site analysis
.
.
.
Μέσα στὴν ἀτμόσφαιρά του – ἀτμόσφαιρα ἰδεαλισμοῦ, σὲ σύνθεση ἀπόλυτης καὶ ὁλοκληρωμένης ἀρετῆς -μεγαλούργησε ὁ φαντάρος μας, ἀληθινός σταυραϊτὸς τῆς λευτεριᾶς. Ἀλλά καὶ ἡ συμμετοχὴ τῆς Ἑλληνίδας στὸ ἔπος τοῦ Σαράντα, ἔγινε θρῦλος.
Ὀρθόστηθες, λαμπρὲς, ἡρωϊκές, μαρτυρικὲς οἱ Ἑλληνίδες τοῦ Σαράντα, πλάϊ στοὺς φαντάρους μας, ποὺ ἀνάστησαν τὴν Πατρίδα τῶν θαυμάτων, κράτησαν τὸ πρῶτο μέρος στὸ ἔργο ποὺ λέγεται «Ἀγώνας γιὰ ζωὴ καὶ θάνατο». Ποτὲ καὶ σὲ καμμία ἄλλη ἄκρη τῆς γῆς, γυναῖκες δὲν στάθηκαν τόσο γενναῖα νὰ πολεμήσουν τὸν θάνατο. Ἀνάστησαν ἔτσι γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὸν θρῦλο καὶ τὸ ἔπος τοῦ 1821. Πρόσθεσαν ἄλλη μία μετώπη ἐπικῶν παραστάσεων στὸν Παρθενῶνα τοῦ ἀκατάλυτου χρόνου.
Ἡ Ἑλληνίδα τοῦ «40» μάνα, σύζυγος, θυγατέρα κι ἀδελφή, προσδιόρισε γιὰ τὸν Ἕλληνα μαχητὴ, τὸ ψυχικὸ στρατηγεῖο του, τὸ στρατηγεῖο τοῦ Ἔθνους· τὴν Παναγιᾶ τῆς Τήνου, τὴν Μεγαλόχαρη. «Ὑπενθύμιζε κάθε στιγμὴ, μὲ κάθε τρόπο στοὺς Ἕλληνες μαχητὲς ὅτι ὁ ἐχθρός εἶχε βεβηλώσῃ τὴν γιορτὴ τῆς Παναγίας στὴν Τῆνο, βυθίζοντας τὴν «Ἕλλη». Καὶ τὸν ἐφοδίαζε μὲ τὸ εἰκονισματάκι τῆς Παναγιᾶς γιὰ νὰ τὸν φυλάῃ ἀπό τὰ ἐχθρικά βόλια. Στὸν χαιρετισμὸ: «ἔχε γειᾶ μάννα», ἀπαντοῦσε: «Στὸ καλὸ γιὲ μου, μὲ τὴν εὐχή τῆς Παναγιᾶς καὶ τὴν νίκη». Καὶ στὰ γεμάτα ἀγάπη γράμματά της, τὸ ἐπαναλάμβανε: «Εὔχομαι στὴν Παναγιᾶ νὰ σὲ γλυτώσῃ ἀπό κάθε κακὸ καὶ νὰ σὲ φέρῃ κοντὰ μου σιδερένιο». Ἡ βαθιὰ πίστη στὴν Παναγιᾶ καὶ τὸ δίκαιο τοῦ ἀγώνα, πυρπολοῦσε τὶς καρδιὲς τῶν φαντάρων μας, ὅταν σὰν ἡμίθεοι ὁρμοῦσαν νὰ κατακτήσουν ἀπάτητες κορφὲς στὰ χιονισμένα βουνὰ τῆς Ἠπείρου.
Γιγάντωσε τὴν ψυχὴ τῆς Ἠπειρώτισσας, ὅταν δρασκέλιζε βουνοπλαγιὲς γιὰ ν’ ἀνεβάσῃ ὅπλα καὶ φαγητὸ τοῦ πολεμιστὴ στὰ κακοτράχαλα βουνὰ τῆς Ἠπείρου, σὰν σύγχρονη Ἀμαζόνα.
Καὶ ὁδηγοῦσε ἔτσι ἕνα λαὸ καὶ πάλι στὴν μεγάλη λεωφόρο τῆς ἀθανασίας.
Καταθλιπτικὲς ἦταν οἱ πρῶτες μέρες τοῦ πολέμου. Γεμάτες ἀγωνία, ὁδύνη, ἀλλά καὶ μεγαλεῖο ἀνεπανάληπτο. Ὄχι τόσο γιὰ τὸν λαὸ, ποὺ ζοῦσε σ’ ἕνα παραλήρημα χαρᾶς, σὲ μία ἀποθέωση πατριωτικῆς ἐξάρσεως.
Ἡ τότε πολιτικὴ καὶ στρατιωτικὴ ἡγεσία, τὶς δύο πρῶτες ἑβδομάδες, μέχρι νὰ φανοῦν τὰ ἀποτελέσματα τῆς ἐπιστρατεύσεως, ζοῦσε σὲ μία δικαιολογημένη ἀγωνία. Ὅταν ὅμως ὅλα πῆγαν καλὰ κι ὁ παλμὸς τοῦ Ἔθνους ἔγινε κανονικὸς, Ἕλληνες καὶ Ἑλληνίδες ἄρχισαν νὰ ἁμιλλῶνται σὲ κατορθώματα. Οἱ Ἑλληνίδες σὰν τὶς ἀρχαῖες Σπαρτιάτισσες, ἄφησαν νὰ φανερωθοῦν πανίσχυρες οἱ δυνάμεις τῆς ψυχῆς τους «Νὰ μὴν γυρίσετε ἄν δὲν ρίξετε τὸν ἀντίχριστο στὴν θάλασσα» ἦταν τὸ κατευόδιο στὰ παλικάρια ποὺ «μεθυσμένα ἀπ’ τὸ κρασὶ τοῦ ‘21» ξεκινοῦσαν γιὰ τὸ μέτωπο.
Ἀλλά ἡ πληθωρικὴ δραστηριότητα τῶν γυναικῶν τοῦ «40», δὲν ἦταν ποτὲ δυνατὸν νὰ σταματάῃ στὰ εὐχολόγια. Ἀγωνίστηκαν νὰ σώσουν τὰ Ἑλληνόπουλα καὶ τοὺς γέροντες ἀπό τοὺς βομβαρδισμοὺς τοῦ ἱταμοῦ ἐπιδρομέα. Ἔκαναν παντοῦ ἔγκαιρη τὴν παρουσία τους.
Ἡ Ἑλλάδα δἐν εἶναι μόνο πνεῦμα, ἀλλά καὶ δόρυ, ἔγραφε ὁ Ἑλληνολάτρης ποιητὴς μας, Κωστῆς Παλαμᾶς. Οἱ Ἑλληνίδες τοῦ «40», εἶχαν βαθιὰ ἐπίγνωση τῆς ἀποστολῆς τους. Οἱ, Ἄλκης Θρῦλος, Λιλίκα Νάκου, Τατιάνα Σταύρου, Πηνελόπη Δέλτα, Λιλή Ἰακωβίδη, συμμετεῖχαν στὴν πνευματικὴ ἐπιστράτευση ἀπό τὴν πρώτη μέρα τοῦ πολέμου. Ὑπέγραψαν μαζὶ μὲ τοὺς Ἕλληνες συγγραφεῖς, διαμαρτυρίες, μανιφέστα, ἔκαναν ἐκκλήσεις, ἀπευθυνόμενες στοὺς ἀνθρώπους τοῦ πνεύματος, ζητώντας τὴν βοήθεια ἄλλων λαῶν, ἤ ἔκαναν τὸν στίχο πολεμικὸ σάλπισμα, καὶ τὸν πεζὸ λόγο κήρυγμα ἐθνικό, γιὰ κάθε Ἕλληνα σ’ ὅλες τὶς γωνιὲς τῆς χώρας μας.
Παράλληλα, ἡ ἁπλή Ἑλληνίδα τοῦ «40», ζῶντας κι αὐτή πάνω ἀπό τὶς περιστάσεις, στὶς πόλεις, ἐργάστηκε μἐ μοναδικὴ προθυμία καὶ δόθηκε ὁλόψυχα στὸ σύνθημα «πλέκετε νύχτα-μέρα» γιὰ τὴν πραγματοποίηση τοῦ Ἐράνου «Ἡ Φανέλα τοῦ Στρατιώτη».
Οἱ νέες τῆς Κύπρου, συμπαραστάθηκαν συγκινητικὰ, στέλνοντας καὶ τὰ προικιὰ τους ἀκόμα, γιὰ νὰ γίνουν ἐπίδεσμοι καὶ νὰ καλύψουν τὶς ἀνάγκες τῶν νοσοκομείων…..
.
.
.
Διαβᾶστε ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο γιὰ τὴν προσφορὰ τῆς Ἑλληνίδος στὸ : www.e-istoria.com
.
.
Ἑλληνίδες στὴν μάχη τῆς Κρήτης
.
.
Οἱ Ἑλληνίδες τοῦ Σαράντα
Σκαρφάλωναν ψηλότερα πρὸς τὴν Ἱστορία
..
Ανχη (ΠΖ) ΙΩΑΝΝΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
.
«Μεσολογγίτισσες, Σουλιώτισσες,
στεριᾶς’ καὶ θάλασσας
Ἑλληνοπούλες·
ἀνασκιρτῆστε σήμερα
καὶ μπᾶτε στὸ χορὸ!
καὶ δῶστε τὸ μαντήλι
σὲ κεῖνες ποὺ προβαίνουν
γυναῖκες τῆς τιμῆς!
Ὅμοιές σας πάντα!
Οἱ Ἑλληνοποῦλες εἶναι τοῦ Σαράντα
κι ἀκολουθοῦμε μεῖς!»
Α. ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Τὸ ἔπος τοῦ Σαράντα, τὸ θαῦμα τῶν θαυμάτων τῆς φυλῆς μας, ζεῖ πάνω καὶ πέρα ἀπό τὸν χρόνο. Αἰώνιο σύμβολο ψυχικοῦ μεγαλείου ἑνός μοναδικοῦ λαοῦ, διδάσκει, ἐμπνέει, καθοδηγεῖ, βεβαιώνοντας γιὰ ἄλλη μία φορὰ πὼς ὁ ἄλκιμος Ἑλληνισμός, ἀποτελεῖ στὴ διαδοχὴ τῶν αἰώνων, μία ἀδιάκοπη συνέχεια.Μέσα στὴν ἀτμόσφαιρά του – ἀτμόσφαιρα ἰδεαλισμοῦ, σὲ σύνθεση ἀπόλυτης καὶ ὁλοκληρωμένης ἀρετῆς -μεγαλούργησε ὁ φαντάρος μας, ἀληθινός σταυραϊτὸς τῆς λευτεριᾶς. Ἀλλά καὶ ἡ συμμετοχὴ τῆς Ἑλληνίδας στὸ ἔπος τοῦ Σαράντα, ἔγινε θρῦλος.
Ὀρθόστηθες, λαμπρὲς, ἡρωϊκές, μαρτυρικὲς οἱ Ἑλληνίδες τοῦ Σαράντα, πλάϊ στοὺς φαντάρους μας, ποὺ ἀνάστησαν τὴν Πατρίδα τῶν θαυμάτων, κράτησαν τὸ πρῶτο μέρος στὸ ἔργο ποὺ λέγεται «Ἀγώνας γιὰ ζωὴ καὶ θάνατο». Ποτὲ καὶ σὲ καμμία ἄλλη ἄκρη τῆς γῆς, γυναῖκες δὲν στάθηκαν τόσο γενναῖα νὰ πολεμήσουν τὸν θάνατο. Ἀνάστησαν ἔτσι γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὸν θρῦλο καὶ τὸ ἔπος τοῦ 1821. Πρόσθεσαν ἄλλη μία μετώπη ἐπικῶν παραστάσεων στὸν Παρθενῶνα τοῦ ἀκατάλυτου χρόνου.
Ἡ Ἑλληνίδα τοῦ «40» μάνα, σύζυγος, θυγατέρα κι ἀδελφή, προσδιόρισε γιὰ τὸν Ἕλληνα μαχητὴ, τὸ ψυχικὸ στρατηγεῖο του, τὸ στρατηγεῖο τοῦ Ἔθνους· τὴν Παναγιᾶ τῆς Τήνου, τὴν Μεγαλόχαρη. «Ὑπενθύμιζε κάθε στιγμὴ, μὲ κάθε τρόπο στοὺς Ἕλληνες μαχητὲς ὅτι ὁ ἐχθρός εἶχε βεβηλώσῃ τὴν γιορτὴ τῆς Παναγίας στὴν Τῆνο, βυθίζοντας τὴν «Ἕλλη». Καὶ τὸν ἐφοδίαζε μὲ τὸ εἰκονισματάκι τῆς Παναγιᾶς γιὰ νὰ τὸν φυλάῃ ἀπό τὰ ἐχθρικά βόλια. Στὸν χαιρετισμὸ: «ἔχε γειᾶ μάννα», ἀπαντοῦσε: «Στὸ καλὸ γιὲ μου, μὲ τὴν εὐχή τῆς Παναγιᾶς καὶ τὴν νίκη». Καὶ στὰ γεμάτα ἀγάπη γράμματά της, τὸ ἐπαναλάμβανε: «Εὔχομαι στὴν Παναγιᾶ νὰ σὲ γλυτώσῃ ἀπό κάθε κακὸ καὶ νὰ σὲ φέρῃ κοντὰ μου σιδερένιο». Ἡ βαθιὰ πίστη στὴν Παναγιᾶ καὶ τὸ δίκαιο τοῦ ἀγώνα, πυρπολοῦσε τὶς καρδιὲς τῶν φαντάρων μας, ὅταν σὰν ἡμίθεοι ὁρμοῦσαν νὰ κατακτήσουν ἀπάτητες κορφὲς στὰ χιονισμένα βουνὰ τῆς Ἠπείρου.Γιγάντωσε τὴν ψυχὴ τῆς Ἠπειρώτισσας, ὅταν δρασκέλιζε βουνοπλαγιὲς γιὰ ν’ ἀνεβάσῃ ὅπλα καὶ φαγητὸ τοῦ πολεμιστὴ στὰ κακοτράχαλα βουνὰ τῆς Ἠπείρου, σὰν σύγχρονη Ἀμαζόνα.
Καὶ ὁδηγοῦσε ἔτσι ἕνα λαὸ καὶ πάλι στὴν μεγάλη λεωφόρο τῆς ἀθανασίας.
Καταθλιπτικὲς ἦταν οἱ πρῶτες μέρες τοῦ πολέμου. Γεμάτες ἀγωνία, ὁδύνη, ἀλλά καὶ μεγαλεῖο ἀνεπανάληπτο. Ὄχι τόσο γιὰ τὸν λαὸ, ποὺ ζοῦσε σ’ ἕνα παραλήρημα χαρᾶς, σὲ μία ἀποθέωση πατριωτικῆς ἐξάρσεως.
Ἡ τότε πολιτικὴ καὶ στρατιωτικὴ ἡγεσία, τὶς δύο πρῶτες ἑβδομάδες, μέχρι νὰ φανοῦν τὰ ἀποτελέσματα τῆς ἐπιστρατεύσεως, ζοῦσε σὲ μία δικαιολογημένη ἀγωνία. Ὅταν ὅμως ὅλα πῆγαν καλὰ κι ὁ παλμὸς τοῦ Ἔθνους ἔγινε κανονικὸς, Ἕλληνες καὶ Ἑλληνίδες ἄρχισαν νὰ ἁμιλλῶνται σὲ κατορθώματα. Οἱ Ἑλληνίδες σὰν τὶς ἀρχαῖες Σπαρτιάτισσες, ἄφησαν νὰ φανερωθοῦν πανίσχυρες οἱ δυνάμεις τῆς ψυχῆς τους «Νὰ μὴν γυρίσετε ἄν δὲν ρίξετε τὸν ἀντίχριστο στὴν θάλασσα» ἦταν τὸ κατευόδιο στὰ παλικάρια ποὺ «μεθυσμένα ἀπ’ τὸ κρασὶ τοῦ ‘21» ξεκινοῦσαν γιὰ τὸ μέτωπο.
Ἀλλά ἡ πληθωρικὴ δραστηριότητα τῶν γυναικῶν τοῦ «40», δὲν ἦταν ποτὲ δυνατὸν νὰ σταματάῃ στὰ εὐχολόγια. Ἀγωνίστηκαν νὰ σώσουν τὰ Ἑλληνόπουλα καὶ τοὺς γέροντες ἀπό τοὺς βομβαρδισμοὺς τοῦ ἱταμοῦ ἐπιδρομέα. Ἔκαναν παντοῦ ἔγκαιρη τὴν παρουσία τους.
Ἡ Ἑλλάδα δἐν εἶναι μόνο πνεῦμα, ἀλλά καὶ δόρυ, ἔγραφε ὁ Ἑλληνολάτρης ποιητὴς μας, Κωστῆς Παλαμᾶς. Οἱ Ἑλληνίδες τοῦ «40», εἶχαν βαθιὰ ἐπίγνωση τῆς ἀποστολῆς τους. Οἱ, Ἄλκης Θρῦλος, Λιλίκα Νάκου, Τατιάνα Σταύρου, Πηνελόπη Δέλτα, Λιλή Ἰακωβίδη, συμμετεῖχαν στὴν πνευματικὴ ἐπιστράτευση ἀπό τὴν πρώτη μέρα τοῦ πολέμου. Ὑπέγραψαν μαζὶ μὲ τοὺς Ἕλληνες συγγραφεῖς, διαμαρτυρίες, μανιφέστα, ἔκαναν ἐκκλήσεις, ἀπευθυνόμενες στοὺς ἀνθρώπους τοῦ πνεύματος, ζητώντας τὴν βοήθεια ἄλλων λαῶν, ἤ ἔκαναν τὸν στίχο πολεμικὸ σάλπισμα, καὶ τὸν πεζὸ λόγο κήρυγμα ἐθνικό, γιὰ κάθε Ἕλληνα σ’ ὅλες τὶς γωνιὲς τῆς χώρας μας.
Παράλληλα, ἡ ἁπλή Ἑλληνίδα τοῦ «40», ζῶντας κι αὐτή πάνω ἀπό τὶς περιστάσεις, στὶς πόλεις, ἐργάστηκε μἐ μοναδικὴ προθυμία καὶ δόθηκε ὁλόψυχα στὸ σύνθημα «πλέκετε νύχτα-μέρα» γιὰ τὴν πραγματοποίηση τοῦ Ἐράνου «Ἡ Φανέλα τοῦ Στρατιώτη».
Οἱ νέες τῆς Κύπρου, συμπαραστάθηκαν συγκινητικὰ, στέλνοντας καὶ τὰ προικιὰ τους ἀκόμα, γιὰ νὰ γίνουν ἐπίδεσμοι καὶ νὰ καλύψουν τὶς ἀνάγκες τῶν νοσοκομείων…..
.
.
.
Διαβᾶστε ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο γιὰ τὴν προσφορὰ τῆς Ἑλληνίδος στὸ : www.e-istoria.com
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου