Ανδρεία γυναίκα

site analysis

Του Αρχιμ.Χρυσόστομου Χρυσόπουλου

re on gmaMore Sharing Services

Στο παλαιοδιαθητικό ερώτημα «ποιος μπορεί να βρει ανδρεία  γυναίκα;» (πρμ. λα,10) μια απάντηση  από τις μυριάδες  είναι και η σήμερα (3 Ιανουαρίου) εορτάζουσα  Αγία Θωμαϊδα. Είναι η συμπατριώτισσα  αγία, η άγνωστη  στους ανθρώπους μέχρι πριν δεκαετίες, η πασίγνωστη  όμως στον Θεό και τους Αγίους Του. Εκείνοι όλοι της έδωσαν θάρρος  ώστε  να  αντιμετωπίσει τα βάσανα  του έγγαμου βίου της.

Με τον δικό της τρόπο  εφάρμοσε  έναν ιδιότυπο  φεμινισμό, μια επίπονη ισότητα  των δύο  φύλων. Εκείνη ενθαρρύνει  αμέτρητες  γυναίκες που την μιμούνται  στην μαρτυρική συζυγική βιωτή και που αρνούνται να παραδώσουν  την προσωπικότητά  τους βορά στην βαρβαρότητα των συζύγων  τους. Εκεί που λείπει ο  σεβασμός,  γεννιώνται  καταστάσεις σαν αυτή  που  δοκίμασε η Αγία που τιμάται ως έφορος και προστάτιδα  της εδώ κοινότητας.Μία πνευματική Ορθόδοξη  κίνηση,με γνήσιο εκκλησιολογικό το φρόνημα και η οποία  στα  δεκάχρονά της  έχει να επιδείξει ζηλευτό έργο.

Σεβασμιώτατε  πάτερ^* και  προεξάρχοντα της Θείας Ευχαριστίας !

  Ο Χριστός σταυρώθηκε μια φορά  στον Γολγοθά,  αλλά συσταυρώνεται  με κάθε παιδί Του που αίρει τον σταυρό της ενδοοικογενειακής  ή άλλης βίας, που βιώνει  την απαξίωση ως άνθρωπος  και ιδιαίτερα  μάλιστα όταν είναι γυναίκα νεαρή.  Που μετατρέπει  το βουβό κλάμα σε καρτερία και την θλίψη σε φιλανθρωπία.

  Η υπομονή θα λέγαμε ήταν στο γονίδιο της οικογένειας της Αγίας.  Οι άτεκνοι για  χρόνια γονείς δεν  απογοητεύτηκαν, είχαν αφήσει την ελπίδα  στον Κύριο και Εκείνος  τους  αντάμειψε.  Το θαύμα της τεκνοποιίας  έγινε,  μια πανέμορφη  κόρη, η Θωμαϊδα. Ο έγγαμος βίος  όμως που της  επέβαλαν  δεν ήταν ανθόσπαρτος.  Όχι απλά γιατί δεν  τον ήθελε η Αγία, αλλά γιατί ο σύζυγός της την βασάνιζε  διαρκώς. Εκείνη προτίμησε  να γίνει συνοδοιπόρος  του σταυρωμένου  Χριστού,  παρά πρωταγωνίστρια μάταιων διαμαρτυριών.  Ήξερε  κατά βάθος ότι η βία δεν πολεμείται με βία, αλλά με αγώνα και ελπίδα  ότι το αύριο θα είναι καλύτερο από το σήμερα.

  Η ίδια ζωή  συνεχίζεται  και σε αμέτρητες  άλλες γυναίκες  που θελημένα ή  άθελά τους  μιμούνται  την Αγ. Θωμαϊδα. Εκείνες που  ενώ είναι εικόνες  Θεού, γίνονται  -από τους συντρόφους  τους- πρόσωπα  εκτόνωσης  και  μηδενισμού  της προσωπικότητας.  Είναι εκείνες που ασκούνται σε μια  γεμάτη πόνο  υπομονή  για χάρη της  φήμης ή  της ενότητας  της οικογένειας.

  Αποϊεροποιήθηκε  η σύζυγος σαν πρόσωπο  από κάποιους, χάθηκε  ο σεβασμός σ’  εκείνες ως μητέρες  γι’  αυτό  και από σύντροφοι  της  ζωής τους,  μετατρέπονται σε δήμιους και βασανιστές, ψυχών και σωμάτων. Από κεφαλή που έπρεπε να τις είχαν, γίνονται  υποπόδια.  Δεν  καταλαβαίνουν ό,τι  δεν είναι απλά συνάνθρωποι,  αλλά  και σύντροφοι ζωής. Τα γαμήλια  στέφανα σε αρκετές περιπτώσεις  γίνονται ακάνθινα  στεφάνια και η χαρά  δίνει την θέση της στην απογοήτευση.

  Η Αγία  Θωμαϊδα  είχε πολλές πληγές  και στο σώμα και στην ψυχή.  Τις πρώτες  της  γιάτρευε  με απλούς τρόπους, τις δεύτερες  με προσευχή,  με φιλανθρωπία,  ακόμα και με θαύματα. Αυτά ήταν τα φάρμακά της. Πολυώδυνη  η πορεία της, ταυτόχρονα όμως και μεστή διδαγμάτων,  τώρα που πολλαπλασιάζονται οι προκλήσεις  και αυξάνονται τα προβλήματα. Πολλά κλειστά  παράθυρα και πόρτες  κρύβουν  πόνο και μέσα  σε  χαμόγελα  και ανεμελιά  θάβεται πίκρα. Σ’  όλες  τις περιπτώσεις  υπάρχουν  σύγχρονες  Θωμαϊδες, που συμπάσχει  μαζί τους η Αγία μας.

  Σεργιανίσαμε με την βάρκα του χρόνου  στο πέλαγος του λεσβιακού ημερολογίου και σταματήσαμε,  σήμερα 2  Ιανουαρίου,  στην βραχονησίδα  Αγ. Θωμαΐδα.  Την μία από τις δεκάδες που συνθέτουν  την «πολυνησία»  των Αγίων της τοπικής  Εκκλησίας.  Είναι όντως βράχος  ηθικής, αγιότητας,  σεμνότητας και υπομονής η εορταζόμενη Αγία.

  Διαπλέουμε και εμείς σήμερα στον ωκεανό της  βιοπάλης μας  με τσακισμένα  τα κατάρτια της  ύπαρξής μας  και σκισμένα τα πανιά των ελπίδων μας  για το αύριο.  Οι άνεμοι  της επικαιρότητας  και οι θύελλες  των πειρασμών  έγιναν ισχυροί.  Η πλεύση  μας μπορεί να δοκιμάζεται αλλά δεν πρέπει και δεν μπορεί να καταποντίζεται.

  Αν η Εκκλησία μας  φέρνει στην μνήμη μας  συναξάρια  σαν της  Αγίας Θωμαϊδας, της  συμπολίτισσας  και ταυτόχρονα  ουρανοπολίτισσας,  το κάνει για να  δώσει θάρρος,  ώστε αυτό το ταξίδι  να έχει αίσιο τέλος στο λιμάνι της ενδοοικογενειακής  γαλήνης.  Είναι δύσκολο  ταξίδι, όχι ακατόρθωτο ^. είναι τόλμημα,  όχι ουτοπία ^.  είναι απόφαση,  όχι επίφαση . 

  Ευχηθείτε Σεβασμιώτατε  Πάτερ και Δέσποτα,  όπως, τα πνευματικά Σας  παιδιά,  τα συμμετέχοντα εδώ στην ευχαριστιακή Σύναξη,  και τα μακριά,  να  αντιμετωπίζουν  με  χριστομίμητη πραότητα τα  βάσανα τα εντός ή εκτός της οικογένειας. Εντασσόμενοι δε συνειδητά  στην μεγάλη της  Εκκλησίας  οικογένεια, να απολαμβάνουν την πατρική Σας  συμπαράσταση και  ευλογία,  την δοθείσα  πάλιν  και πολλάκις,  δεκαετίες  τώρα και για χρόνια πολλά ! 

* Σεβ. Μητροπολίτης Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου κ. ΙΑΚΩΒΟΣ Γ΄

- See more at: http://www.amen.gr/article16479#sthash.4r2grxsW.dpuf