Η μακαριστή Γερόντισσα Θεονύμφη της Ι.Μ.Κοιμήσεως Θετόκου Σταγιάδων

site analysis

•  ό ταχυδρομείο

Τήν 9^ην Ἰουνίου 2013 ἐξεδήμησεν πλήρης ἡμερῶν πρός τόν Κύριον ἡ ἐξαίρετη  καί πολύ καλή Ἡγουμένη τῆς παλαιφάτου Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Σταγιάδων ΘΕΟΝΥΜΦΗ  Μοναχή, ἀφήσασα ἕνα πλουσιώτατον ἔργον , ἀλλά καί ἕνα δυσαναπλήρωτο κενό.

Τήν ἐξόδιο ἀκολουθία παρηκολούθησαν καί συμπροσευχήθηκαν πολλές Ἡγουμένες καί Μοναχές ἀπό Ἱερές Μονές τῆς Πατρίδος μας, καθώς καί λαϊκοί ἀπό τίς περιοχές Καλαμπάκας, Τρικάλων, Καρδίτσης Λαρίσης, Βόλου, Γρεβενῶν κ.λ.π. Προεξῆρχε τῆς Ἱερᾶς  Ἀκολουθίας συμπαραστατούμενος ἀπό Ἱερεῖς καί Ἱερομονάχους ἀπό τίς Μονές τῶν Ἁγίων Μετεώρων ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας Σταγῶν & Μετεώρων κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος εἰς τήν σύντομον καί ἐμπεριστατωμένην Ὁμιλία του ἐξῆρε τήν ἠθικήν καί πνευματικήν παρουσίαν καί προσφοράν τῆς ἀειμνήστου Γεροντίσσης Θεονύμφης, ἡ ὁποία ἀξιοποίησε  τά χαρίσματά της καί τάς πολλάς ἱκανότητάς της. 

Καταγομένη  ἀπό  τό Βόλο, γεννηθεῖσα τό 1922, ἦρθε στά Μετέωρα τό 1962 ἐγκαινιάζουσα τόν Γυναικεῖο Μοναχισμό τῶν Μετεώρων καί ἐγκαταστάθηκε στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου  Στεφάνου μέ μικρά ὁμάδα ὑποψηφίων Μοναχῶν.

Ἀφοῦ ὀργάνωσε μέ τήν πνευματική της παρουσία καί τήν παραδειγματική της ἐργατικότητα τό Κοινόβιον τοῦ Ἁγίου Στεφάνου μέ ἐντολή  καί εὐλογία τοῦ ἀειμνήστου  Μητροπολίτου Τρίκκης καί Σταγῶν Κυροῦ Διονυσίου,  ἐγκατεστάθη μέ ἕνα κλιμάκιο Ἀδελφῶν στήν Ἱ. Μονή Σταγιάδων, τό 1968.

Ἐπί 45 συναπτά ἔτη ἐργάστηκε γιά τήν ἀνασυγκρότηση καί τήν ἀνακαίνιση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς συνεχῶς στήν πρώτη φάση καί στή δευτέρα προσπάθεια τῆς ἀνοικοδομήσεως καί ἀποκατάστασιν μέτόν σεισμόν τοῦ 1995 συνεργαζόμενη πάντοτε μέ τήν Ἱερά Μητρόπολη.

Τήν ἀξίωσε δέ ὁ Θεός νά ζήσει καί τόν Ἑορτασμό τῆς χιλιετηρίδος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς κατά τό 2004 μέ τήν παρουσία τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Ἰεραρχῶν καί τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κ. Στεφανόπουλου.

Τό προσηνές, μειλίχειο καί ἁπλό παρουσιαστικό της ἔκανε σέ ὅλους ἐντύπωση. Τό ψυχικό, γεμάτο ἀγάπη πλησίασμα καί βοήθεια ὑλική καί πνευματική στά προβλήματα τῶν Μοναχῶν καί λαϊκῶν  γιά πολλά χρόνια, θά εἶναι σημεῖον ἀναφορᾶς γιά τόν τοπικό Μοναχισμό μας ἀλλά καί εὑρύτερα.

Ἐκοσμεῖτο ἀπό τίς βασικές ἀρετές πού δίδουν εἰς τόν ἀφιερωμένο  στό Θεό ἄνθρωπο, τήν δυνατότητα νά ἐμπνέει καί νά κατευθύνει στήν«ὁδό τῆς σωτηρίας»τούς συνανθρώπους της. Καί αὐτά τά χαρίσματα τά ἀξιοποίησε μέ πληρότητα ὡς  «ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ».

Ἡ Ἰώβειος δέ καί ἀδιαμαρτύρητη ἀντιμετώπιση τῶν μακροχρονίων προβλημάτων τῆς ὐγείας της θά εἶναι ἕνα ζωντανό παράδειγμα γιά ὄλους μας ἀφοῦστίς δοκιμασίες της δέν ἐγκατέλειψε τό ἐργόχειρό της προσευχόμενη συγχρόνως. Ἔτσι ἡ Γερόντισσα ὁμίλει καί ἐκήρυττε μέ τήν ἔλλογον σιωπήν της καί «συνέγραφε» ὁδηγίες καί κατευθύνσεις μέ τό ζωντανό παράδειγμά της.

Ἡ ἐκδημία της εἶναι μία ἀπώλεια γιά τόν τοπικό Μοναχισμό μας, γιά τήν Ἱερά Μητρόπολή μας καί τήν Κοινωνία μας, γιατί τό παράδειγμά της μᾶς  ἐνέπνεε  ὅλους. Ἡ δέ ἐπί μισόν αἰῶνα παρουσία της εἰς τήν ἱστορικήν Ἱεράν Μονήν Σταγιάδων, ὡς Ἡγουμένης, ἔχει μεγάλη σημασία γιά τόν λαόν μας, ὁ ὁποῖος ὅταν ὁμιλεῖ καί ἀναφέρεται στήν Ἱ. Μονή Σταγιάδων νά  θεωρεῖ ἀναπόσπαστο  μέρος της,  τήΓερόντισσα ΘΕΟΝΥΜΦΗ.

Νά ἔχουμε τήν εὐχή της ἀπό τά οὐράνια σκηνώματα, στά ὁποῖα ἡ ψυχή της ἀναπαύεται, πού ἀπό τά νεανικά της χρόνια μέχρι τά βαθειά γεράματά της μέ εἰλικρίνεια καί ἀπό καρδίας διηκόνησεν τήν Ἐκκλησίαν καί τόν Σωτῆρα της Ἰησοῦν Χριστόν, ὡς ἀφιερωμένος ἄνθρωπος, ὡς Μοναχή. 

Εὐχόμεθα δέ ἡ διάδοχός της Ἀδελφή Παρθενία νά συνεχίση μέτόν διακρίνοντα αὐτήν ζῆλον καί ἀγάπην τό ἔργον τῆς Γερόντισσάς της.
Ι.Μ.ΣΤΑΓΩΝ-ΜΕΤΕΩΡΩΝ