Η ΟΣΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΧΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΔΑΙΑΣ (1877-1959 Μ.Χ)

site analysis

Η ΟΣΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΧΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΔΑΙΑΣ (1877-1959 Μ.Χ) . Η ΕΝΑΡΕΤΗ ΧΗΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΔΑΙΑΣ.

Ή ενάρετη χήρα τής Έορδαίας

Κάθε τόπος καί κάθε εποχή έχει τούς Αγίους της. Αυτοί με τή ζωντανή τους πίστη και τα κατορθώματα τους ενδυναμώνουν, αναθάλλουν και ανακαινίζουν την αδυνατισμένη και μαραμένη, τή γερασμένη πίστη των τωρινών Χριστιανών, ώστε νά ομολογούν ότι ό «Ιησούς Χριστός εχθές και σήμερον ό αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. ιγ 8).Δεν υπάρχει σημείο τής ευλογημένης μας πατρίδας πού στη δισχιλιοστή Χριστιανική πορεία της νά μήν έχει ποτιστεί από τα αίματα των Μαρτύρων τής πίστεως ή τούς ίδρωτες των ασκητικών κατορθωμάτων των Όσιων μας. Αυτοί οί' Άγιοι, άλλοι μικροί καί άλλοι μεγάλοι, αφού «άλλη δόξα ήλιου καί άλλη δόξα σελήνης καί άλλη δόξα αστέρων αστήρ γάρ άστέρος διαφέρει εν δόξη» (Α' Κορ. ιε' ) αποτελούν τούς θεόκτιστους πύργους τής πίστεως, πού στερεωμένοι πάνω στο άρραγέστατο θεμέλιο, τον Θεάνθρωπο Κύριο, πυργώνουν καί φυλάσσουν τούς φίλους Του ευσεβείς Χριστιανούς από τις επιδρομές των ορατών καί αοράτων εχθρών.

Σήν περιοχή τής Έορδαίας τον εικοστό μόλις αιώνα, στις ήμέρες μας, διέλαμψε ή όσια κτιτόρισσα τού Μοναστηριού τής Αγίας Παρασκευής, Χρυσή, ή ταπεινή καί απλοϊκή χήρα από τό χωριό Παλαιοχώρι-Φούφα, ή γνωστότερη στήν ευρύτερη περιοχή τής Δυτικής Μακεδονίας «Μπάμπω-Ρύσσω», δηλαδή «Γιαγιά- Χαρίσω». Αυτή γεννήθηκε τό 1877 καί τό επώνυμο της ήταν Πέτρου-Κύπτη. Όμιλούσε μιά τοπική διάλεκτο τής Δυτικής Μακεδονίας με πολλές αρχαίες έλληνικές, σλάβικες, τούρκικες και βουλγαρικές λέξεις, μια διάλεκτο ανάγκης τού εμπορίου τής εποχής της με τούς όμορους λαούς των Βαλκανίων.

Ήταν πτωχή μά τίμια γυναίκα πού την άξίωσε ό Θεός μετά από γάμου κοινωνία νά άποκτήσει τέσσερα παιδιά, τρία άγόρια, τον Σταύρο, τον Τρύφωνα και τον Θεόδωρο, καθώς και μιά κόρη, την Ελένη. Από τούς γιους της, ό Θεόδωρος σκοτώθηκε άργότερα από τούς αντάρτες, ό Τρύφωνας κοιμήθηκε σε βαθειά γεράματα, ανήμερα τής εορτής του και ό Σταύρος πήγε για εργασία και παρέμεινε στη Σερβία. Έπέτρεψε ό καλός Θεός νά μείνει ή Χρυσή χήρα και νά άναθρέφει τα ορφανά της με υπομονή, άγόγγυστα, με την απλοϊκή της προσευχή, την ταπείνωση, την σιωπή και την απόλυτη εμπιστοσύνη της στο Θεό μας, γιά τόν όποιο ό ψαλμωδός λέγει οτι «ορφανόν και χήραν άναλήψεται» (Ψαλμ. 145, 9).

Σε κάθε άντιξοότητα και ταλαιπωρία τής ζωής ή Γερόντισσα Χρυσή κατέφευγε στον Κύριό μας λέγοντας «Κύριος στερέωμά μου και καταφυγή μου και ρύστης μου» (Ψαλμ. 17, 3). Ετσι παίρνοντας δύναμη από τον ουρανό, πορευταν τον άνηφορικό της Γολγοθά μέ προσοχήκινήσεων, ώστε να μη γίνεται πρόξενος στούς συνανθρώπους της ακουσίων διενέξεων και αδικιών. Όταν την αδικούσαν σιωπούσε

και προσπαθούσε πάντοτε να συμφιλιώνει διεστωτα

Ήταν ειρηνοποιός, απ’ αύτούς πού μακαρίζει ό Κύριος λέγοντας: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται»

Ματ, ε' 9). Ή δοξολογία τού Θεού δεν έλειπε απο τά χείλη της κι ας ζούσε σε ένα πάμπτωχο καλύβι και ας άγωνιζόταν νύχτα και ημέρα για τον επιούσιο άρτο των ορφανών παιδιών της.Υπάκουη στην Άγια Παρασκευή

Αυτή την ενάρετη Χρυσή με τη σταθερή προσήλωση στις έλληνορθόδοξες παραδόσεις διάλεξε στήν ηλικία των πενηνταέξη της χρόνων ή Αγία Όσιομάρτυς Παρασκευή, για νά την καταστήσει πιστή τις θεραπαινίδα. Αυτήν έπέλεξε ή θαυματουργή Αγία, για νά φανερώσει τον κρυμμένο στη γη πνευματικό θησαυρό του παλιού Μοναστηριού της με τήν πήλινη εικόνα της και αλλα τιμαλφή άντικείμενα. Χίλια εξακόσια χρόνια, όπως, τής είπε, αυτά κρύβονταν θαμμένα στους λαγάνες τής γης, στη θέση «Βακούφικα», εκεί πού οι ποιμένες έβοσκαν τα ποίμνιά τους ανάμεσα στά χωριά Φούφα και Μηλοχώρι. Ό πανδαμάτορας χρόνος, οί φυσικες καταστροφές καί οί επιδρομές ληστών είχαν μετατρέψει τό Μοναστήρι τής Άγιας Παρασκευής σέ έρείπια και αυτά ήταν χωσμένα μεσα στή γή από τήν επισώρευση ογκολίθων  καί χωμάτων. Όταν τελείωσε τις αποκαλύψεις , προς την Γερόντισσα Χρυσή ή Αγία Παρασκευή   την προσέταξε να βοηθήσει στην εύρεση αυτού τού θησαυρού ή ταπεινήΓερόντισσα έσκυψε το κεφάλι, όπως ή Παναγία μας εμπρός στον Αρχάγγελο Γαβριήλ, και της ειπε «Γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου» (Λουκ. Α ΜΗ).

Αξίζει εδώ νά σημειωθεί ότι ό δεύτερος γιοςτης  Χρυσής, ό Τρύφωνας, είχε τυφλωθεί, άλλά ή μητέρα του πίστευε ακράδαντα στό Θεό, ότι θά θεραπευτεί. Πήγε, λοιπόν, στη στη θέση «Βακούφικα», εκεί πού σήμερα  είναι  κτισμένο τό Μοναστήρι τής Αγίας Παρασκευής, καί όπου υπήρχε άπό παλιά άγιασμα αγνώστου ως τότε Αγίου καί γέμισε ένα κανατακι. Τό έφερε στο καλύβι της καί είπε στη νύφη της, τή γυναίκα του Σταύρου, ότι επειδή εκείνη  θά ήταν στην Εκκλησία λόγω Κυριακής, να ρίξει στον Τρύφωνα, για να πλυθεί από το νερό πού έφερε, όταν εκείνος ξυπνήσει.

Όταν πράγματι ξύπνησε αύτός και τού έριξε  ή νύφη του νερό, για να πλυθεί, αμέσως άρχισε να φωνάζει:

- Βλέπω, βλέπω!

Το ίδιο βράδυ παρουσιάσθηκε ή Αγία Παρασκευή στον ύπνο τής Γερόντισσας Χρυσής και τής είπε:

Εγώ θεράπευσα το γιό σου, τον Τρύφωνα. Γι` αυτό θέλω νά πας στον Πρόεδρο τού χωριού σου , νά σού δώσει εργάτες, νά σκάψεις και νά βρεις τά θεμέλεια τής Εκκλησίας μου, πού είναι θαμμένη στη γή.

Υποχρεωμένη καθώς ήταν ή Γερόντισσα στη γιάτρισσα τού γιου της, πήγε τό επόμενο πρωί με φόβο και σεβασμό, και επισκέφτηκε τον Ιερέα τού χωριού π. Ευάγγελο, καθώς και τόν Πρόεδρο τού Παλαιοχωρίου - Φούφα Θωμά Κ. και τούς εξιστόρησε την επίσκεψη

Και τίς αποκαλύψεις της Αγίας Παρασκευής. Πηγε και στους δύο, για νά τούς πιέσει μαζί να άναλάβουν πρωτοβουλία, νά καλέσουν τούς κατοίκους τού χωριού σε παγγενιά, ώστε νά πραγματοποιήσουν αυτά πού τής περιέγραψε η Αγία. Με δόση, όμως, πειθώ και αν προσπάθησε ή πτωχή και πονεμένη χήρα νά τούς περιγράψει αυτά πού τής είπε ή Αγία Παρασκευή αυτοι δεν πίστεψαν. Μάλιστα ό Πρόεδρος την ειρωνεύθηκε λέγοντας:

Γιατί δεν φανερώθηκε σ εμένα ή Αγία που έχω οικονομική επιφάνεια μεγάλη και εξουσία, αλλά παρουσιάσθηκε σ’ εσένα την άσημη  και πτωχή; ’Έκανε λάθος επιλογή

Άμα θέλει ή Αγία ας έλθει σ εμένα!

Μετά άπο αύτή την άρνηση ή Γερόντισσα επέστρεψε στήν καλύβη της ντροπιασμένη και ταραγμένη. Φοβόταν μήπως την περάσουν τρελή  ή φαντασιόπληκτη!

Τό επόμενο βράδυ ή Αγία Παρασκευή ξαναεπισκέφθηκε τή Γερόντισσα. 

Άνοιξε τά παραθυρόφυλλα και της παρουσιάσθηκε. Εκείνη  με  συντριβή έσκυψε και έβαλε με ταπείνωσή  κεφάλι  της ανάμεσα στα πόδια της Αγίας περιμένοντας νέες της οδηγίες. Ή Αγία με επιτακτικό τρόπο της ζήτησε να ξαναπάει στον Πρόεδρο  του Φούφα, ό όποιος και πάλι την ειρωνεύτηκε. Ξανά, γιά τρίτη φορά, παρουσιάστηκε ή Αγία Παρασκευή στη Γερόντισσα και την προσέταξε αυτή τή φορά νά πάει στον Πρόεδρο του Μηλοχωρίου, τό Μπάρμπα-Ζάχο  Μπαλαχτζή. Ύπακούοντας ή Γερόντισσα πήγε του εξιστόρησε αυτά που είχε ζήσει τις τελευταίες ήμερες και τον πήγε στήν περιοχή που της είχε υποδείξει ή Αγία με λεπτομέρειες εκείνος , παρακινούμενος άπό θεία έμπνευση, υποσχέθηκε να την βοηθήσει, γιά να αποκαλυφθούν τά ιερά αντικείμενα άπό τό κατεστραμμένο Μοναστήρι.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.  Η ΟΣΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΧΡΥΣΗ ΤΗ ΕΟΡΔΑΙΑΣ. ΕΚΔΟΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΜΕΣΟΥ.

ΠΗΓΗ.ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ