο λαοί.
    Η όμορφη πριγκίπισσα Θεοφανώ, η αδερφή του Βασιλείου Β΄του Βουλγαροκτόνου, θα παντευόταν το διάδοχο του θρόνου της Γερμανίας.
    Ο γάμος αυτός ωφέλησε το Βυζάντιο. Οι Γερμανοί σταμάτησαν τις εχθροπραξίες κατά των κτήσεων του Βυζαντίου στην Κάτω Ιταλία και έδωσαν προίκα στη νύφη επαρχίες της Ιταλίας και πολλά κτήματα στο Ρήνο της Γερμανίας.
    Αλλά το κέρδος αυτού του γάμου ήταν μεγαλύτερο για τους Γερμανούς. Γιατί στη νέα της πατρίδα η μορφωμένη Θεοφανώ έφερε τον πολιτισμό του Βυζαντίου. Κάλεσε σοφούς απο την Κωνσταντινούπολη , που δίδαξαν τα ελληνικά γράμματα στους αμαθείς Γερμανούς υπηκόους του Όθωνα.Τότε μεταφέρθηκε και φυτεύθηκε το αμπέλι κοντά στο Ρήνο, όπου παράγονται τα περίφημα κρασιά του Ρήνου.
    Τα αποτελέσματα του εκπολιτιστικού έργου της Θεοφανώς φάνηκαν κυρίως στην εκπαίδουση του γιου της Όθωνα, που μορφώθηκε με τόση φροντίδα, ώστε να χαρακτηριστεί «θαύμα του κόσμου». Επί της βασιλείας του, οι Δυτικοί κατατάχτηκαν μεταξύ των πολιτισμένων λαών του Μεσαίωνα.
    Σε μια ωραία Γερμανική πόλη, που ονομάζεται Κολωνία, υπάρχει κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για εμάς τους Έλληνες. Είναι ο Ιερός Ναός του Αγ. Παντελεήμονος (Πανταλέοντα τον ονομάζουν οι σημερινοί κάτοχοι του Ναού, που είναι ΡωμαιοΚαθολικοί). Μέσα στο Ναό αυτό υπάρχει μέχρι σήμερα και ο τάφος της Βυζαντινής Πριγκίπισσας Θεοφανούς. Στην πόλη της Κολωνίας υπάρχει πλατεία και οδός με το όνομα της Θεοφανούς, κι επίσης και Σύλλογος Φίλων της Θεοφανούς.
    Το ιστορικό της Θεοφανούς και του Ναού έχουν περίπου ως εξής:
    Στα τέλη του 10 αι. μ.Χ. οι σχέσεις Ανατολής και Δύσης περνούσαν από κρίση. Βασική αιτία ήταν οι κτήσεις του Βυζαντίου στη Νότια Ιταλία, τις οποίες διεκδικούσε ο Αυτοκράτορας της Γερμανίας Όθων ο Α΄, ο επονομαζόμενος Μέγας. Αφού οι πολεμικές συγκρούσεις δεν έφερναν αποτέλεσμα, τελικά οι αντίπαλοι αποφάσισαν να δώσουν χώρο στη διπλωματία.
    Μετά από πολλές, διάφορες και πολύχρονες διαβουλεύσεις επιτυγχάνεται συμφωνία. Μέρος αυτής ήταν και το προξενιό μεταξύ της Πριγκίπισσας Θεοφανούς (που ήταν θυγατέρα του Αυτοκράτορα Ρωμανού και της Θεοφανούς, αδελφής του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου) και του γιού του Αυτοκράτορα Όθωνα του Α΄, ο οποίος ονομάζονταν Όθωνας ο Β΄.
    Την 16-χρονη Θεοφανώ ακολουθεί στη νέα της πατρίδα πολυπληθής συνοδεία, την οποία αποτελούν άνθρωποι της Εκκλησίας, των Γραμμάτων και των Τεχνών, Άρχοντες και αυλικοί. Μαζί της πήρε και λείψανα Αγίων, για ευλογία στη νέα της ζωή. Μεταξύ αυτών ήταν και λείψανα του Αγ. Παντελεήμονος. Έτσι συνέβαλε στο κτίσιμο της εκκλησίας προς τιμήν του Ιαματικού Αγίου στην Κολωνία.
    Ο γάμος και η στέψη της Θεοφανούς ως αυτοκράτειρας πραγματοποιήθηκαν στις 12 Απριλίου 972, στη Ρώμη, στο Ναό του Αγίου Πέτρου, από τον Πάπα Ιωάννη ΙΓ΄.
    Οι Γερμανοί εντυπωσιάσθηκαν από την Θεοφανώ. Παρά το νεαρό της ηλικίας της είχε μόρφωση, καλλιέργεια, αγαθότητα και λεπτή κι ευγενική ανατροφή. Έτσι κέρδισε γρήγορα τον θαυμασμό και την εκτίμηση των υπηκόων της. Μάλιστα μετέφερε και εισήγαγε στη γερμανική αυλή την λεπτεπίλεπτη εθιμοτυπία και την πολυτέλεια του Βυζαντίου, κι επίσης έθεσε τις βάσεις της μελέτης των Ελληνικών Γραμμάτων.

    Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

    Η ΑΓΙΑ ΓΛΟΤΙΛΔΗ ΕΚ ΓΑΛΛΙΑΣ. ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΓΙΑ. ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ: 3 ΙΟΥΝΙΟΥ.



    site analysis


    Η Αγία Γλοτίλδη γεννήθηκε στην πόλη Λυών της Γαλλίας το 474 μ.Χ. Φρόντισε για τη βάπτιση του βασιλέως συζύγου της και των τέκνων της και αγωνίσθηκε για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Η Αγία Γλοτίλδη κοιμήθηκε με ειρήνη, το 545 μ.Χ.

    Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

    Αγία Καλλιόπη



    site analysis



    agia-kalliopi_9701Εορτάζει στις 8 Ιουνίου εκάστου έτους.
     Βιογραφία
    Η Αγία Καλλιόπη, έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ., στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου. Διακρινόταν για τη φυσική της ομορφιά, αλλά και τα πλούσια ψυχικά και πνευματικά χαρίσματά της. Απέρριπτε μετά βδελυγμίας κάθε πρόταση γάμου γιατί είχε αφιερώσει τη ζωή της στο Χριστό, τη διδασκαλία του Θείου Λόγου Του και τη διακονία και παραμυθία των ασθενών και πασχόντων αδελφών της. Στο φοβερό διωγμό που εξαπέλυσε ο φοβερός διώκτης των χριστιανών Δέκιος, η Καλλιόπη συνελήφθη και οδηγήθηκε μπροστά στον τοπικό άρχοντα, ο οποίος θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε με διάφορες κολακείες και υποσχέσεις να την δελεάσει και να την σύρει στην ανόσια ζωή των ψυχοφθόρων ηδονών και της μισερής ειδωλολατρίας. Όμως η Αγία με ηρωική σταθερότητα, εμμονή και αγωνιστικό φρόνημα, ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό, τον μοναδικό Σωτήρα και Λυτρωτή. Εξοργισμένος ο τύραννος διέταξε και τη μαστίγωσαν ανελέητα. Κατόπιν, τη χαράκωσαν με μαχαίρια και έκαψαν τις πληγές της. Τελικά την αποκεφάλισαν χαριζόντάς της, την ουράνια και άφθαρτη δόξα.


    Ἀπολυτίκιον 
    Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
    Του Σωτήρος το κάλλος εκ ψυχής αγαπήσασα, καλλιπάρθενε κόρη, Καλλιόπη πανεύφημε, ηγώνισαι στερρώς υπέρ αυτού, και δόξης ηξιώθης θεϊκής, δια τούτο σου την μνήμην την ιεράν, τιμώμεν εκβοώντές σοι, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σού, ημίν πταισμάτων άφεσιν.

    Kάλλη παραβλέπουσα των ποιημάτων,
    Kτίστου τα κάλλη οπτάνη Kαλλιόπη.
    AgiaKalliopi01
    Agia Kaliopi
    ag-Kaliopi-2011Πηγή: saint.gr