ΠΗΓΑΙΝΩ ¨ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ¨ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ...ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ ¨ΔΡΟΣΙΣΜΕΝΗ¨ΑΠ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΗΣ..

site analysis

Ζούσε λοιπον κάποτε, σ' ένα χωριό, μία χήρα φτωχιά με το μοναχογιό της.Για να μεγαλώσει το παιδί της ξενοδούλευε κι ειχε εναν καημό να το σπουδάσει.Δεν ειχε πουθενα να παει, να μιλησει, να ζητησει ( ανθρωπινη) βοηθεια ...ετσι λοιπόν..Πήγε κι έπεσε στα γόνατα μπροστά στην Παναγία και ειπε.. ¨Παναγία μου αξίωσέ με κι εμένα την αμαρτωλή να σπουδάσω το μοναχογιό μου¨.Έτσι με στερήσεις και προσευχές κατάφερε, η φτωχή να σπουδάσει το γιό της γιατρό.

Περασε καιρος και κάποια μέρα, ο γυιος της  γιατρός, τελειωμενος , κινησε να επισκεφτεί τη μάνα του,που είχε πιά γεράσει, για να την ευχαριστήσει.Η μάνα τον υποδέχτηκε με πολλή χαρά και με βαθιά ευγνωμοσύνη στην Παναγία, που την αξίωσε να πραγματοποιήσει το όνειρο της ζωής της.

Την άλλη μέρα, Κυριακή, πηγαίνει ξυπνάει το γιό της και του λέει: Σήκω, γιέ μου, να πάμε να ευχαριστήσουμε την Παναγία για την προκοπή σου. Ο ¨γιατρός¨ όμως της αρνήθηκε να πάει στην εκκλησία, γιατί δεν πίστευε, όπως είπε, στα λόγια της που τα θεωρουσε ξεπερασμένα.Η μάνα ¨φαρμακώθηκε¨, δεν είπε τίποτε, μόνο πήγε μονάχη της κι έκλαψε μπροστά στην εικόνα της Μεγαλόχαρης με ευχαριστίες αλλά και πόνο.Όταν γύρισε στο σπίτι, ο γιός της, ο ¨γιατρός¨, τη ρώτησε: ρε μάνα, τι κατάλαβες τωρα,απ' τα λόγια της Εκκλησίας¨Η μανα του, δεν απάντησε, μόνον έπιασε ένα καλάθι από την αποθήκη και του ειπε: «Γιε μου, το πρωί δεν με άκουσες να 'ρθείς μαζί μου στην εκκλησία. Σγχωρεμένος νασαι. Τώρα όμως θέλω να μου κάνεις μίαν άλλη χάρη, και μη μου την αρνηθείς. 

Θέλω να πάρεις το καλάθι και να πας στο ποτάμι να μου φέρεις νερό. Καλα ρε μανα, με το καλάθι να σου φέρω νερό; Λέει εκείνος. ¨Πήγαινε εσύ για το χατίρι μου, του απαντάει εκείνη, κι ο,τι θέλει ας γίνει¨.Παραξενεμένος ο ¨γιατρός¨, πηγαίνει στο ποτάμι, βουτάει μέσα το καλάθι, το βγάζει και γυρίζει στο σπίτι με το καλάθι άδειο. ¨Να, μάνα το καλάθι σου, όπως μου το 'δωσες. Σου την έκανα την χάρη. Βλέπεις εσύ να έχει νερό μέσα; λέει ο ¨γιατρός¨.Ευχαριστώ σε, γιέ μου, που μ' άκουσες. Βλέπεις όμως εσύ το καλάθι, ναναι.. όπως σου το'δωσα; Απαντάει η μάνα. Έ ναί, μόνο που είναι βρεγμένο.Βλέπεις λοιπόν, γιέ μου, ότι δεν είναι το ίδιο, όπως σου το 'δωσα; Το πήρες στεγνό, κατάξερο και μου το 'φερες μουσκεμένο.

Έτσι κι εγώ πηγαίνω ¨αγράμματη¨ στην εκκλησία, δεν φέρνω τη σοφία της, αλλά είμαι δροσισμένη άπ' τη ¨χάρη¨ της, κι αυτό με συντηρεί τόσα χρόνια και κατάφερα με τη χάρη Της να σε σπουδάσω. 

Τότε κατάλαβε ο ¨γιατρός¨, ότι ο Θεός ¨εμώρανε την σοφία του κόσμου τούτου ... και τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ...¨ κι έβαλε μετάνοια στη μάνα του. Την πηρε και μαζί πήγαν στην εκκλησια να  ευχαριστησουν την Παναγία.

Τωρα θα μου πειτε..¨συναισθημα..κι ιστοριουλες για μωρα παιδια¨ ...

Ακριβως..για¨μωρα παιδια¨..Που ευχομαι να γινουμε ολοι μας ...Χαιρετε.