Άγιες που γιορτάζουν την 16η Απριλίου

site analysis

Eις την Aγάπην και Xιονίαν. Χιὼν τὸ πῦρ ἦν τῇ Χιονίᾳ τάχα, Οὗ συμμετασχεῖν ἠγάπησεν Ἀγάπη. Eις την Eιρήνην. Βέλος σε πέμπει πρὸς τὸν εἰρήνης τόπον, Ἀφ' αἱμάτων σῶν ἐκμεθυσθὲν Εἰρήνη. Χιονίην τ' Ἀγάπην ἐκκαιδεκάτῃ κατέκαυσαν.

Βιογραφία Ήταν και οι τρεις αδελφές και πνευματικά βλαστάρια της Εκκλησίας της Θεσσαλονίκης. Οι ψυχές και των τριών παρθένων ήταν στολισμένες με πολλά χριστιανικά χαρίσματα. Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών επί Μαξιμιανού, οι τρεις αδελφές κατέφυγαν σε κάποιο ψηλό βουνό. Η κρυψώνα τους, όμως, ανακαλύφθηκε. Το έτος 304 μ.Χ. συνελήφθήσαν και τις έφεραν μπροστά στον άρχοντα Δουλσήτιο. Αυτός με κάθε τρόπο προσπάθησε να τις κάνει να αρνηθούν το Χριστό. Αυτές, με όπλα τις αρετές που είχαν, ομολογούσαν Χριστόν Εσταυρωμένον. Τότε, η Αγάπη και η Χιονία πέθαναν, αφού τις έριξαν στη φωτιά. Η Αγία Ειρήνη αφού κλείσθηκε σε πορνείο (κανένας δεν τόλμησε όμως να την ενοχλήσει), βρήκε μαρτυρικό τέλος, από το βέλος που της έριξε ένας στρατιώτης. Τα ιερά λείψανα που απέμειναν από την πυρά συνελέγησαν από ευλαβείς Χριστιανούς και ενταφιάσθηκαν δυτικά της πόλεως, σε μικρή απόσταση από τα τείχη. Εκεί ανεγέρθηκε ένας ναΐσκος στην αρχή, που αργότερα έγινε μεγαλύτερος.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Ὡς αὐτάδελφοι Κόραι καὶ οὐρανόφρονες, πρὸς εὐσέβειας ἀγῶνας ὁμονοούσαι καλῶς, τὸν ἀρχέκακον ἐχθρὸν κατεπαλαίσατε, Χιονὶα ἡ σεμνή, σὺν Ἀγάπη τὴ κλυτή, Εἰρήνη ἡ πανολβία. Καὶ νῦν Χριστὸν δυσωπεῖτε, ἐλεηθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τά θαύματα τῶν ἁγίων σου Μαρτύρων, τεῖχος ἀκαταμάχητον ῆμῖν δωρησάμενος, Χριστέ ὁ Θεός, ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, βουλάς ἐθνῶν διασκέδασον, τῆς βασιλείας τά σκῆπτρα κραταίωσον, ὡς μόνος ἀγαθός καὶ φιλάνθρωπος. Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Παρθενίας έσοπτρα, φωτοειδή πεφυκυίαι, νοερώς ηστράψατε, αθλητικάς λαμπηδόνας, πάσαν μέν, την Εκκλησίαν αγλαϊζούσας, νύκτα δέ, των νοσημάτων απελαυνούσας, Χιονία και Αγάπη, συν τη Ειρήνη, Χριστού κειμήλια. -------------------------------------------------------------------------------------------

Αγίες Χάρισσα, Νίκη, Γαλήνη, Καλλίδα, Νουνεχία, Βασίλισσα και Θεοδώρα

Ο Άγιος Λεωνίδης, ο «Μέγας πρόμαχος Επιδαύρου» όπως αποκαλείται, στο απολυτίκιο του και οι Αγίες αυτές γυναίκες, έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.), και κατάγονταν από την Πελοπόννησο.

Συνελήφθησαν κατά τις ήμερες της Ανάστασης του Κυρίου στην Τροιζηνία της Πελοποννήσου, και οδηγήθηκαν στον ηγεμόνα της Κορίνθου Βενούστο. Οι Μάρτυρες έμειναν αμετακίνητοι στην πίστη τους και ο ηγεμόνας διέταξε να ξεσχίσουν τον Λεωνίδη και κατόπιν, αυτόν μαζί με όλες τις γυναίκες να τους ρίξουν ατή θάλασσα. Στο δρόμο για το μαρτύριο όλες μαζί έψαλλαν διάφορους ψαλμούς και κατόπιν αφού όλες τις έδεσαν με πέτρες τις έριξαν στη θάλασσα, μαζί με τον Λεωνίδη. Έτσι έλαβαν τα αμάραντα στεφάνια του μαρτυρίου, μια ήμερα προ του Αγίου Πάσχα δηλαδή το Μεγάλο Σάββατο.

Το 1833 μ.Χ. ο ιερεύς Νικόλαος Νάτσουλης, έκτισε ναό προς τιμήν και δόξα του Αγίου Λεωνίδη.

Το 1916 μ.Χ. μετά από συνεχή όνειρα, ευσεβείς κάτοικοι της Επιδαύρου, καλούντο να «εύρουν κρυμμένον θησαυρόν» κάτω από τα θεμέλια των ερειπίων του ιερού ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όταν, επί τέλους έσκαψαν στο σημείο που είχε υποδειχτεί, κατ΄ αρχήν βρήκαν ιερή εικόνα της Παναγίας και κατόπιν σε βάθος 70 εκατοστών, αποκαλύφτηκαν επτά σκελετοί που όπως αποδείχτηκε ανήκαν σε γυναίκες. Συγχρόνως, παρουσιάστηκε και πέτρινη πλάκα η οποία αφού μετακινήθηκε αποκάλυψε ανδρικό σκελετό ο οποίος μαρτυρούσε ότι ο άνθρωπος αυτός είχε υποστεί στραγγαλισμό ενώ ευωδία αναδυόταν εκ του τάφου.

Αγία Ειρήνη

Εἰρηνικῶς ζήσασα, Μάρτυς Εἰρήνη, Οὐκ εἰρηνικῶς, ἀλλ' ἐκ τοῦ ξίφους θνῄσκεις

Βιογραφία Η Αγία αυτή μαρτύρησε τον ίδιο καιρό και στον ίδιο τόπο, που μαρτύρησαν ο Άγιος Λεωνίδης και οι μαζί μ' αυτόν Άγιες Γυναίκες (βλέπε 16 Απριλίου). Η Ειρήνη προσπαθούσε για τον φωτισμό και άλλων γυναικών, αλλά προδόθηκε στον άρχοντα, συνελήφθη και φυλακίστηκε. Κατόπιν της έκοψαν τη γλώσσα και της έβγαλαν τα δόντια. Αλλά επειδή επέμενε στην πίστη, τελικά την αποκεφάλισαν.

---------------------------------------------------------------------------

Η Οσία Θεοδώρα,

Η Οσία Θεοδώρα, κατά κόσμο Βάσσα ή Βασίλισσα, ήταν πριγκίπισσα του Νίζνιυ, Νόβγκοροντ, που ανήκε στην περιοχή του προγκιπάτου της Σουζδαλίας. Από αγάπη προς τον Θεό έγινε μοναχή και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1347.