site analysis
ΑΓΙΑ ΦΙΛΟΥΜΕΝΑ ΕΚ ΝΗΣΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΚΑΙ ΕΝ ΡΩΜΗ ΑΘΛΗΣΑΣΑ. ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.
Στις 24 Μαϊου 1802 στις Κατακόμβες της Πρίσκιλλα στη Via Salaria Nova βρέθηκε μια επιγραφή τάφου (χώρος σκαμμένος στό βράχο) και την επόμενη ημέρα εξετάστηκε προσεκτικά και ανοίχτηκε. Ο τάφος είχε κλείσει με τρείς πλάκες στις οποίες ήταν η ακόλουθη επιγραφή: Lumena paxte cumfi.
Ήταν και είναι γενικά αποδεκτό ότι οι πλάκες ήταν σε λάθος σειρά και ότι η επιγραφή διαβάζεται όταν η αριστερή πλάκα τοποθετηθεί στα δεξιά pax tecum Filumena (δηλαδή “Ειρήνη μαζί σου, Φιλουμένα”).
Εντός του τάφου βρέθηκε ο σκελετός ενός κοριτσιού μεταξύ δεκατριών και δεκαπέντε ετών. Ενσωματωμένα στο τσιμέντο ήταν ένα μικρό γυάλινο φιαλίδιο με απομεινάρια αίματος από το Μαρτύριο της Αγίας όπως συνηθιζόταν την εποχή εκείνη.
Η Αγία Φιλουμένα έγινε γνωστή στις αρχές του 19ου αιώνα, μετά την αρχαιολογική ανακάλυψη στις Κατακόμβες της Πρίσκιλλα οστών νεαρής γυναίκας, που ερμηνεύθηκε από τους ειδικούς ότι είναι οστά της μάρτυρος Φιλουμένας.
Ήταν μια νεαρή παρθενομάρτυς της οποίας τα Ιερά Λείψανα ανακαλύφθηκαν το 1802 στις κατακόμβες της Πρίσκιλλα. Τρείς πλάκες που σκέπαζαν τον τάφο της έφεραν μια επιγραφή με το όνομά της στα λατινικά.
Η Αγία Φιλουμένα ήταν πριγκίπισσα και γεννήθηκε στην Κέρκυρα της Ελλάδος στις 10 Ιανουαρίου 291. Μαρτύρησε 13 ετών στη Ρώμη στις 10 Αυγούστου του 304 από τον Διοκλητιανό ο οποίος ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας τα έτη 284-305. Το όνομά της σημαίνει “κόρη του φωτός” και είναι προστάτης αγία των νηπίων και της νεολαίας.
Οι γονείς της Αγίας Φιλουμένας ήταν Χριστιανοί πρώην ειδωλολάτρες και η θυγατέρα τους η Αγία Φιλουμένα είχε δώσει υπόσχεση παρθενίας. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός κήρυξε πόλεμο στον βασιλιά πατέρας της και τότε οι γονείς της Αγίας και η ίδια πήγαν στη Ρώμη για να ζητήσουν ειρήνη. Εκεί ο αυτοκράτορας είδε την Αγία Φιλουμένα και λόγω της ομορφιάς της τον κυρίευσε το σαρκικό πάθος. Όπως ήταν φυσικό η Αγία Φιλουμένα τον αρνήθηκε. Έτσι εδωσε εντολή και την συνέλλαβαν και μετά από πολλά Μαρτύρια την αποκεφάλισαν!
Τα ευλογημένα Ι. Λείψανά της φυλάσονταν στην αφάνεια των Κατακομβών της Αγίας Πρισκίλλα για 1500 χρόνια περίπου. Αλλά ο Θεός είναι θαυμαστός στους Αγίους Του. Ο Θεός που επέτρεψε να παραμείνουν κρυμμένα για 1500 χρόνια τώρα πραγματοποιεί με τα Ιερά της Λείψανα θαύματα προς όλους, σαν να επιθυμεί να δείξει ότι θέλει με τον τρόπο αυτό να ανταπωδώσει το μεγάλο χρονικό διάστημα που παρέμεινε η Αγία στην αφάνεια.
Οι 3 πλάκες με το όνομά της και την επιγραφή
Τα γράμματα ήταν σε κόκκινο χρώμα και περιβάλλονται με χριστιανικά σύμβολα. Μετά από μια μικρή μελέτη, ήταν προφανές ότι αυτές οι μικρές πλάκες είχαν τοποθετηθεί με λάθος σειρά, είτε επειδή είχαν τοποθετηθεί με μεγάλη βιασύνη ή επειδή αυτοί που τα τοποθέτησαν δεν ήταν εξοικειωμένοι με τη Λατινική γλώσσα και έτσι τα τοποθέτησαν σε λάθος σειρά. Τοποθετημένα σωστά διαβάζονται ως εξής: Pax tecum Filumena! Δηλαδή “Ειρήνη σε σένα, Φιλουμένα!”
Όταν αφαιρέθηκαν οι πέτρινες πλάκες, βρέθηκε εντός του χώρου ταφής ένα λεπτό, μισό-σπασμένο αγγείο του οποίου το εσωτερικό τοίχωμα ήταν καλλημένο με απομεινάρια αίματος. Ήταν αναμφισβήτητα το αίμα που έχει συγκεντρωθεί για το θάνατο της Μάρτυρος, σύμφωνα με το έθιμο των Χριστιανών στη διάρκεια των διωγμών, και τοποθετήθηκε εκεί με τα ιερά Λείψανα ως μαρτυρία για το θάνατό της από το Μαρτύριο. Αυτό το αίμα χαλάρωσε από τα σπασμένα κομμάτια του αγγείου στο οποίο τηρούνται, και τοποθετήθηκε προσεκτικά σε μία κρύσταλλινη λάρνακα. Οι παριστάμενοι, μεταξύ των οποίων ήταν άνδρες μεγάλης μάθησης, έμειναν έκπληκτοι βλέποντας ότι αυτά τα μικρά σωματίδια του αίματος έλαμπαν σαν μαυρισμένο χρυσό ή ασήμι, ή σαν διαμάντια και πολύτιμα κοσμήματα ή σαν περίλαμπρα στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Αυτό το εξαιρετικό φαινόμενο συνεχίζεται και σήμερα.
Το 1961, μερικοί άνθρωποι είπαν ότι υπήρχαν αρώματα στο βάζο και όχι αίμα. Το 2003, ο Giovanni Braschi, είχε κάποια μικρο-θραύσματα του περιεχομένου του αγγείου από γυαλί όπου αναλύθηκαν με τις πιο σύγχρονες μεθόδους. Αυτές οι δοκιμές επιβεβαίωσαν, χωρίς αμφιβολία, την παρουσία του αίματος στο αγγείο.
Διακριτικά σύμβολα στον τάφο της Αγίας
Στον τάφο της Αγίας Φιλουμένας είναι χαραγμένα τα εμβλήματα ενός κρίνου και ενός φοίνικα τα οποία δείχνουν την παρθενία της και το Μαρτυριό της, αντίστοιχα. Υπάρχουν ακόμη μια άγκυρα, ένα μαστίγιο και τρία βέλη τα οποία δείχνουν τα φρικτά βασανιστήρια της και ότι η Μάρτυρας άντεξε στην μαρτυρία της πίστης της και στην αγάπη του Χριστού.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.
Πεντεκαίδεκα ἐπὶ αἰῶνας, κόρη πάνσεμνε ἐν κατακόμβαις, Φιλουμένα ὑπὸ γῆν κατεκέκρυψο, ἀλλ’ ὁ Θεός σε πιστοῖς ἐφανέρωσεν, ὅνπερ τὸ πάλαι πιστῶς ὡμολόγησας· μάρτυς ἔνδοξε, μὴ παύσῃ καθικετεύουσα, ὑπὲρ τῶν εὐφημούντων σου τὴν ἄθλησιν.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Παρθενίας τὸ κρίνον τὸ εὐωδέστατον, τὴν τοῦ φωτὸς θυγατέρα καὶ τῶν μαρτύρων τιμήν, ἀνυμνοῦμεν Φιλουμέναν τὴν ἀοίδιμον, ὅτι φιλοῦσα τὸν Χριστόν, καθυπέμεινε βελῶν, καὶ μάστιγος τὰς κακώσεις, καὶ τὸ μένος τῶν δυσσεβούντων, καταβαλοῦσα κατεστέφθη λαμπρῶς.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ
Θεία Φιλουμένα σε ὡς λευκόν, κρίνον παρθενίας, εὐωδέστατον καὶ τερπνόν,
καὶ πεφοινιγμένον, ῥοαῖς τοῦ μαρτυρίου, ὑμνοῦμεν κατ’ ἀξίαν, πάντες φιλάγιοι.
Ῥώμης ὡς κειμήλιον εὐλαβῶς, ἔμψυχον τιμῶμεν, Φιλουμένα σε οἱ πιστοί,
σὺ γὰρ φερωνύμως, φωτὸς θυγάτηρ ὤφθης, ἀκτῖσί σου πυρσεύων, κόσμου τὰπέρατα.
Διὰ τῆς πανσέμνου σου βιοτῆς, καὶ τῆς πανενδόξου, καὶ ἁγίας σου τελευτῆς,
ὁσιομαρτύρων, καλλώπισμα ἐδείχθης, παρθένε Φιλουμένα· ὅθεν τιμῶμέν σε.
Δεῦτε θυγατέρα τὴν τοῦ φωτός, καὶ παρθενευόντων, κορασίων τὸν στολισμόν, τῆς ὁμολογίας, Χριστοῦ τὸν θεῖον τύπον, μαρτύρων τε τὸ κλέος, πάντες τιμήσωμεν.
Χαῖρε ὦ κοράσιον εὐαγές, ἐν τῷ Παραδείσῳ, Φιλουμένα πανευκλεές,
γόνε τῆς Κερκύρας, κειμήλιον τῆς Ῥώμης, δοξάζουσα ἀπαύστως, Χριστὸν τὸν Κύριον.
Βέλεσι καὶ μάστιγι ἀπηνῶς, ἀνεταζομένη, Φιλουμένα μάρτυς Χριστοῦ, ἔρωτι δὲ θείῳ, καλῶς πυρακτουμένη, ζωὴν κατεκληρώσω, μάκαρ τὴν ἄληκτον.
Φίλη ἀναδέδειξαι τοῦ Χριστοῦ, μάρτυς Φιλουμένα, ὡς τυθεῖσα ὑπὲρ αὐτοῦ·
ὅθεν σε ἐν ὕμνοις, τιμῶμεν ἑορτίοις, δοξάζοντες ἐν πίστει, τὸν σὲ δοξάσαντα.
Στις 24 Μαϊου 1802 στις Κατακόμβες της Πρίσκιλλα στη Via Salaria Nova βρέθηκε μια επιγραφή τάφου (χώρος σκαμμένος στό βράχο) και την επόμενη ημέρα εξετάστηκε προσεκτικά και ανοίχτηκε. Ο τάφος είχε κλείσει με τρείς πλάκες στις οποίες ήταν η ακόλουθη επιγραφή: Lumena paxte cumfi.
Ήταν και είναι γενικά αποδεκτό ότι οι πλάκες ήταν σε λάθος σειρά και ότι η επιγραφή διαβάζεται όταν η αριστερή πλάκα τοποθετηθεί στα δεξιά pax tecum Filumena (δηλαδή “Ειρήνη μαζί σου, Φιλουμένα”).
Εντός του τάφου βρέθηκε ο σκελετός ενός κοριτσιού μεταξύ δεκατριών και δεκαπέντε ετών. Ενσωματωμένα στο τσιμέντο ήταν ένα μικρό γυάλινο φιαλίδιο με απομεινάρια αίματος από το Μαρτύριο της Αγίας όπως συνηθιζόταν την εποχή εκείνη.
Η Αγία Φιλουμένα έγινε γνωστή στις αρχές του 19ου αιώνα, μετά την αρχαιολογική ανακάλυψη στις Κατακόμβες της Πρίσκιλλα οστών νεαρής γυναίκας, που ερμηνεύθηκε από τους ειδικούς ότι είναι οστά της μάρτυρος Φιλουμένας.
Ήταν μια νεαρή παρθενομάρτυς της οποίας τα Ιερά Λείψανα ανακαλύφθηκαν το 1802 στις κατακόμβες της Πρίσκιλλα. Τρείς πλάκες που σκέπαζαν τον τάφο της έφεραν μια επιγραφή με το όνομά της στα λατινικά.
Η Αγία Φιλουμένα ήταν πριγκίπισσα και γεννήθηκε στην Κέρκυρα της Ελλάδος στις 10 Ιανουαρίου 291. Μαρτύρησε 13 ετών στη Ρώμη στις 10 Αυγούστου του 304 από τον Διοκλητιανό ο οποίος ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας τα έτη 284-305. Το όνομά της σημαίνει “κόρη του φωτός” και είναι προστάτης αγία των νηπίων και της νεολαίας.
Οι γονείς της Αγίας Φιλουμένας ήταν Χριστιανοί πρώην ειδωλολάτρες και η θυγατέρα τους η Αγία Φιλουμένα είχε δώσει υπόσχεση παρθενίας. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός κήρυξε πόλεμο στον βασιλιά πατέρας της και τότε οι γονείς της Αγίας και η ίδια πήγαν στη Ρώμη για να ζητήσουν ειρήνη. Εκεί ο αυτοκράτορας είδε την Αγία Φιλουμένα και λόγω της ομορφιάς της τον κυρίευσε το σαρκικό πάθος. Όπως ήταν φυσικό η Αγία Φιλουμένα τον αρνήθηκε. Έτσι εδωσε εντολή και την συνέλλαβαν και μετά από πολλά Μαρτύρια την αποκεφάλισαν!
Τα ευλογημένα Ι. Λείψανά της φυλάσονταν στην αφάνεια των Κατακομβών της Αγίας Πρισκίλλα για 1500 χρόνια περίπου. Αλλά ο Θεός είναι θαυμαστός στους Αγίους Του. Ο Θεός που επέτρεψε να παραμείνουν κρυμμένα για 1500 χρόνια τώρα πραγματοποιεί με τα Ιερά της Λείψανα θαύματα προς όλους, σαν να επιθυμεί να δείξει ότι θέλει με τον τρόπο αυτό να ανταπωδώσει το μεγάλο χρονικό διάστημα που παρέμεινε η Αγία στην αφάνεια.
Οι 3 πλάκες με το όνομά της και την επιγραφή
Τα γράμματα ήταν σε κόκκινο χρώμα και περιβάλλονται με χριστιανικά σύμβολα. Μετά από μια μικρή μελέτη, ήταν προφανές ότι αυτές οι μικρές πλάκες είχαν τοποθετηθεί με λάθος σειρά, είτε επειδή είχαν τοποθετηθεί με μεγάλη βιασύνη ή επειδή αυτοί που τα τοποθέτησαν δεν ήταν εξοικειωμένοι με τη Λατινική γλώσσα και έτσι τα τοποθέτησαν σε λάθος σειρά. Τοποθετημένα σωστά διαβάζονται ως εξής: Pax tecum Filumena! Δηλαδή “Ειρήνη σε σένα, Φιλουμένα!”
Όταν αφαιρέθηκαν οι πέτρινες πλάκες, βρέθηκε εντός του χώρου ταφής ένα λεπτό, μισό-σπασμένο αγγείο του οποίου το εσωτερικό τοίχωμα ήταν καλλημένο με απομεινάρια αίματος. Ήταν αναμφισβήτητα το αίμα που έχει συγκεντρωθεί για το θάνατο της Μάρτυρος, σύμφωνα με το έθιμο των Χριστιανών στη διάρκεια των διωγμών, και τοποθετήθηκε εκεί με τα ιερά Λείψανα ως μαρτυρία για το θάνατό της από το Μαρτύριο. Αυτό το αίμα χαλάρωσε από τα σπασμένα κομμάτια του αγγείου στο οποίο τηρούνται, και τοποθετήθηκε προσεκτικά σε μία κρύσταλλινη λάρνακα. Οι παριστάμενοι, μεταξύ των οποίων ήταν άνδρες μεγάλης μάθησης, έμειναν έκπληκτοι βλέποντας ότι αυτά τα μικρά σωματίδια του αίματος έλαμπαν σαν μαυρισμένο χρυσό ή ασήμι, ή σαν διαμάντια και πολύτιμα κοσμήματα ή σαν περίλαμπρα στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Αυτό το εξαιρετικό φαινόμενο συνεχίζεται και σήμερα.
Το 1961, μερικοί άνθρωποι είπαν ότι υπήρχαν αρώματα στο βάζο και όχι αίμα. Το 2003, ο Giovanni Braschi, είχε κάποια μικρο-θραύσματα του περιεχομένου του αγγείου από γυαλί όπου αναλύθηκαν με τις πιο σύγχρονες μεθόδους. Αυτές οι δοκιμές επιβεβαίωσαν, χωρίς αμφιβολία, την παρουσία του αίματος στο αγγείο.
Διακριτικά σύμβολα στον τάφο της Αγίας
Στον τάφο της Αγίας Φιλουμένας είναι χαραγμένα τα εμβλήματα ενός κρίνου και ενός φοίνικα τα οποία δείχνουν την παρθενία της και το Μαρτυριό της, αντίστοιχα. Υπάρχουν ακόμη μια άγκυρα, ένα μαστίγιο και τρία βέλη τα οποία δείχνουν τα φρικτά βασανιστήρια της και ότι η Μάρτυρας άντεξε στην μαρτυρία της πίστης της και στην αγάπη του Χριστού.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.
Πεντεκαίδεκα ἐπὶ αἰῶνας, κόρη πάνσεμνε ἐν κατακόμβαις, Φιλουμένα ὑπὸ γῆν κατεκέκρυψο, ἀλλ’ ὁ Θεός σε πιστοῖς ἐφανέρωσεν, ὅνπερ τὸ πάλαι πιστῶς ὡμολόγησας· μάρτυς ἔνδοξε, μὴ παύσῃ καθικετεύουσα, ὑπὲρ τῶν εὐφημούντων σου τὴν ἄθλησιν.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Παρθενίας τὸ κρίνον τὸ εὐωδέστατον, τὴν τοῦ φωτὸς θυγατέρα καὶ τῶν μαρτύρων τιμήν, ἀνυμνοῦμεν Φιλουμέναν τὴν ἀοίδιμον, ὅτι φιλοῦσα τὸν Χριστόν, καθυπέμεινε βελῶν, καὶ μάστιγος τὰς κακώσεις, καὶ τὸ μένος τῶν δυσσεβούντων, καταβαλοῦσα κατεστέφθη λαμπρῶς.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ
Θεία Φιλουμένα σε ὡς λευκόν, κρίνον παρθενίας, εὐωδέστατον καὶ τερπνόν,
καὶ πεφοινιγμένον, ῥοαῖς τοῦ μαρτυρίου, ὑμνοῦμεν κατ’ ἀξίαν, πάντες φιλάγιοι.
Ῥώμης ὡς κειμήλιον εὐλαβῶς, ἔμψυχον τιμῶμεν, Φιλουμένα σε οἱ πιστοί,
σὺ γὰρ φερωνύμως, φωτὸς θυγάτηρ ὤφθης, ἀκτῖσί σου πυρσεύων, κόσμου τὰπέρατα.
Διὰ τῆς πανσέμνου σου βιοτῆς, καὶ τῆς πανενδόξου, καὶ ἁγίας σου τελευτῆς,
ὁσιομαρτύρων, καλλώπισμα ἐδείχθης, παρθένε Φιλουμένα· ὅθεν τιμῶμέν σε.
Δεῦτε θυγατέρα τὴν τοῦ φωτός, καὶ παρθενευόντων, κορασίων τὸν στολισμόν, τῆς ὁμολογίας, Χριστοῦ τὸν θεῖον τύπον, μαρτύρων τε τὸ κλέος, πάντες τιμήσωμεν.
Χαῖρε ὦ κοράσιον εὐαγές, ἐν τῷ Παραδείσῳ, Φιλουμένα πανευκλεές,
γόνε τῆς Κερκύρας, κειμήλιον τῆς Ῥώμης, δοξάζουσα ἀπαύστως, Χριστὸν τὸν Κύριον.
Βέλεσι καὶ μάστιγι ἀπηνῶς, ἀνεταζομένη, Φιλουμένα μάρτυς Χριστοῦ, ἔρωτι δὲ θείῳ, καλῶς πυρακτουμένη, ζωὴν κατεκληρώσω, μάκαρ τὴν ἄληκτον.
Φίλη ἀναδέδειξαι τοῦ Χριστοῦ, μάρτυς Φιλουμένα, ὡς τυθεῖσα ὑπὲρ αὐτοῦ·
ὅθεν σε ἐν ὕμνοις, τιμῶμεν ἑορτίοις, δοξάζοντες ἐν πίστει, τὸν σὲ δοξάσαντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου