Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Αγια Ευδοκια Η Απο Σαμαρειτων Η Οσιομαρτυς



site analysis

Αγία Ευδοκία η από Σαμαρειτών η Οσιομάρτυς
Εορτάζει στις 1 Μαρτίου εκάστου έτους.

Σαμαρετις οχ δωρ Εδοκία,
λλ' αμα, Στερ, κ τραχήλου σοι φέρει.
Μαρτίου μφ πρώτ Εδοκία ξίφος τλη.

Βιογραφία
Η Αγία Ευδοκία γεννήθηκε στη Ηλιούπολη της επαρχίας Λιβανησίας, της Φοινίκης, την εποχή του Τραϊανού (98 - 117 μ.Χ.). Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της στην αμαρτία και την ακολασία, παρασύροντας με την εκτυφλωτική της ομορφιά πολλούς άνδρες στη αμαρτωλή ζωή, ενώ συγχρόνως συγκέντρωσε πολλά χρήματα.

Η χάρη όμως του Θεού ευδόκησε, ώστε να συμβεί η θαυμαστή αλλοίωση και στην ψυχή της Ευδοκίας. Μετά από μία σοβαρή ασθένεια, εγκατέλειψε την πόλη και την αμαρτία της, για να επιστρέψει εκεί ένα χρόνο αργότερα. Επιθυμώντας όμως να παραμείνει άγνωστη, εγκαταστάθηκε στην άκρη της πόλης. Εκεί γνωρίζει κάποιον μοναχό ονόματι Γερμανό και με τις νουθεσίες του μετανοεί.

Στην συνέχεια, αφού είδε οπτασία, προσήλθε στον Επίσκοπο Θεόδοτο και βαπτίσθηκε. Η οπτασία ήταν η εξής: Παρατηρούσε Άγγελο Θεού να οδηγεί αυτήν προς τον ουρανό και άλλους Αγγέλους να τη συγχαίρουν, ενώ την ίδια στιγμή κάποιος μαύρος ούρλιαζε και έλεγε ότι αδικείται πάρα πολύ, επειδή η Ευδοκία έγινε Χριστιανή.

Από τότε αλλάζει η ζωή της, χαρίζει όλη της τη περιουσία στο φιλανθρωπικό έργο της τοπικής εκκλησίας και πηγαίνει σε κάποιο μοναστήρι, όπου ζει βίο ασκητικό ως τη στιγμή που τη άρπαξαν οι πρώην εραστές της και την οδήγησαν στο Αυριλιανό για να δικαστεί.

Η Αγία όμως με την προσευχή της, κατόρθωσε να αναστήσει το νεκρό παιδί του βασιλιά και να προσελκύσει και τον ίδιο στο Χριστιανισμό. Αργότερα οδηγήθηκε μπροστά στον ηγεμόνα Διογένη, ο οποίος την άφησε ελεύθερη, αφού η Αγία και πάλι θαυματούργησε. Τελικά αποκεφαλίσθηκε από το Βικέντιο και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.


πολυτίκιον
χος πλ. δ’.
ν σοί Μτερ κριβς διεσώθη τό κατ εκόνα· λαβοσα γάρ τόν σταυρόν, κολούθησας τ Χριστ, καί πράττουσα δίδασκες, περορν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ· πιμελεσθαι δέ ψυχς, πράγματος θανάτoυ· διό καί μετά γγέλων συναγάλλεται, σία Εδοκία τό πνεμά σου.

τερον πολυτίκιον
χος γ’. Θείας πίστεως.
Φόβον νθεον, ναλαβοσα, κόσμου λιπες, τν εδοξίαν, κα τ Λόγ Εδοκία προαέδραμες, ο τν ζυγν τ σαρκί σου βαστάσασα, περφυς γωνίσω δι' αματος. Μάρτυς νδοξε, Χριστν τν Θεν κέτευε, δωρήσασθαι μν τ μέγα λεος.

Κοντάκιον
χος δ’. ψωθείς.
εδοκήσας κ βυθο πωλείας, πρός εσεβείας τόν κρότατον ρον, ναγαγεν σε νδοξε ς λίθον κλεκτόν, οτος καί τόν βίον σου, τ θλήσει λαμπρύνας, χάριν αμάτων σοι, Εδοκία παρέχει· ν κδυσώπει σζεσθαι μς, σιομάρτυς, γγέλων φάμιλλε.

Κάθισμα
χος πλ. δ’. Τν Σοφίαν.
Φωτισθεσα τ αγλ τ θεϊκ, τν τς πλάνης κατέλιπες σκοτασμόν, κα βίον νέλαβες, μετ σώματος ϋλον, χαρισμάτων δ θείων, πλησθεσα το Πνεύματος, κ ψιλς προσρήσεως, νεκρος ξανέστησας· θεν π τέλει, μαρτυρίου στεφάν, νθέως κεκόσμησαι, κα τν δόλιον σχυνας, Εδοκία σάγγελε· Πρέσβευε Χριστ τ Θε, τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι, τος ορτάζουσι πόθ τν γίαν μνήμην σου.

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Οἱ Ἁγίες Βασίλισσα καὶ Καλλινίκη οἱ Μάρτυρες



site analysis




Ημ. Εορτής:     22 Μαρτίου
           
Ημ. Κοιμήσεως .252 μ.Χ.

Οἱ Ἁγίες Βασίλισσα καὶ Καλλινίκη κατάγονταν ἀπὸ τὴ Γαλατία. Ἐπειδὴ ἡ Ἁγία Μάρτυς Βασίλισσα ἦταν πλούσια, ἔδινε χρήματα στὴν Ἁγία Καλλινίκη γιὰ νὰ πηγαίνει στὶς φυλακὲς καὶ νὰ τὰ παρέχει στοὺς ἐγκλείστους Χριστιανοὺς γιὰ τὴ διατροφή τους, μὲ σκοπὸ νὰ προσεύχονται ὑπὲρ αὐτῆς. Ἐπιθυμοῦσε νὰ τοὺς κάνει πρόθυμους γιὰ τὸ μαρτύριο καὶ νὰ τοὺς παρασταθεῖ, ὥστε νὰ μὴν χάνουν τὸ θάρρος στὶς θλίψεις τους. Κάποια, λοιπόν, μέρα, ἀφοῦ συνελήφθη ἡ Καλλινίκη καὶ ρωτήθηκε τίνος εἶναι τὰ χρήματα, ἐπειδὴ δὲν γνώριζε νὰ λέει ψέματα, ὁμολόγησε. Γι’ αὐτὸ τὴν ἔδεσαν καὶ τὴν παρέδωσαν στὸν ἄρχοντα. Καὶ ἀφοῦ συνελήφθη καὶ ἡ Ἁγία Βασίλισσα, παρουσιάσθηκε ἐνώπιόν του στὸ δικαστήριο. Καὶ οἱ δυὸ ὁμολόγησαν μὲ παρρησία τὸν Χριστὸ καὶ ὑποβλήθηκαν σὲ διάφορα βασανιστήρια, ἐξαναγκαζόμενες νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους καὶ νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν πείσθηκαν, μὲ ξίφος τοὺς ἀπέκοψαν τὶς ἱερὲς κεφαλές. Νίκησαν ἔτσι τὸν διάβολο καὶ ἀπόλαυσαν τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Τὸ μαρτύριο τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Βασιλίσσης καὶ Καλλινίκης ἔγινε τὸ ἔτος 252 μ.Χ. ἐπὶ αὐτοκράτορα Γάλλου (251 – 253 μ.Χ.)

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Κλέος ἄφθαρτον, εἰσεποιήσω, ὡς ἀθλήσασα, ἐνδρειοφρόνως, Καλλινίκη Ἀθληφόρε πανεύφημε· τῷ γὰρ οἰκείῳ σου αἵματι πάνσεμνε, τὸ τοῦ Νυμφίου σου πάθος ἐδόξασας. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐν ἀθλήσει ἤνεγκας, πλείστας ὀδύνας, Καλλινίκη ἔνδοξε, καὶ καταβέβληκας ἐχθρόν· ὅθεν τῆς νίκης τὸν στέφανον, παρὰ Κυρίου, ἀξίως ἀπείληφας.

Μεγαλυνάριον.
Πόθῳ τετρωμένη τῷ τοῦ Χριστοῦ, Μάρτυς Καλλινίκη, ἠγωνίσω ἀθλητικῶς· ὅθεν οὐρανίων, θαλάμων ἠξιώθης, ὑπὲρ ἡμῶν Κυρίῳ, ἀεὶ πρεσβεύουσα.

Ἡ Ἁγία Δροσὶς καὶ οἱ σὺν αὐτῇ πέντε Κανονικὲς



site analysis


 

Ημ. Εορτής:   22 Μαρτίου

γία Μάρτυς Δροσς ταν θυγατέρα το ατοκράτορα Τραϊανο (98 – 117 μ.Χ.) κα συμπαθοσε τος Χριστιανούς, πο τόσο πέφεραν π τν διωγμό. Κάθε βράδυ γία ξερχόταν π τ νάκτορα κα μαζ μ πέντε Κανονικές, δηλαδ πέντε μοναχές, περισυνέλεγε κα νταφίαζε τ λείψανα τν ταφων Χριστιανν, πο εχαν μαρτυρήσει.
μως νας σύμβουλος το ατοκράτορος, πο ταν κα μνηστήρας τς Δροσίδος, δριανός, πληροφόρησε τν βασιλέα γι τ ργο τν γυναικν. Τότε Τραϊανς τς συνέλαβε κα τν μν γία Δροσίδα τν περιόρισε στ παλάτι, τς δ μοναχς τς ριξε μέσα σ χωνευτήρι μ λιωμένο χαλκό.
Στ Συναξάρι ναφέρεται τι μ τν χαλκ ατό, μέσα στν ποο χωνεύθηκαν ο πέντε γίες, Τραϊανς διέταξε ν κατασκευασθον ο βάσεις τν χάλκινων γγείων το δημόσιου λουτρο, τ ποο εχε νεγείρει κα πο πρόκειτο ν δοθε σ δημόσια λειτουργία κατ τν μέρα τς ορτς τν πολλωνίων.
ταν γιναν τ γκαίνια το λουτρο, πρτος πο σπευσε ν εσέλθει μέσα, μόλις πλησίασε, πεσε κάτω νεκρός. Τ διος συνέβη κα μ σους λλους, μετ π ατόν, πλησίασαν τν θύρα.
Μόλις ατοκράτορας πληροφορήθηκε τ γεγονότα, ρώτησε τος ερες τν εδώλων μήπως ο Χριστιανο εχαν κάνει καμία μαγεία. κενοι πάντησαν τι ατ τ καναν τ χάλκινα γγεα, πο κατασκευάστηκαν π τ λείψανα τν πέντε μοναχν. Τότε Τραϊανς διέταξε ν κατασκευασθον λλα χάλκινα γγεα, στε ν σταματήσουν ο θάνατοι κα ν ξαναλιώσουν τ γγεα μέσα στ ποα μαρτύρησαν ο γίες, γι ν κατασκευαστον χάλκινα μοιώματα τν πέντε κείνων Μαρτύρων πρς τίμωση κα νειδός τους.
τσι κι γινε. Τ γυμν γάλματα στήθηκαν. Τραϊανός, μως, εδε στν πνο του τς πέντε μοναχς ν τν πιτιμον κα ν το προαναγγέλουν τν κοίμηση τς θυγατέρας του. σεβς ατοκράτορας ξοργίστηκε, διότι Θες ξευτέλισε τς νόητες βουλές του κα τς γεμάτες παράνοια πράξεις του. δωσε, λοιπόν, ντολ ν ναφθον δύο κλίβανοι σ καθένα π τ δύο κρα τς πόλεως κα ν πυρακτώνονται συνεχς. Μ διαταγή του τοποθέτησε στος κλιβάνους κα πιγραφή, ποία γραφε: «Χριστιανοί, πο προσκυντε τν σταυρωμένο, λυτρώσατε τος αυτούς σας π τ πολλ βασανιστήρια κα παλλάξατε μς π τν κόπο τν βασάνων. Ρίψατε αυτος στν κλίβανο».
γία Δροσς πέβαλε τ βασιλικ νδύματα κα φυγε π τ νάκτορα χωρς ν τν ντιληφθε κανείς. Προχωροσε πρς τν κλίβανο, γι ν μαρτυρήσει πρ το Χριστο κα ν βρεθε κοντ στς γίες, πο ναπαύονταν στ Βασιλεία το Θεο. Σκέφθηκε μως τι δν εχε βαπτισθε. βγαλε τότε π τ θηλάκιο το χιτνα της τ μύρο, μπκε μέσα σ να λάκκο μ νερ κα βαπτίσθηκε στ νομα το Πατρς κα το Υο κα το γίου Πνεύματος. Στν συνέχεια κρύφθηκε κάπου γι λίγες μέρες κα κε κοιμήθηκε προσευχόμενη.

πολυτίκιον. χος δ’. Ταχ προκατάλαβε.
Πατρς τν δυσσέβειαν, καταλιποσα σεμνή, Κυρί προσέδραμες, τ Βασιλε το παντός, Χριστ τ Θε μν, τοτ δε νυμφευθεσα, καθαρ διανοί, χθης Δροσς θεόφρον, πρς νυμφνα τν θεον, πρεσβεύουσα παύστως, πρ τν τιμώντων σε.
Κοντάκιον. χος δ’. πεφάνης σήμερον.
Τ φωτ τς χάριτος, καταυγασθεσα, εσεβς γώνισαι, πρ τς δόξης το Χριστο, Δροσς Μαρτύρων συνόμιλε, μεθ’ ν δυσώπει, πρ τν ψυχν μν.
Μεγαλυνάριον.
Πόθ πτερωθεσα τ το Χριστο, τος Μάρτυσι τούτου, θεοφρόνως διακονες, ν κα τς εκλείας, Δροσς πιτυχοσα, πρ μν δυσώπει, τν εφημούντων σε