Σάββατο 27 Μαρτίου 2021

Οσία Ματρώνα η Ομολογήτρια η εν Θεσσαλονίκη (27 Μαρτίου)



 Πνευματικοί Λόγοι: Αγία Ματρώνα η εν Θεσσαλονίκη

Η σία Ματρώνα ζησε στ Θεσσαλονίκη κα συγκαταλέγεται μεταξ τν Μαρτύρων τν πρώτων αώνων τς κκλησίας μας, κατ τν περίοδο τν διωγμν.

πρξε κόλουθος μις πλούσιας κα εγενος ουδαίας, μ τ νομα Παντίλλα  Παυτίλλα,  ποία ταν σύζυγος το στρατοπεδάρχη τς Θεσσαλονίκης. Καθημεριν συνόδευε τν κυρία της στ συναγωγ τς πόλεως, που στόσο δν πήγαινε  δια, διότι κρυφ κατέφευγε σ χριστιανικ ναό, γι ν προσευχηθε.

Μοιραα, μως, πειδ γι πολ καιρ  Ματρώνα ξεγελοσε τν κυρία της, μία λάθος κίνηση στάθηκε φορμ γι ν ποκαλυφθε  ταυτότητά της. Σ μία ορτ τν ουδαίων, κατ τν ποία συνήθιζαν ν τρνε πικρ χόρτα κα ζυμα,  Ματρώνα ργησε ν πιστρέψει π τ να κα ταν φθασε στν συναγωγ γινόταν  τελετ τν πιτιμίων.

νας π τος δούλους τς Παντίλλας κατήγγειλε τι  Ματρώνα ταν Χριστιαν κα τι ξαπατ τν κυρία της, φροντίζοντας κάθε φορ πο ατ προσερχόταν στν συναγωγή, κείνη ν πηγαίνει στν κκλησία.

Ατ προκάλεσε τν ργ τς Παντίλλας, πο δν δίστασε, ξεσπώντας σ κραυγές, ν τν κατηγορήσει τι εναι χθρικ πρς ατήν. Διέταξε μέσως τν σύλληψή της καί, φο τν συνέλαβαν κα τν δεσαν, ρχισαν ν τν μαστιγώνουν.  Ματρώνα, μως, μ παρρησία δήλωσε τι εναι Χριστιαν κα τι, ν κα  κυρία της ξουσίαζε τ σμα της κα τν δια της τν ζωή, στόσο δν μποροσε ν τν μεταπείσει σ σα πίστευε.

 Παντίλλα, φο τν λυσόδεσε, διέταξε ν τν φυλακίσουν κα ν σφραγίσουν τν πόρτα το κελιο της. πειτα π τρες μέρες, νωρς τ πρωί, πγε  δια ν δε ν  Ματρώνα ζεκπληκτη διαπίστωσε τι εχε λευθερωθε π τ δεσμά της κα στεκόταν φωτειν ψάλλοντας, χωρς ν χει τ παραμικρ χνος τραύματος κα βασανισμοξοργισμένη  Παντίλλα διέταξε ν δέσουν πάλι τν Ματρώνα κα ν τν μαστιγώσουν νηλες. κείνη, κπληκτη γι τν διαίτερη σκληρότητα τς κυρίας της, τν ρώτησε γιατί τν βασάνιζε, μολογώντας στόσο τν πίστη της στν Χριστό. Καταπονημένη π τ βασανιστήρια κα μν μπορώντας ν σταθε στ πόδια της,  Ματρώνα κλείσθηκε κα πάλι στν φυλακή.

πειτα π τρες μέρες, ταν  Παντίλλα πισκέφθηκε τ κελ τς φυλακς τς γίας, ντίκρισε τ διο θέαμα. Τν Μάρτυρα πελευθερωμένη π τ δεσμά της, μ τ διο φωτειν πρόσωπο, παρ τ βασανιστήρια κα τν πενα πο πέστη π δεκατέσσερις μέρες. Τότε  κυρία της, γεμάτη ργή, διέταξε ν δέσουν τν Ματρώνα σ δρύϊνα ξύλα κα ν τν βασανίσουν. ξαντλημένη  γία π τς μαστιγώσεις κα μ τ σμα της γεμάτο σημάδια, ψέλλισε μ δύναμη φων λίγες λέξεις προσευχς κα παρέδωσε τ πνεμα της.

 Παντίλλα διέταξε τότε κάποιον μ τ νομα Στρατόνικος, ν τυλίξει τ λείψανο τς γίας σ δέρμα κα στν συνέχεια ν τ ρίξει ξω π τ τείχη τς πόλεως. Τ ερ λείψανό της τ παρέλαβαν ο Χριστιανο κα τ νταφίασαν μ ελάβεια κοντ στν Λεωφόρο, δηλαδ τν γνατία δό. Μετ τ τέλος τν διωγμν,  πίσκοπος Θεσσαλονίκης λέξανδρος πρε τ σκήνωμα τς Μάρτυρος κα τ μετέφερε μέσα στν πόλη καί, φο κτισε ναό, τ πέθεσε ντς ατο.

Τν ποχ τς Φραγκοκρατίας, μως, τ σκήνωμα τς γίας μεταφέρθηκε στν Βαρκελώνη κα ναποτέθηκε σ ναό, πο καταστράφηκε κατ τν διάρκεια το Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

κτς τν τειχν τς Θεσσαλονίκης πρχε κα μον φιερωμένη στν γία Ματρώνα.

 

πολυτκιον – χος γ’. Τν ραιότητα.

Γνώμην ήττητον, Ματρώνα φέρουσα, πίστιν τν νθεον, συλον σωσας, μ δουλωθεσα τν ψυχήν, βραίων τ πηνεία θεν ριστεύσασα, κα τν δόλιον κτείνασα, μυστικς νενύμφευσαι, τ Δεσπότ τς κτίσεως. Ατν ον κτενς κδυσώπει, πάσης μς ρυσθήναι βλάβης.

 Πηγὴ ἐδῶ.