Μαμάδες που μεγαλώνουν παιδιά με ειδικές ανάγκες. Οι γυναίκες στις οποίες αξίζει να υποκλινόμαστε

site analysis

Το μεγάλωμα ενός παιδιού δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και αυτό είναι κάτι που το αντιλαμβάνεσαι μόνο όταν γίνεις η ίδια μαμά. Πόσες φορές δεν έχετε θυμηθεί τα λόγια των μαμάδων σας, όταν σας έλεγαν «κάποτε θα γίνεις κι εσύ μαμά και θα με καταλάβεις». Ναι, τώρα που έχετε δικά σας παιδιά τις καταλαβαίνετε και αναγνωρίζετε όλα όσα έκαναν, για να σας μεγαλώσουν.

Υπάρχουν, όμως, και κάποιες μαμάδες, που έχουν να αντιμετωπίσουν περισσότερες δυσκολίες.

Μαμάδες, που τα παιδιά τους έχουν κινητικά, διανοητικά ή ψυχολογικά προβλήματα. Μαμάδες, που δεν έχουν ακούσει ούτε μια φορά τη λέξη «μαμά» από τα χείλη των παιδιών τους και ενδεχομένως να μην την ακούσουν ποτέ. Μαμάδες, που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με απεριόριστη αγάπη και αξιοπρέπεια σε μια χώρα που, ας μη γελιόμαστε, δεν στέκεται καθόλου στο πλευρό τους.

Σε αυτές τις μαμάδες αξίζει όλοι μας να υποκλινόμαστε:

Επειδή άκουσαν τα χειρότερα από το στόμα των γιατρών, αλλά κατάφεραν να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να συνεχίσουν.

Επειδή αντιμετωπίζουν καθημερινά τα βλέμματα, τις κακίες και τα αρνητικά σχόλια με αξιοπρέπεια και στωικότητα.

Επειδή είναι δυνατές, τόσο δυνατές που και οι ίδιες απορούν με τη δύναμη τους.

Επειδή, εκτός από μαμάδες, είναι και γιατροί και φυσιοθεραπευτές και λογοθεραπευτές και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται το παιδί τους.

Επειδή κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολες από τις άλλες, όμως αυτές δεν το βάζουν κάτω

Επειδή πάντα ελπίζουν, ακόμα κι όταν φαινομενικά δεν υπάρχει ελπίδα

Επειδή έχουν ανεξάντλητη υπομονή

Επειδή γνωρίζουν πως το παιδί τους τις χρειάζεται όσο τίποτα άλλο στον κόσμο

Επειδή θα έδιναν και τη ζωή τους, για να κάνουν τα παιδιά τους όλα αυτά τα μικρά …δηθεν ενοχλητικά πράγματα, που κάνουν τα άλλα παιδιά

Επειδή, τελικά, όταν κοιτάζουν τα παιδιά τους, δεν βλέπουν παιδιά με ειδικές ανάγκες, αλλά μονάχα τα αγγελούδια τους

ΑΓΓΕΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΗ…

Ας γυρίσουμε στο χρόνο πίσω... Ας πάμε σε εκείνες τις αιματοβαμένες ημέρες του 1945. Στο τελείωμα του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου. Εκατοντάδες πόλεις έχουν καταστραφεί. Άλλες έχουν εξαφανιστεί από προσωπού γης. Πενήντα εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές έχουν χαθεί...

Ο Θεός στέκεται στον ουρανό και κοιτάζει από εκεί ψηλά το πως οι άνθρωποι ξανασηκώνονται μέσα από τα συντρίμια και τις στάχτες. Παρατηρεί πως βασιλεύει η απομόνωση. Παρατηρεί επίσης το χτίσιμο νέων πόλεων, που προχωρεί με τον ίδιο ρυθμό που αξάνονται και οι ανθρώπινες ζωές. Το 1965, είμασταν ήδη 3 δισεκατομμύρια...

Τα χρόνια κυλούν και φτάνουμε στο 2009. Ο πληθυσμός της γης διπλάσιος, έχει φτάσει στα 6 δισεκατομμύρια ψυχές. Ίσως και να τις ξεπέρασε.

 Ο θεός διακρίνει ότι η θεϊκή δύναμη της αγάπης έχει χαθεί, ενώ η απομόνωση γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο μεγάλη. Παρατηρεί ότι ακόμη πολλοί άνθρωποι πολεμάνε κι ότι το αίμα συνεχίζει να βάφει την ιστορία της γης και του ανθρώπινου γένους. Οι πλούσιοι, χώρια από τους φτωχούς. Οι υγιείς, μακριά από τους ασθενείς. Οι ελεύθεροι, χώρια από τους σκλάβους. Σύζυγοι, άντρες και γυναίκες που δεν καλύπτουν τον σκοπό του πνεύματος τους.

Έτσι αποφασίζει να καλέσει μια στρατιά αγγέλων και τους λέει… «Mπορείτε να δείτε τα ανθρώπινα όντα; Xρειάζονται βοήθεια! Θα πρέπει να κατεβείτε στη γη…».

– Εμείς;;; ρώτησαν οι άγγελοι με δέος και φόβο, γεμάτοι όμως πίστη.

– Ναι, εσείς είστε οι εντεταλμένοι. Κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να κάνει αυτή τη δουλειά… Δημιούργησα τον άνθρωπο καθ΄ εικόνα και ομοίωσή μου, αλλά με ιδιαίτερες ικανότητες τον καθένα. Επέτρεψα διαφορές ανάμεσα τους, για να φτιάξουν όλοι μαζί το βασίλειο. Κάποιοι θα έφτιαχναν πλούτη για να τα μοιραστούν με τους φτωχούς. Άλλοι, θα είχαν καλή υγεία για να φροντίζουν τους άρρωστους. Κάποιοι, θα ήταν σοφοί, και, άλλοι, πολύ απλοί, για να μπορέσουν να μοιραστούν αισθήματα αγάπης, θαυμασμού και σεβασμού.

Οι καλοί θα έπρεπε να προσεύχονται για κείνους που ενεργούν σαν να είναι κακοί, ο υπομονετικός να ανέχεται τον νευρωτικό… Τελικά…

– Για τι ακριβώς πρόκειται; ρώτησαν ανήσυχοι οι άγγελοι.

– Μιας και οι άνθρωποι ξέχασαν, ότι τους έκανα διαφορετικούς για να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον, θα κατεβείτε εσείς στον κόσμο τους με εμφανείς διαφορές και ειδικές αποστολές…

Εσύ, θα έχεις μια τέλεια μνήμη και αυτοσυγκέντρωση… θα είσαι τυφλός.

Εσύ, θα είσαι πολύ ξεχωριστός με το σώμα σου και πολύ δημιουργικός για να εκφράζεσαι… θα είσαι κωφάλαλος.

Εσύ, θα έχεις βαθιές σκέψεις, θα γράψεις βιβλία, θα είσαι ποιητής… θα έχεις εγκεφαλική παράλυση.

Εσένα, θα σου δώσω το δώρο της αγάπης και θα είσαι εκφραστής της, θα υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εσένα στη γη, και δεν θα υπάρχει καμιά φυλετική διάκριση ανάμεσα σας, γιατί το πρόσωπο, τα μάτια σας, τα χέρια και το σώμα σας θα είναι ίδια. Σα να είστε αδέρφια εξ αίματος… Θα έχεις Σύνδρομο Down.

Eσύ, θα είσαι κοντούλης, και το χιούμορ και η γλυκύτητα σου θα φτάνουν μέχρι τον ουρανό… θα είσαι νάνος.

Εσύ, θα ζήσεις στη γη, αλλά το μυαλό σου θα παραμείνει στον ουρανό, θα προτιμάς να ακούς τη δική μου φωνή από αυτή των ανθρώπων… Θα είσαι αυτιστικός.

Εσένα, τα οστά σου θα είναι πολύ ευάλωτα, και αν και θα σπάνε συνέχεια, η εξυπνάδα και η χαρά σου δεν θα συγκρίνονται με κανενός άλλου… θα έχεις ατελή οστεογένεση.

Εσύ, θα γεννηθείς με δυσμορφίες εσωτερικά και εξωτερικά, αλλά θα είσαι ένα άτομο πολύ θετικό και πρόσχαρο… θα έχεις Σύνδρομο Morquio.

Στο τελευταίο αγγελάκι είπε… Θα είσαι εργατικός όπως κανείς άλλος, θα σου λείπουν τα χέρια μα θα τα κάνεις όλα με τα πόδια και το στόμα.

Οι άγγελοι ένιωσαν ικανοποιημένοι με την αποστολή που έδωσε στον καθένα ο Θεός, αν και ήταν θλιμμένοι που έπρεπε να αφήσουν τον ουρανό και να κατεβούν στη γη.

– Πόσο θα ζήσουμε χωρίς να σε βλέπουμε; Πόσο θα είμαστε μακριά σου;

– Mην ανησυχείτε, θα είμαι πάντα μαζί σας. Εξάλλου αυτό, θα κρατήσει μερικά χρόνια. Θα είναι μόνο για μια στιγμή στο αιώνιο ρολόι.

Οι άγγελοι κατέβηκαν στη γη. Καθένας, ήρθε στην μήτρα μιας μητέρας, και πήρε μορφή σε λίγους μήνες. Με τη γέννηση τους, τους δέχτηκαν με πολύ πόνο, προξένησαν φόβο και ταραχή. Κάποιοι γονείς αρνήθηκαν την αποστολή, άλλοι ενοχλήθηκαν, άλλοι επέρριψαν ευθύνες διαλύοντας τις οικογένειες τους.

Μα υπήρξαν και κάποιοι, που έκλαψαν από αγάπη, και αποδέχτηκαν την Ευθύνη. Την Ευθύνη να τα θρέψουν, να τα εκπαιδεύσουν. Την Ευθύνη να τα καθοδηγήσουν στη Ζωή.

Κι ο άνθρωπος συνεχίζει να μαθαίνει από αυτό το δύσκολο μάθημα που του έστειλε ο Θεός. Άγγελοι συνεχίζουν να κατεβαίνουν στη γη, με ανώτερα πνεύματα σε κορμιά. Και θα συνεχίσουν να έρχονται μέχρι να δείξουμε ανθρωπιά. Μέχρι να τελειώσουν οι πόλεμοι και να ξεμπερδέψουμε με τις διαφορές μας. Μέχρι να αποδείξουμε, ότι οι αξίες μας είναι πάνω από τη δυσαρέσκεια, το μίσος και τη ζήλεια.

Οι άγγελοι γνωρίζουν ότι το έργο τους είναι η Ένωση, Η Πίστη, η Ελπίδα, και η φιλανθρωπία που θα ορίζονται από την αγάπη. Αυτοί έχουν μάθει να συγχωρούν, και με μεγάλη υπομονή ζούνε τη ζωή τους φωτίζοντας όλους όσους έμαθαν να αγαπούν