Η Μυτικιώτισσα ηρωίδα του Βορειοηπειρωτικού αγώνα

site analysis

ΜΑΡΙΑ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΠΕΤΣΑΡΙΑ

ΣΥΖΥΓΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΟΒΙΤΙΑΔΗ

Η Μυτικιώτισσά μας ΗΡΩΙΔΑ του ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

 Του Νίκου Θωμά Νταή

 σ. Συμβολαιογράφου

Βαθύ πατριωτικό αίσθημα και συγκίνηση με ωθούν σε ένα ιερό πατριωτικό χρέος, σαν Ηπειρώτης την καταγωγή, αλλά και σαν Μυτικιώτης, να αποτήσω φόρο τιμής , στην δική μας Μυτικιώτισσα ΜΑΡΙΑ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ και ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΣΠΕΤΣΑΡΙΑ, σύζυγο του Αριστούχου λεβεντοοδοντογιατρού ΓΡΗΓΟΡΗΛΑΜΠΟΒΙΤΙΑΔΗ από την Δρούβιανη της Βορείου Ηπείρου, πρωτεργάτη του Εθνικού Μετώπου για την απελευθέρωση της Β. Ηπείρου μας. Ο Γρηγόρης Λαμποτιβιάδης καθ΄ όλη τη διάρκεια της Ιταλικής Κατοχής, με τους υπόλοιπους Βορειοηπειρώτες, έκαναν τον ακατάπαυστο αγώνα τους και μετά την εκτέλεση του αείμνηστου Βασίλη Σεχίνη, του πρώτου Προέδρου της ΜΑΒΗ, ανέλαβε την θέση του Προέδρου της Οργάνωσης αυτής.

Ο Γρηγόρης Λαμποβιτιάδης υπέστη διώξεις και βασανισμούς. Συνελήφθη και οδηγήθηκε στο Δικαστήριο σε δίκη φαρσοκωμωδία. Καταδικάσθηκε με την ποινή του θανάτου και εκτελέστηκε. Το μόνο που ζήτησε ο θανατοποινίτης αυτός από τους δήμιους ήταν να πάρει στην αγκαλιά του το μικρό του γιο Γιώργο, τον οποίο έσφιξε στην αγκαλιά του και του άφησε υποθήκη «Όταν μεγαλώσεις να πάρεις το αίμα μου πίσω».

Από τον γάμο του με την Μαρία Σπετσαρία, την οποία γνώρισε στους Αμπελόκηπους Αθηνών, όπου ζούσε με την οικογένειά της, απόκτησαν τον γιο τους Γιώργο.

Ο Γιώργος, όπως μου διηγήθηκε ο θείος του από την μητέρα του Μαρία, ο  αγαπητός φίλος  Χρήστος Σταύρου Σπετσαρίας ένας καλός Μυτικιώτης, έντιμος οικογενειάρχης με γυναίκα από την Ίμβρο και με καλά και μορφωμένα παιδιά, συναντήθηκε μαζί του στην Αθήνα στην οποία ήδη είχε επιστρέψει και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του, του είχε διηγηθεί τα βάσανα, τις κακουχίες και τις διώξεις που υπέστη από το απαίσιο και τυρρανικό καθεστώς του Εμβέρ Χότζα. Η μάννα του, αφού υπέστη και αυτή διώξεις και φυλακίσεις πέθανε στις φυλακές του Δέλβινου όπου είχε οδηγηθεί με τον γιο της Γιώργο. Αφού βασανίστηκε άγρια και προσβλήθηκε από τους βασανιστές, που την περιέφεραν στους χώρους των φυλακών μισόγυμνη, έκανε απεργία πείνας και μια νύχτα πέθανε. Το παιδί της τον Γιώργο τον είχε στην αγκαλιά της όταν τελεύτησε. Ξυπνώντας το πρωί ο Γιώργος φώναζε την μάννα του. Η μάννα δεν μίλαγε. Ήταν νεκρή.

Μου τα διηγήθηκε ο Χρήστος και κλαίγαμε και οι δυο μας αυτή την μαρτυρική Μυτικιώτισσα.  ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΗ Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΗΡΩΙΔΑΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΥΤΙΚΙΩΤΙΣΣΑΣ ΜΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΣΠΕΤΣΑΡΙΑ-ΛΑΜΠΟΒΙΤΙΑΔΗ

Μετά τον θάνατό της ο Γιώργος οδηγήθηκε  στις φυλακές στο χωριό Λιβίνα και στο Αργυρόκαστρο, ενώ προσήχθη σε δίκη όπου καταδικάστηκε  σαν «εχθρός του Λαού». Μετά την αποφυλάκισή του ακολούθησε νέος κύκλος διώξεων, οπότε και εξορίστηκε στην πόλη Μπουρέλι στην Βόρεια Αλβανία. Πρόεδρος της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» εξελέγη το 1996 και το 1999 παραιτήθηκε και επέστρεψε στη Ελλάδα όπου και πέθανε  σε ηλικία 72 ετών, χωρίς σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε πλήρη απαξίωση  από την Ελληνική Πολιτεία, παρόλο που το έτος 2006 πήρε την Ελληνική Ιθαγένεια.

ΠΟΝΕΜΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, που δεν πρέπει να ξεχνιούνται. Μας συντρίβουν την καρδιά αγαπητές οικογένειες Σπετσαρία: Χρήστου, Πελοπίδα, Κούλας, Νύσσως, Ντίνας, Νίκο Σπετσαρία.

Έχει θρηνήσει και η ιδιαίτερη πατρίδα μου Θεσπρωτία και η οικογένειά μου θύματα από τους καταραμένους, βάρβαρους, ανελέητους και αμετανόητους εγκληματίες Αλβανοτσάμηδες, συνεργάτες των Ιταλών και των Γερμανών. Τους κλαίμε όλους όλοι μας με πόνο ψυχής και συντριβή καρδιάς.

ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕ τα πάθη και τους βασανισμούς τους. Ανήκουν στο ΠΑΝΘΕΟ των ΗΡΩΩΝ της ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.

Ας αποτελέσει το άρθρο μου αυτό ένα μνημόσυνο στην μνήμη τους.

ΑΘΑΝΑΤΗ, ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΞΕΧΑΣΤΗ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ

Μύτικας Αιτωλ/νίας 1-10-2018

Νίκος Θωμά Νταής

σ Συμβολαιογράφος

Υ.Γ. Τα παραπάνω στοιχεία άντλησα από την Εφημερίδα «Λαϊκό Βήμα»31-5-2007 άρθρο Β. Ιατρού & από αφήγηση του Χρήστου ΣπετσαρίαΑ΄ εξαδέλφου Μαρίας Σπετσαρία.

Στη φωτό ο Γρηγόρης Λαμποβιτιάδης με την γυναίκα του Μαρία Σπετσαρία.

ΠΗΓΗ.https://www.agrinionews.gr/

ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ ΜΑΣ ΕΊΠΕ ΜΙΑ ΌΜΟΡΦΗ ΙΣΤΟΡΊΑ.

site analysis

Μερικοί άνδρες υποστήριζαν ... Ποια είναι η πιο όμορφη γυναίκα;
Κάποιος αγαπά τα καφέ  μάτια, ο άλλος αγαπά το μπλε όπως ο Ουρανός , και ο  τρίτος αγαπά το σμαραγδένια πράσινα.
Μου αρέσουν οι μελαχρινες , ο άλλος οι ξανθιές, και το τρίτος είναι ευχαριστημένο με τα κοκκινομάλλα.
Κάποιος θαυμάσει τον εντυπωσιακή , ψηλή ,  άλλος  - μικρή ελαφριά , κομψή , ο τρίτο λέει - το ιδανικό μέσου ύψους.
Και κάθε ένα από τα όριά τους φαίνεται το μόνο αληθινό. Όλες οι προσπάθειες να αποθαρρύνουν ο ένας τον άλλο  δεν οδήγησαν σε τίποτα. Στη συνέχεια οι φίλοι αποφάσισαν ότι κάποιος θα πρέπει να τους κρίνει. Ήρθαν σε ηλικιωμένο γέρο και ζήτησαν την ερώτηση:
- Έχουμε διαμαρτυρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά δεν μπορούμε να αποφασίσουμε πια γυναίκα είναι η πιο όμορφη. Πες  μας , αξιότιμε  άνθρωπε !
Ο γέρος τους κοίταξε και, χαμογελώντας ελαφρά, απάντησε:
"Η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο είναι αυτή που αγαπάς ..."

ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Η πριγκίπισσα Kitty Meshcherskaya

site analysis

Η πριγκίπισσα Kitty Meshcherskaya

έζησε στην πολυτέλεια. Ήταν αριστοκράτης. Όλα όσα είχε: ένα παλάτι, κοσμήματα, φορέματα, ένα πιάνο ...

Ανατράφηκε σε μια πανσιόν για ευγενείς κορίτσια. Υπήρχαν σφιχτες κορσέδες -  . Τέτοιες ώστε  η αναπνοή να είναι δύσκολη. Ξυπναγε στις έξι το πρωί και επλενε το πρόσωπό της με παγωμένο νερό. Πήγαινε με τα κορίτσια στην προσευχή.

Υπήρχαν είκοσι κορίτσια στην κρεβατοκάμαρα, καθένα με τη δική τους σιδερένια κούνια, ένα μαλακό μαξιλάρι και μια λεπτή κουβέρτα. η θερμοκρασία είναι δέκα βαθμούς. Τα ρούχα έπρεπε να διπλωθούν σε μια καρέκλα, έτσι ώστε η υπεύθυνη κυρία να τα  δει:  οι κάλτσες να είναι στη θέση τους! Από το κρύο, άλλα κορίτσια προσπαθουσαν να κοιμηθούν με κάλτσες. Τιμωρήθηκαν:  τους άφηναν χωρίς γεύμα.

Λοιπόν, θα προσεύχονταν και θα πηγαινανε για πρωινό: τσάι και ψωμί και βούτυρο. Αλλά η τροφή λίγη αν κάποιος τρώει κάτι κρυφά, για παράδειγμα, η όταν οι γονείς εφέρναν ένα σάντουιτς, τιμωρουνταν.

Οι γονείς  μας έβλεπαν μία φορά την εβδομάδα. Και επικοινωνεί με μια δροσερή κυρία με ένα κορίτσι. Και το Σαββατοκύριακο τραγουδούσε στη χορωδία και προσευχόταν . Και σπούδασε με καλούς τρόπους: Είναι απαραίτητο να μοιραστείτε, αν επιτρέπεται να πάρετε μια απόλαυση από τη μαμά και τον μπαμπά. Πρέπει να κρατήσετε τη στάση σας και να το μοιράζετε . Ακριβά εσώρουχα να φοράτε όχι  τα ρούχα πρέπει να είναι καθαρά. Και είναι καλύτερο να δίνετε χρήματα στους φτωχούς.

Η πριγκίπισσα έπεσε έπειτα στη φυλακή της Lubyanka - και επέζησε ήσυχα στη φυλακή. Και στη συνέχεια στον πόλεμο που υπηρέτησε στην αεροπορική άμυνα, οι εμπρηστικές βόμβες την τραυματισαν . Και πήγε με στρατιώτες στο μέτωπο. Και έγραψε στρατιωτικές πορείες. Και ήταν παντρεμένη με τον πιλότο. Και τρεις φορές ήταν παντρεμένη.

Και έζησε 91 ετών, χωρίς κοσμήματα, παλάτια, φορέματα - αλλά με ένα όμορφο έδρανο. Και με μια υπέροχη αριστοκρατική ανατροφή: δεν μπορείτε να διαμαρτυρηθείτε, δεν μπορείτε να εκρατατε για εσάς πρέπει να μοιράζεστε  με την πρώτη ευκαιρία.  Να εκπαιδεύεται . Να είστε ευσπλαχνικοι, μην κλαψουρίζεστε να δίνετε ένα παράδειγμα σε άλλους.

Αυτή είναι η αληθινή αριστοκρατική ανατροφή, χάρη του οποίου η πριγκίπισσα επέζησε και επέζησε για πάντα. Και μάλιστα της απονεμήθηκε ένα μετάλλιο για την υπεράσπιση της Μόσχας. Και της έδωσαν μια καλή σύνταξη, την οποία μοιράστηκε. Επειδή είναι απαραίτητο να μοιραστείτε!

Έτσι, το παιδί πρέπει να μαθαίνει φυσικά. Αλλά είναι απαραίτητο να εκπαιδευτει . Η ζωή έχει δυσκολίες  και η ζωή σπάνια απολαμβάνετε , δυστυχώς. Και μερικές φορές μόνο η ανατροφή σας επιτρέπει να επιβιώσετε ... Η ικανότητα να διατηρείτε τη στάση του σώματος.

Α. V. Kiryanova

ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ Η ΜΑΝΑ.

 site analysis  

Το αγόρι ήταν σοβαρά άρρωστος. Πολλές νύχτες η μητέρα καθόταν δίπλα στο κρεβάτι του, προσευχόμενη για τη βοήθεια του Θεού. Σε μία από τις βαρύτερες νύχτες υπήρχε ένα σφυρίσμα των φτερών του αγγέλου του θανάτου.
"Μην πάρετε το γιο μου μακριά!" Φώναξε η μητέρα του. - Το αγόρι μου δεν έχει μεγαλώσει ακόμα και δεν έχει γνωρίσει το πιο σημαντικό πράγμα - αγάπη.
«Στον ουρανό, θα συναντήσει το καλύτερο παρά στη γη», ψιθύρισε ο άγγελος.
"Αλλά τι θα φέρει μαζί του;" Αφήστε τον να συγκεντρώσει τουλάχιστον μερικές σταγόνες αγάπης και θα τον αφήσω να πάει στον ουρανό! - Η μητέρα παρακαλούσε.
- Καλός. Ας είναι όπως είπατε . Όταν γεμίσει αυτό το δακτύλιο με σταγόνες αγάπης, θα έρθω και πάλι πίσω του », είπε ο άγγελος και έβαλε ένα χρυσό δακτύλιο μπροστά από τη μητέρα του.
Όταν το αγόρι ανέκτησε, η μητέρα είπε στον γιο της:
- Να θυμάσαι , γιε μου για τη συμφωνία μας και μην βιάζεσαι να αγαπησεις . Η καρδιά του αγοριού μπορεί να αγαπά με επιδεξιότητα, και έδωσε γενναιόδωρα αυτό το δώρο στους συγγενείς του. Η μητέρα μου αγωνιζόταν με αγωνία τη στιγμή που η δακτυλιθρα ήταν γεμάτη. Χρόνια πέρασαν, ο γιος έγινε ενήλικας. Αγαπούσε την οικογένειά του, το έργο του και τους φίλους του. Φρόντισε για τη μητέρα και τον πατέρα με τρυφερότητα, και η δακτυλιθρα δεν είχε γεμίσει.
Η μητέρα είδε πάλι τον άγγελο του θανάτου, μόνο όταν ανέβηκε στον ουρανό.
«Με εξαπατήσατε, μητέρα», ο άγγελος ειπε. "Κανένα δακτυλίδι δεν μπορεί να περιέχει περισσότερο από τον όγκο του, αλλά το δακτυλίδι της αγάπης είναι αψίδα.

ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ο πνευματικός εγωκεντρισμός αντικαθιστά το σκοπό του γνήσιου ασκητισμού.

 site analysis  

Ο πνευματικός εγωκεντρισμός αντικαθιστά το σκοπό του γνήσιου ασκητισμού. Αποκόβει ένα τέτοιο άτομο από το σύμπαν και τον μετατρέπει σ' ένα πνευματικό τσιγκούνη(...) Κάθε τύπος εγωκεντρισμού πάντοτε οδηγεί στην αυτοδηλητηρίαση(...)

Μπορούμε να δηλώσουμε άφοβα ότι ο πνευματικός εγωκεντρισμός υπόκειται απόλυτα σ' αυτό το νόμο. Κι αυτή η αυτοδηλητηρίαση κάποιες φορές μπορεί να οδηγήσει κάποιον ακόμη και σε απόλυτο και ολοσχερή πνευματικό θάνατο.

Αυτό είναι ίσως το πιο τρομακτικό φαινόμενο που μπορεί να επιφυλάσσεται σ' έναν άνθρωπο. Και είναι ιδιαίτερα τρομακτικό, γιατί είναι δύσκολο να το διακρίνει κανείς, επειδή αντικαθιστά με αδιόρατο τρόπο τις αληθινές πνευματικές αξίες με κάλπικες, διότι κάποιες φορές απαιτείται να ξεσηκωθεί κάποιος ενάντια στις προφανείς και δοξασμένες χριστιανικές αξίες, που όμως έχουν κατανοηθεί λαθεμένα(...) απαιτείται ένας ξεσηκωμός ενάντια στον ασκητισμό που έχει λαθέψει.

Πηγή: Τζ. Φόρεστ, "Αγία Μαρία Σκομπτσόβα(1891-1945): Η θυσία του αδελφού", σελ. 218-9, εκδ. Δορκάς, 2007

[Η αγία Μαρία Σκομπτσόβα για τον "Ασκητικό τύπο" της πνευματικής ζωής.]

ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ή Καπετάνισσα Μπουμπουλίνα είπε στους προκρίτους και τους δημογέροντες:

site analysis

«'Εχασα τον συζυγόν μου.
Εύλογητός ό Θεός! 
Ό πρεσβύτερος υιός μου έπεσε με τα όπλα ανά χείρας.
Εύλογητός ό Θεός!
Ο δεύτερος καί μόνος υιός μου, 14ετής την ήλικίαν, μάχεται μετά των Ελλήνων καί πιθανώς να εύρη ενδοξον θάνατον.
Εύλογητός ό Θεός!

Ύπό το σημείον του Σταυρού θα ρεύση επίσης το αίμα μου.
Εύλογητός ό Θεός!
'Αλλά θα νικήσωμεν ή θα παύσωμεν μεν ζώντες,
αλλά θα έχωμεν την παρήγορον ιδέαν,
ότι εν τω κοσμώ δεν αφήσαμεν όπισθεν ημών
δούλους τους 'Ελληνας»

Οσία Χαριτίνη του Νόβγκοροντ η Λιθουανή (5 Οκτ.)

site analysis

Η Λιθουανή αγία

Προσκυνητής

Η Οσία Χαριτίνα (*) καταγόνταν από την Λιθουανία και προερχόνταν από οικογένεια ευγενών η οποία μετακινήθηκε στην Ρωσία λόγω πολιτικών ταραχών. Στην Ρωσία αποφάσισε να αφιερωθεί στο Θεό και έγινε μοναχή στο Νόβγκοροντ στην Μονή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Μετά από πολλά χρόνια ασκητικής ζωής εκλέχθηκε ηγουμένη. Ήταν πολύ ταπεινή και επιδόθηκε σε σκληρούς ασκητικούς αγώνες. 

Εκοιμήθη στις 5 Οκτωβρίου 1281. Η ημερομηνία εβρέθη σε ταφόπλακα στην μονή. 

(*) "Ν": μάλλον το όνομα είναι Χαριτίνα, αλλά επικρατεί ως "Χαριτίνη" επειδή στη γενική πτώση, στα αρχαία, το -α γίνεται -η και λέμε "της αγίας Χαριτίνης", όπως της αγίας Μαρίνης, Αικατερίνης, Ιουλίτης κ.τ.λ.

Η αρχαία αγία Χαριτίνη (5 Οκτ.)

Ἔζησε στὰ χρόνια του Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). 

Ἦταν χριστιανὴ καὶ δούλη ἑνὸς πλουσίου Ρωμαίου, τοῦ Κλαυδίου. Ὅταν ὁ κόμης Δομέτιος ἔμαθε τὴν πίστη τῆς Χαριτίνης ζήτησε ἀπὸ τὸν Κλαύδιο νὰ τοῦ τὴν στείλει γιὰ νὰ τὴν ἐξετάσει ὁ ἴδιος. Ἡ Ἁγία παρουσιάστηκε στὸν κόμη καὶ χωρὶς νὰ δειλιάσει ὁμολόγησε τὴν ἀληθινὴ πίστη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Δομέτιος ἐξοργισμένος ἀπὸ τὴν ὁμολογία πίστεως τῆς Χαριτίνης διέταξε τὸν βασανισμό της καὶ στὴν συνέχεια ζήτησε νὰ τὴν ρίξουν στὴ θάλασσα δένοντάς της μία πέτρα στὸ λαιμό.

Ὅμως μὲ τὴν βοήθεια τῆς Θείας Χάρης ἡ Ἁγία ἐπέζησε καὶ παρουσιάστηκε μπροστὰ στὸν Δομέτιο γιὰ νὰ τοῦ ἀποδείξει τὴν παντοδυναμία τοῦ Κυρίου. Παραταύτα ὁ Δομέτιος δὲν πείστηκε καὶ ἀπαίτησε τὸν βασανισμό της ξανά.

Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἡ Ἁγία Χαριτίνη παρέδωσε τὸ πνεῦμά της εἰς τὸν Κύριο.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. 

Θείᾳ χάριτι, κραταιωθεῖσα, κράτος ᾔσχυνας, τῆς δυσσεβείας, Χαριτίνη ὑπὲρ φύσιν ἀθλήσασα· ὅθεν χαρίτων πηγὴν ἀδαπάνητον, ὡς γλυκασμὸν ἀναβλύζεις τοῖς κράζουσι. Μάρτυς ἔνδοξε, 

ΠΗΓΗ.ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΠΗΓΗΧριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.